Voor-reden oft Prologhe,
by den Dicht-stelder.
EEN heel vvarachtich, maer schier ongelooflijc stuck
Sal ick toehoorders u stellen hier voor ooghen,
Het scheen eerst groot verdriet, maer naer een groot gheluck,
Tbleeck dat den goeden God, doch gheensins woud gedooghen,
Den grooten bloed dorst daer men vyand naer siet pooghen,
Dat hy van Leyden die schoon Stad soude zijn gheproeft,
Men kan claer haren loff ter wereld niet verhooghen,
Van Spaens volck was sy te seer bonout en bedroeft,
Haer ghebrack van als, dat men ter nood behoeft,
Maer noch heeft God de Heer haer willen wel bewaren:
Dat heden storm is, sulcx weer morggen lieflijck loeft,
Van alles moet ghedanckt zijn, den Heer der Heyrscharen,
Spaengnaerden, Walen oock, en Duytschen die vergaren
Rondom de schoone Stad, t'plat Land is gants te niet:
Den vyand en woud het Kind in de wiegh niet sparen,
Zoo't nae den spaenschen Raed en sin al had gheschiet,
Maer dien trouwen God, diet al ter wereld siet:
Heeft Leyden wel beproeft, als men tgout doet int vyer claer,
Den vyand, hongher, pest, int hert een groot verdriet,
'tQuam haer al tsamen aen, en bleven wel schier dood daer
Zes duysent, groot en cleyn, het spaensch volck toonden fier,, haer:
Zy toonden groot gheweld, en deden haer veel spijt,
Iae sy besloten de stad, dwelck haer stond wel dier,, naer.
De Heer hoorde haest van binnen tgroot ghecrijt,
Zy streden vroom voor Gods naem hoogh ghebenedijt:
Als de Machabeen oock daer deden sonder duchten,
Als Antiochus boos ontsteken zijnde vol nijd:
Daer snel moest uyt het veld verloopen en wech vluchten,
En als Zenacherib voor Godes volck moetst suchten,
De selve vrees die quam den spaengnaert oock aenboort,
Zeer schand'lijck vlood hy wech, alleen maer door gheruchten,
| |
Waer heeftmen desghelijcx ter wereld oyt ghehoort:
O Leyden in u was goed liefd', trou, en accoort:
Men sagh den Spaengnaert voor u schudden en seer beven:
s'Lands vrijheyd socht ghy seer, en boven al Gods woort,
Men behoort u alom eer, prijs, en loff te gheven,
Om u t'ontsetten word een cloecke daed bedreven,
t'Land heeft aen u oock trou, sorgh, liefd, en macht ghetoont,
God toonden boven al sijn jonst weerd hoogh verheven:
V vroomheyd heeft hy u in uwen nood gheloont:
Der eeren croon ist, daer ghy met word ghecroont,
Met stilte, hoort, siet, swijght, wy sullen beginnen,, tspel,
Oft soo de waerheyd is, sult ghy haest bekinnen,, wel.
|
|
Auteursrechtvrij