Het goud der gouden eeuw

[p. 237]

Aan mijn uitbrandende kaars

O haast gebluste vlam van mijne kaars! nu dat
Gij mijne voortgang stut in 't naarstig onderzoeken
Van nutte wetenschap, in wijsheidvolle boeken
Voor een leergierig oog zo rijkelijk bevat,
Verstrekt gij mij¹⁾ een boek, waaruit te leren staat
Het haast verlopen uur van mijn verganklijk leven;
Een grondles, die een wijs en deugdzaam hart kan geven
Aan een aandachtig²⁾ man, wie zij ter harte gaat.
Maar levend zinnebeeld van 't leven, dat verdwijnt,
Gij smoort in duisternis nu gij uw licht gaat missen;
En ik ga door de dood uit mijne duisternissen
Naar 't onuitbluslijk licht, dat in de hemel schijnt.

heiman dullaert (1636-1684)

1) zijt gij mij als

2) ernstig