Geboorte van de beloofde stad
Er groeit een stad in ons: een stad die bestaat voordat zij bestaat, groeiend in het brein van de mens. Die geconcipieerd werd, bedacht, geschapen en die niet ontstaat en groeit op organische wijze zoals steden groeien aan de mond van een rivier, in een vruchtbaar dal omdat de natuur daar aan de mens het bouwen van een stad dicteert. Deze stad ontstaat in een droom, deelt zich uit aan duizenden mensen in een visioen. Een stad geboren in mensenhoofden, groeiend in de hersenen, hersencellen worden huizen blinkend in de zon en door rozen omstuwd en levend van stemmen. Wij lopen al die mijlen ver om onze stad te achtervolgen, die ons weglokt uit de beschaafde wereld de meest naakte eenzaamheid binnen. Naar het barse stuk aarde dat wij met onze menselijkheid gaan stofferen, waarin wij ons gebeente zullen leggen, dat wij gaan doorsijpelen met de sappen van onze lichamen: ons bloed, urine, wegrottend vlees.