Een bewys dat beter is eenen goeden crijgh, dan eenen gheveynsden peys
(1606)–Jacob Duym–
Auteursrechtvrij
[Folio D4v]
| |
Vande derde Gheschiedenis, de tvveede uytcomst.
Bloed-dorstich ghemoed, vvraeck-gierich hert, t'Verplichte Land.
Bloed-dorstich ghemoed.
Ga naar margenoot+Hoe ist al Broer? vvaer blijft ghy nu doch alsoo langh?
vvraeck-gierich hert.
Goo, ick vind vrij noch vverck, my vvord noch al vvat bang vvy sullen (soot vvel schijnt) noch genoech te doen vinden.
Bloed-dorstich ghemoed.
Iae, jae, een man die claegt en vind niet te veel vrinden,
Dus scheppen vvy vvat moets, het moet doch fijn ghevvaegt,
Tis beter te vroegh dan naer te laet stuck beklaegt,
Maer segt my nu eens, oft vvy nu een saeck bestonden,
Dat vvy ons by het Land al stil en dier eens vonden,
En haer met vvoorden soet, nu vielen cloeck aen boort.
vvraeck-gierich hert.
Daer en is niet beter dan de man sijn eyghen vvoort.
Maer kenden sy ons dan, vvy souden om hals comen.
Bloed-dorstich ghemoed.
Daer vveet ick al raet met, vvilt nergens doch voor schromen,
Ick heb daer meer ghevveest, als een heel heylich Sant.
vvraeck-gierich hert.
Ghy hebt noch vrienden veel, ghy hebt al om verstant,
Hoe makent vvv nu best om ons quaet te bedecken.
Bloed-dorstich ghemoed.
Elck een van ons sal nu een ander cleed aen trecken,
| |
[Folio E1r]
| |
Verkeeren soo by t'volck, dat u en my bemint.
vvraeck-gierich hert.
VVy moeten spreken dan soos y meest ziin ghesint,
vvy sullen hooren haest oft met haer wat te doen,, is.
bloed-dorstich ghemoed.
Soo gaen vvy dan ter vvijl dat tusschen t'rijp en groen is,
Het yser moet ghesmeed ziin ter vviil dat is heet.
vvraeck-gierich hert.
Laet ons gaen als ghy vvilt ick ben terstond ghereet,
vvy sullen goet en quaet nu draghen met malcanderen.
Bloed-dorstich ghemoed.
Laet ons eer vvy gaen eerst ons cleeren ras verandren,
Dit cleed is goet voor my, treckt ghy dat aen u lijf.Ga naar margenoot+
vvraeck-gierich hert.
Bloed-dorstich ghemoed, seer loos is al u bedrijf,
Maer hoe heet doch u cleed, vvilt my sulcx vvel bedieden.
Bloed-dorstich ghemoed.
Den ijvergoet van schiin, die vvel bedriecht de lieden,
Als hy uyt een valsch hert, comt, en boos is van aert.
vvraeck-gierich hert.
VVraeck-gierigh hert dan ooc den schijn van vrienschap baert
Dan meynet ghemeyn volck dat haer niet kan ontbreken.
Bloed-dorstich ghemoed.
Nu gaen vvy dus ghecleed t'Land sel ver eens aenspreken,
En siet vvaer dat sy sit, ten schijnt niet dat sy treurt.
vvraeck-gierich hert.
Haer siende ben ick noch invvendigh heel beruert,
En my ghedenckt noch t'gheen sy aen my heeft bevvesen,
Maer ick hoop int lest vvel van miinen druck ghenesen,
Dus valt daer cloecklijck aen, het geeft nu doch recht pas.
| |
[Folio E1v]
| |
Bloed-dorstich ghemoed.
Ga naar margenoot+O alder sterckste land, daer yemand oyt aff las,
u vvelvaert en gheluck dat moeten vvy u vvenschen.
vvraeck-gierich hert.
En eenen vasten peys voor u en allen menschen,
Die nu te crijghen is, het is nu tiid en stond.
t'Verplichte Land.
