Een bewys dat beter is eenen goeden crijgh, dan eenen gheveynsden peys
(1606)–Jacob Duym–
AuteursrechtvrijVande derde Gheschiedenis, de eerste uytcomst.
t'Verplichte Land, Gemeyne Staten, Trouvven Raed.
t'Verplichte Land.
Och hoe vvord ick gedreycht, nochtans hoop ick te leven Ga naar margenoot+
T'geen mensch'lic my gebreect, sult ghy my o Heer geven
Dat is in teghenspoet, hoop ik u rechte hand,
Tot noch toe hebt ghy Heer my ghetoont onderstand,
Ick hoop ghy sult u vverck dat begost is volvoeren,
Al doet veel svvaerheyt my invvendich t'hert beroeren,
Nochtans is miin hoop goet, op God betrou ick vast,
O ghemeyn Staten s'Lands, ick steeck in svvaren last:
In Vranckrijck ist nu peys, den Crijgh sal op ons comen,
Sy sullen haer best doen om al miin vvater-stromen
Te sluyten heel en al, dvvelck groote schaed' soud ziin.
Gemeyne Staten.
VVeest in als lijdsaem doch, ghy raeckt haest uyt de pijn,
Ghy sult een lutter tijd, vvat lijden en verdraghen,
Die ons noyt en verliet, maer bystaet alle daghen:
Sal ons met trouvven raed, in als noch vvel versien,
Siet vvaer dat hy doch comt, des laet sorgh en angst vlien,
Daer trouvven raed is salt ten lesten noch vvel lucken.
Trouvven Raed.
O schoon land, hoe soeckt u den Spaingnaert te verdrucken,
| |
[Folio D3v]
| |
Hy soeckt vrij heel en al te krencken uvve macht,
Hy soeckt de neering' u t'ontnemen met sijn cracht,
Hy doet in Spaingnen al u Boods-ghesellen vanghen,
Ghepijnicht vvorden sy, en Schippers oock ghehanghen,
Het Boods-volck vvord seer veel op de Galey ghestelt:
Den Coopman vvord daer oock schier ter dood toegequelt,
Hy moet voorts bringhen al sijn brieven en sijn boecken,
Oft het goet hier int land hoort, gaen sy ondersoecken,
Sy maken sulcx verbeurt, en doen den Coopman schaed'.
Ghemeene Staten.
Och goeden raed vvaer goed, eert naemaels vvord te spaed',
Dus vvilt doch t'ghemeen best, getroulijck nu voorts bringen.
Trouvven Raed.
Den besten raed is, dat vvy haer selfs gaen bespringhen,
Als de Romeynen cloeck vvel hebben eer ghedaen,
Met heyrcracht eenen tocht had Hannibal bestaen,
Om het Roomsch Rijck met macht heel en al t'overvallen,
Het land bederf hy heel tot by de Roomsche vallen,
Des de Romeynen haest met eenen loosen vond,
De Scipiones beyd' met Crijchs-volck daer terstond
In Spaingnen sonden haest, die nieu Carthago namen,
Oorsaeck dat Hannibal en al t'volck dervvaerts quamen,
En soo vvord het Roomsch Rijck voor die reys haest verlost,
vvy moeten selfs in tijds in Spaingnen gaen vvat kost:
Haer d'oorloogh sterck aendoen, en soo veel vvercgeven daer
Dat vvy in meerder rust en vrijheyd oock leven naer,
Soo vvorden vvy eens quijt, al dit Moraens ghespuys.
t'Verplichte Land.
Och vvaer ick soo verlost, och trock elck soo naer huys,
En dat de Landen selfs den vasten vrede maeckten.
Ghemeyne Staten.
Gheluckich vvaer het land, dat daer toe eens gheraeckten,
| |
[Folio D4r]
| |
Maer het kost noch soo ick sorgh menich druppel bloet.
Trouvven Raed.
Ons en ghebreeckt niet dan een manlijck hert en moet.
En dat vvy t'onsen dienst meer Crijchs-volck noch vergaren
Dat vvy ons eyghen geld, noch middel niet en sparen,
Om ons verlossen van s'Spaensch jock en haer gequel.
Ghemeyne Staten.
Den trouvven raed vvijst ons den vvegh en vvaerheyd vvel,
vvy moesten al meer volcx en ghelt in voor-raet crijghen:
T'gheld is den stercken arm, vvat vvillent vvy versvvijghen,
Daer d'oorloogh vast op staet, daer sy met vvord ghebout,
Het maeckt de knechten al cloeckmoedich ende stout,
En vvaer de Ruyters door int veld seer rustich draven:
T'vvaer seer goet dat vvy al met goeder herten gaven,
Elck naer sijn cleyne macht, oft naer sijn groot bedrijf,
Het geld ons alle gaet ons erf, ons haef, ons lijf,
Laet ons tot t'gheven, dan al vallet hart ziin speodich.
t'Verplichte Land.
Als van de Staten des Lands sulcx vvord bedacht vroedich,
En dat in tijds, soo draegh ick t'lijden noch met lust,
En in den goeden crijgh stel ick my heel gherust,
En d'overvvining' sal den trouvven God ons jonnen.
Trouvven Raed.
Laet ons dan gaen tis tijd en doen al dat vvy konnen,
Elck vertreck naer sijn stad om middel en advijs,
En die in tijts toesiet, is voorvvaer cloeck en vvijs,
t'Land moet gheholpen ziin, oft t'bleef int lest verloren,
En beter vvaren vvy van moeder noyt gheboren,
Dan vvy ons vrijheyd nu soos ouden vvorden quijt:
Het vvaer voor ons groote schand', ja voor ons een vervvijt
Dat vvy de slaverni voor vrijheyt souden kiesen,
VVy souden lijff, en goet, het Land en al verliesen.
|
|