Lyrisch labyrinth

[p. 87]

Fjordenvaart

't Gestapelde gevaart van berg aan berg, de sneeuw en
de barre naaktheid van de rotsmuur om het fjord
vangen dezelfde zon en zee als wij. Hier wordt
hun levenskracht een duurzaamheid van eeuwen.

Maar ook niet meer dan dit. Hier is het paradijs
der onbewogenheid en der vergeefs begeerde
bestendiging van 't schoon. Onvruchtbaar is 't. Wat leerde
de zwerftocht naar deez rust, dan 't vreemde van de reis?

Eeuwige wisseling van scheiden en ontmoeten,
die - als het leven zelf - ons drijft en onverzaad
in elke vreemde kust het land, dat men verlaat,
in elken horizon een nieuwen doet begroeten.