|
| |
| |
| |
Vande tvveede Gheschiedenis, de tvveede uytcomst.
Bloed-dorstich ghemoed, VVraeck-gierich hert.
Heb ickt u altijd niet ghespelt?
Al dat vvy doen is vverck verloren.
Ten sal niet ziin dan met ghevveld.
Heb ickt u altiid niet ghespelt?
Dus maken vvy ons cloeck int veld.
Tis volck die gantsch niet vvillen horen.
Heb ick u altijd niet ghespelt?
Al dat vvy doen is vverck verloren.
Ick kin haer al te vvel en dat al langh te voren.
Laet ons sulcx svvijghen doch, maer schuylter anders niet.
En schuylter niet ghenoech, dit jammer en verdriet.
vvat quelt u noch al d'ou, dat onsen Coninck dood is?
Maer hy vvas oud genoech, ick hoop dat sulcx geen nood,, is,
Daer is vveer al vvat troost, en vveest vrij niet verstout.
| |
| |
Dat Spaingnen noch dees Landen aen hem hout,
Den jonghen Coninck vvilt daer goet rond niet afscheyden.
Albertus heeft ghetroud de Suster, die tvvee beyden
En sullen die nu niet ziin van dit land Heer.
Iae al soet met een bespreck, maer anders nimmermeer,
T'gheen daer in secreet schuylt, sal naer vvel openbaren,
De Coninck vvilt ziin Croon, noch al sijn macht niet sparen,
Om dit land heel en al te maken desolaet.
Dat is recht dat ick soeck, dat is al miinen raet,
Om ons als Heeren groot al om te doen verblijden.
Al ziin voornemen is, de Ketters te castijden,
In Spaingnen heeft hy sulcx alreede lang begonst.
Dat is besteken vverck, en t'is d'oprechte const,
De schepen en het volck, in Spaingnen aen te houvven.
Met hoopen siet men haer, naer de Gaeleyen stouvven,
Al het goet vvord verbeurt, t'gheen dat hier te land' hoort.
Hey dats naer miinen sin, gaen sy soo slechts al voort,
Nu t'peys in Vranckrijck is, sijn sy goet te bestieren.
Het is nu recht den tijd om haer met veel manieren
Vast te besluyten nu, te crijghen met ghemack.
| |
| |
Besloten vvorden sy als de Kat in den sack,
Al de Rivieren die rond om haer zijn gheleghen,
Die vvorden vast beset, jae straten en omvveghen,
Vvaer dan den handel uyt, soo vvaert met haer ghedaen.
Mocht haer ghebreken t'ghelt, dan soud den nood aengaen,
t'Soud haer al teghen ziin, ghebueren, en goet vinden.
Het land van Cleef dat moet van ons tot sulcken inden,
Eensdeels ghenomen ziin, ghebruyckt naer onsen sin,
En al dat van noode is dat nemen vvy vrij in
En vvy ghebruycken Sticht van Munster en VVestphalen.
Omringhen sullen vvy haer Landen en haer palen,
En over vallen, dan d'een voor en d'ander naer.
Ick hoop vvy crijghent haest naer onsen sin heel claer,
Sy hebben te cleyn macht, vvat vvillen sy al maken.
Kan ick naer miinen vvil in Holland eens gheraken,
Miin comst sal haer voorvvaer vvelheughen en staen dier,
Al vvaer al t'vvater inct, en haer land al pampier,
En pennen al t'gheboomt, sy mochten niet beschrijven
Al den moetvvil en moord, die ick daer soud bedrijven,
Het kind soud inde vviegh beclaghen dien dagh.
Laet dat kind slapen noch, sy hebben noch verdrach,
D'ervarentheyd en tijd sal ons noch van als leeren.
De Ketters daer dit volck veel met plagh te verkeeren,
Als Embden, VVesel, Goch, en die van sulcken aert,
Die vvorden vvel gheplaegt, en van ons seer besvvaert,
| |
| |
En niemand oock ghespaert, ick doe haer schier al suchten.
D'een vreest my, d'ander u, seer vreemd ziin de gheruchten,
Elck is bevreest voor ons, tis al soo ick vvel vvensch.
Och, quaemt doch al om hals, al vvaert den lesten mensch,
Den bloed-dorst soud voor my in alles haest vervult ziin.
Al soet, soet, mettertijd, daer moet al vvat ghedult zijn,
Maer hoe staen vvy hier dus, gaen vvy niet naer den strijd.
Ick en com' daer niet vriend, men vvord daer t'leven quijt,
Al van verr', niet te by, alsoo vveet ickt te koken.
Ghy vveet al om het vyer fray voor den vvind te stoken,
Den soeten praet is by u al om in saysoen.
Ick laet u vechten man, ick salt vvel anders doen,
vvy ziin een deeg'lijck paer, als vvy daer moghen vvoonen.
Ghy doet dat menich vverck vvel doet den meester loonen,
Die daer ziin ghequartiert, al door u quaet opset.
Op sulcke dinghen dient soo nau niet op ghelet,
Laet dat daer, en gaen vvy den Spaenschen hoop besoecken.
Gaen vvy de vrome Maets met raed en daed vercloecken,
Vvant daer vvy tvvee doch ziin, daer is het spel haest uyt.
Ghy helpt haer aen den dans, en ick dan by de bruyt,
| |
| |
Door ons beyd' comter veel in jammer en ghevveen,, oock,
En die om ons noch vvenscht is vvel dvvaes int gemeen,, ooc.
|
|
Auteursrechtvrij