VVie ziit ghy die den peys soo hebt in uvven mond,
Maer ik dinck vvel dat t'hert al te seer verr' van daer is.
Bloed-dorstich ghemoed.
uyt eenen yver goet, en sonder last dvvelck vvaer is,
Ziin vvy ghecomen stil, jae dat schier niemand vveet.
vvraeck-gierich hert.
Goed' hoop van vriendschap maeckt ons t'uvven dienst gereet
Om naer ons besten u tot rust en vreed' te raden.
Bloed-dorstich ghemoed.
Dat ghy den yver vvist, ghy dedet ombeladen,
Des Hertoghs hert is goet, voor t'land, en voor t'ghemeynt.
vvraeck-gierich hert.
Tis om vriendschap te doen, ghy en vvord niet vercleynt.
Soo ghy ons maer en hoort, ghy sult vvat ghy vvilt crijghen.
t'Verplichte Land.
Hebt ghy van niemands last, soo heet ick u vrij svvijghen.
vvie maeckt u doch soo stout, dat ghy my comt omtrent.
Bloed-dorstich ghemoed.
Het yvrich hert dat u noch is gantsch onbekent.
En om de vriendschap groot die vvy met u begheeren,
Des Conincx macht laet u in tijds doch vvat verveeren,
Die hy seer vvijd en breed, te vvater, te land' heeft.
t'Verplichte Land.
Dat hy den Coninck vrees, daer ziin vvreed hert voor beest,
| |
[Folio E2r]
| |
Die hy bekennen moet te zijn een Heer der Heeren,
Siins Vaders voorbeeld dat behoort hem vvel te leeren,
Mids hy in sijn dood-bed soo deerlick vvas-ghestraft.
vvraeck-gierich hert.
Iae, jae, daer op en vvord met allen niet gheschaft,
Soo ghy gheen peys en maeckt, hy gaet den Vaer te boven.
t'Verplichte Land.
vvy hebben eenen God die vvy hoogh moeten loven,
Die heeft ons tot noch toe ghetrouliick by ghestaen,
vvy hebben land, en volck, dat t'best meest heeft ghedaen,
Al heeft Albertus nu de dochter van Hispaingnen,
Is t'Land daer om eens vrii en los van d'oud calaingnen?
Dat hy t'Land heeft belooft, dat comt al te spaed' by,
't Land vvord al meer belast, dats verr' van vvorden vrii,
Oft hy l'Enfante heeft, vvat kan sulcx het Land baten.
Bloed-dorstich ghemoed.
Maeckt ghy slechts peys, dan sal den Spaingnaert t'land verlaten
Al dat vvy segghen is om profiit en gherief.
't Verplichte Land.
Om te bedrieghen hebt ghy my soo biister lief,
Tvvas ooc peys doen Dom Ian de Spaingnaerts deed vertrecken
Voor eenen vasten peys vvoud hy siin bloed vertrecken,
Maer het vvas al bedroch, t'Land gaff hy den lavuyt,
Al vertrock het Spaensch volck, sy bleven niet lang uyt:
Den Slach van Iembloers magh ons noch vvel ghedincken,
Tot Namen van de brugg' hoe sagh men daer verdrincken,
Soo menich vroom Landsaet, soo menich Edelman,
Als ick daer noch om dinck miin hert dat schromt daer van,
Sy vvorden in de Maes ghevvorpen als honden,, siet.
vvraeck-gierich hert.
D'een d'ander sy als doen noch gantsch en verstonden,, niet,
T'sal nu al betergaen, dus en vveest niet vertsaeght,
| |
[Folio E2v]
| |
Ghy vvord seer grof gheschat, en jammerlick gheplaeght,
Dit sal den Coninck al te niet doen en af stellen.
t'Verplichte Land.
Dit is den rechten vond, van 's Coincx fray ghesellen,
Soo soud' ic kvvorden quiit, den middel van miin ghelt,
vvaer ick ontvvapent dan, soo soud' hy met ghevvelt,
Al doen naer sijnen sin als de Tyrannen pleghen.
