Bloedtest

[p. 39]

Solaris solitaris

er is geen reden voor illusies
en toch willen we geloven

dat het leven loont; we eisen meer
dan er op deze wereld

alleen de rust blijft ideaal
ook voor wie woont in de natuur

maar af en toe wordt ze gevonden
en steeds gaat ze verloren

in de realiteit. De plaats
van het individu blijft

eenzaamheid, solaris
solitaris

het hoofd barst uit mijn schedel
mijn brein barst uit zijn bast

het ego is weer uitgetreden
het ik is geen ander

maar een menigte
van mij

ontmantel de structuren van de tijd
externaliseer je angsten

sluit vriendschap met je dwanggedachten
zorg dat het heelal zijn waardigheid

verliest