Lyrisch labyrinth

[p. 85]

Dom-Ruine

Hamar.

Het Mjösen-meer is rustig en de meeuwen
vieren hun langoureuze vluchten, ongestoord
van wervelstorm, voorbij de gladde boord
van 't water. - Zo, reeds eeuwen

ligt deze stilte der vernietiging
en uit het grijze puin steekt een gespaarde
kolommen-rij omhoog: een laatst verzet der aarde
tegen de tijd, tegen de wenteling

van ieder lot en tegen het ontbinden
van elke vormkracht en van alle schoon;
onzinnige standvastigheid! welk loon
denkt onze droom in onze stof te vinden?