Het goud der gouden eeuw

Kinder-lijk

Constantijntje, 't zalig kijntje,
Cherubijntje, van omhoog
De ijdelheden hier beneden
Uitlacht met een lodderoog.

[p. 81]

 

‘Moeder’, zeit hij, ‘waarom schreit gij?

 

Waarom krijt gij op mijn lijk?

 

Boven leef ik, boven zweef ik,

 

Engeltje van 't hemelrijk;

 

En ik blink er, en ik drink er

 

't Geen de schinker alles goets

 

Schenkt de zielen, die daar krielen,

 

Dartel van veel overvloeds.

 

Leer dan reizen met gepeizen

 

Naar paleizen uit het slik

 

Dezer wereld, die zo dwerelt¹⁾:

 

Eeuwig gaat voor ogenblik.'

joost van den vondel (1587-1679)

1) onberekenbaar is