Het goud der gouden eeuw

Verraderlijke kus

Wat vriendelijker schijn bij vijandlijker haat!
Wat bitterder gemoed bij zoeter liefdeteken!
Wat zedelozer hart bij zedelijker spreken!
Wat christelijker groet bij duivelser verraad!

[p. 180]

 

Wie zag ooit zoveel strijd in vredelijker staat?

 

Wie schandelijker hoon zachtmoediglijker wreken?

 

Wie schoner hemelzon door vuiler helnacht breken?

 

Wie zaligender goed bij doemelijker kwaad?

 

 

 

Aartsvader Abraham, het lustte u eens te zeggen,

 

Dat helle en paradijs al te afgezonderd leggen,¹⁾

 

En nooit verzaligd mens de jammerpoel genaakt.²⁾

 

 

 

Maar dit zijn wonderen die ons vernuft doen strijken,³⁾

 

Dat hier de hemel zelf de snoodste afgrond raakt,

 

Om ons het groot geduld⁴⁾ van Jezus te doen blijken.

heiman dullaert (1636-1684)

1) liggen

2) zie Luc. XVI, 26

3) terugwijken

4) lijdzaamheid