Het goud der gouden eeuw

Christus stervende

Die alles troost en laaft, verzucht, bezwijmt, ontverft!²⁾
Die alles ondersteunt, geraakt, o mij!, aan 't zwijken.
Een doodse donkerheid komt voor zijne ogen strijken,
Die kwijnen als een roos die dauw en warmte derft.

Ach wereld, die nu al van zijne volheid erft;
Gesternten, Engelen, met uwe Hemelrijken;
Bewoonderen der aarde, ei! toeft gij te bezwijken,³⁾
Nu Jezus vast⁴⁾ bezwijkt, nu uwe Koning sterft?

Daar hij het leven derft, wil ik het ook gaan derven:
Maar hoe hij meerder sterft en ik meer wil gaan sterven,
Hoe mij een voller stroom van leven overvloeit.

O hoge wonderen! Wat geest is zo bedreven,
Die vat hoe zoveel sterkte uit zoveel zwakheid groeit,
En hoe het leven sterft om doden te doen leven?

heiman dullaert (1636-1684)

2) verliest zijn kleur

3) bezwijkt gij nog steeds niet

4) reeds