Het goud der gouden eeuw

Afscheid van Amsterdam⁶⁾

Hier, waar de Rijn met radde waatren stroomt
Door bergen hard van stenen, vol geboomt'
Of wijngaardranken,
Hier reize ik heen; maar gij, mijn voedstervliet,
Mijn Amstelstroom, al zie ik U hier niet,
Ik wil U danken
Voor al uw gunst; gij zijt mij uit het oog,
Niet uit het harte.
't Is waar, mijn stad, dat ik van u niet lang
Ben afgeweest, maar 't is mij reeds te bang
En grote smarte;
Mijn hart wordt flauw⁷⁾, als 't denkt om al zijn bloed,
Om vriend en vreemd, in mijn zo teer gemoed
Zo diep gekropen;
Ik acht mij aan mijn bakermat verplicht,
En toen ik nu uit Holland, uit het Sticht
Was uitgelopen,

6) geschreven bij Bingen toen de dichter op reis was naar Rome ter viering van het [j]ubeljaar 1650

7) week

[p. 128]

 

Toen keerde ik mij heel twijflend langs de brug

 

Bij Nieuwersluis tot drie maal toe terug

 

Naar Amstels vesten,

 

Totdat mijn geest, bevangen met een tocht¹⁾

 

Tot reizen, mij weer aan het reizen brocht,

 

En sprak op 't leste:

 

Op, maak u op om met een hoge toon

 

Te Rome voor des Tibers mijterkroon

 

Latijn te spreken.

 

Ik stond verbaasd, en evenals diegeen,

 

Die voorwaarts drijft en door de stromen heen

 

Niet ziet²⁾ te breken,

 

Maar ziet nog eens, zo ver nu van de kant,

 

Zo deerlijk om naar 't lieve vaderland,

 

Zo waard als 't leven:

 

Zo is 't met mij, die om het Roomse feest

 

U, die zolang mij zijt zo lief geweest,

 

nu moet begeren.

reier ansloo (1629-1669)

1) zucht

2) weet