Het goud der gouden eeuw

(1955)–Anton van Duinkerken– rechtenstatus


Zegezang op de vrede tussen Frankrijk en de Verenigde Nederlanden (fragment) Gelijk wanneer het ijs, aan 't kraken En barsten in een grote stroom Die af komt storten zonder toom, Terug sleept wat het kan genaken, Zichzelve opkruit als een kerk, Valt rijs- en paalwerk veel te sterk,
[pagina 127]
Stoot in de lenden van de dijken, En, voortgeschoten met gedruis, Gehele schepen knarst tot gruis, DaarGa naar voetnoot1) 't alGa naar voetnoot2) voor zijn geweld moet wijken, En elk 't met doodsschrik ziet van ver, Terwijl het barst van ster in ster - Maar, als het onder 't henenstreven Verkrijgt een onbekrompen vaart, Allengs de oplopendheid bedaart, Daar 't zijne krachten voelt begeven, En als ten einde van geweld In stil en vreedzaam water smelt: Zo loopt de bronaar van ellende, Die, kortsGa naar voetnoot3) gezwollen tot de top, Zo menig over hals en kop Gedompeld heeft, vanzelf ten ende. Zij wordt ten kielGa naar voetnoot4) toe uitgedroogd, Nu zich de zon der vree vertoogtGa naar voetnoot5) Aan 's hemels top met volle glansen. johannes antonides van der goes (1647-1684)	voetnoot1) terwijl voetnoot2) alles voetnoot3) nog kort geleden voetnoot4) bedding voetnoot5) vertoont