Het goud der gouden eeuw

Gerard van Velzen:

de trompetter ziet de zonsopgang bij 't huys te muyden

De blanke ochtend met haar blozend-rode kaken,
In 't heugelijke kleed van dundoek en scharlaken,
Rust toe²⁾ ten hemelvaart. Haar gouden pruik alreê
In 't zilver schittert van de vlakke Zuiderzee,
En doet de schaduw vocht des duisterheids verjagen;
Het zweeft een frisse dauw van rozen om haar wagen.
De zonne volgt het spoor van 's oude Thiton's bruid,³⁾
En steekt de hemel al zijn mindere ogen⁴⁾ uit.
In 't oosten daagt het op. De nacht begint te duiken.
Wie dat ter schildwacht staat, en laat geen ogen luiken.

pieter cornelisz. hooft (1581-1647)

2) maakt toebereidselen

3) Aurora, de dageraad

4) de sterren