Bloed-dorstich ghemoed.
Ick sie vvel, vveet ick een ghy vveeter vvel thien teghen,
Ick hoopten anders claer, ghy ziit al siende blint.
vvraeck-gierich hert.
Och schaemt u dat ghy soo hertneckigh zijt ghesint,
Ick sorgh ghy vvord gheplaegt en dat van alle kanten.
't Verplichte Land.
Nu gaet ghy al vrij heen, ghy vvel vermomde santen,
Met u loos valsch bedriif en heb ick niet te doen.
Bloed-dorstich ghemoed,
Ba, ba, als u eerst sal gaen dvvinghen uvven schoen,
En dat men u vvat hart op uvven voet sal treden,
VVord ghy dan seer gheplaegt, en nerghens oock met vreden,
vvat salt van u veel ziin, ghy blijfter by gantsch lijff.
t'Verplichte Land.
Packt u doch ras van hier, ghy valsch en boos Catijf,
Die u van binnen sagh, soud u valsch hert vvel vinden.
vvraeck-gierich hert.
vvy vouden dat vvy u soo half-sterck niet en kinden,
vvant ghy't beclaghen sult, maer ick sorgh veel te laet.
t'Verplichte Land,
Nu ick segh dat ghy beyd' ziit doortrapt, loos en quaet,
Dus packt u rasch van hier, en vvilt niet langher toeven.
| |
[Folio E3r]
| |
Bloed-dorstich ghemoed.
Denckt vrij om ons, als ghy u sult noch meest bedroeven,
Dus adieu spijtigh land nu ghy niet hooren vvilt.
t'Verplichte Land.
Ick houd my aen God, die is miinen borcht, en schilt,
Tis al verloren doch, vvat ghy veel meynt te segghen,
Dat my selfs ghebeurt is doet my stuck over legghen,Ga naar margenoot+
Dus ist te vergheefs al vvat ghy veel praet oft clapt.
vvraeck-gierich hert.
vvat seght ghy van die Moer?
Bloed-dorstich ghemoed.
Sy is al te doortrapt,
Hy moest vvel vroegh opstaen, die haer yet soud bedrieghen.
vvraeck-gierich hert.
Goo, vvaer ick in haer plaets, ick soud vrij sonder lieghen,
Oock al het selfden doen, sy heeft het vvijste voor.
Bloed-dorstich ghemoed.
Eer soud men vvasschen vvit het aensicht vanden Moor,
Dan dat sy gheloof soud eens gheven aen ons brieven.
vvraeck-gierich hert.
Sy en vvoud' ons int minst met allen niet believen,
Te spijtigh is sy claer, den hooghmoed is te groot.
bloed-dorstich ghemoed.
Laet haer ziin soos y vvil, ick svveer rond uyt haer doot,
veel berghen hoogh heb ick al mettertijd sien dalen.
vvraeck-gierich hert.
Maer gaen vvy rasch van hier, vvaer toe dient al dit dralen,
Ons loghens ghelden niet, vvy hebben hier gheen kans
Bloed-dorstich ghemoed.
Gaen vvy tis meer dan tijd, vvy ziin ghenood ten dans.
| |
[Folio E3v]
| |
Dat sy ons kenden hier, vvy souden niet lang leven.
vvraeck-gierich hert.
Goed Broer, ick en soud niet een duyt voor ons lijf gheven,
Dus ist verr' tbest dat vvy ons maken op den loop.
Bloed-dorstich ghemoed.
Iae, jae, al beter vrij by onsen Spaenschen hoop,
Bloed-dorstich ghemoed is daer altijd vvel ghecomen.
vvraeck-gierich hert.
En een vvraeck-gierich hert schuylt daer vvel onder vromen,
Dat is ons beste volck, vvant elckk daer naer onschaeckt.
Bloed-dorstich ghemoed.
En die voor de galgh' sorght ghemeynlick daer aen raeckt,
En vvat vvy al doen ick vveet doch vvy en vanghen,, niet,
Neef, al veel beter dan vvy ziin daerghehanghen,, siet.
|
|