De watermoeder
Water in het brein van de mens. Water in de buik. Water als zelfstandig wezen: de godin moeder water. Verdronken beesten drijven als embryo's in haar diepte, geborgen in haar schoot. Een omgekeerd proces: het embryo in de moederschoot wordt groter, vlees wordt op vlees gestapeld, vloeistof voert voedingstoffee aan. In de waterschoot wordt het vlees afgezogen door een watermond, ook door weke vissemonden, het waterlichaam voedt zich, het dode embryo wordt hard: klik klik, de schedel slaat, schommelt tegen een steen, beenderen worden met waterplanten versierd, alles wordt bemost en slijmerig aaneengeweven. Sponzen worden gemaakt van heupgewrichten.
Auteursrechtelijk beschermd