Het goud der gouden eeuw

Op de dood van Sterre

Of droom ik, en is 't nacht, of is mijn Ster verdwenen?
Ik waak, en 't is hoog dag, en zie mijn Sterre niet.
O hemelen, die mij haar aangezicht verbiedt,
Spreekt mensentaal, en zegt, waar is mijn Sterre henen?

De hemel slaat geluid, ik hoor hem door mijn stenen,
En zegt: Mijn Sterre staat in 't heilige gebied,
Daar zij de Godheid, waar de Godheid haar beziet,
En, voegt het lachen daar, belacht mijn ijdel wenen.

Nu, dood, nu snik, meteen verschenen en voorbij,
Nu, doorgang van een steen, van een gesteen, ten leven,
Dun schutsel, staat naârbij²⁾, 'k zal 't u te dank vergeven;³⁾

Komt, dood, en maakt mij korts⁴⁾ van deze kortsen⁵⁾ vrij:
'k Verlang in 't eeuwig licht tezamen te zien zweven
Mijn heil, mijn lief, mijn lijf, mijn God, mijn Ster en mij.

constatijn huygens (1596-1687)

2) kom naderbij

3) ik zal er u dankbaar voor zijn

4) spoedig

5) koortsen