Bloedtest

[p. 28]

Blauwhelm (casque bleue)

een foetus voedt zich via zijn navelstreng
een patiënt overleeft dankzij zijn infuus
en ik, ik lik mijn wonden
ben met ziel en lijf gebonden

aan haar, die mijn leven kwam belegeren
uit naam van genade
de liefde is een lijfstraf
door een bloedraad opgelegd

een pleit dat bij volmacht
van de genen is beslecht
een foltering op rituele wijze
volbracht zoals te doen gebruikelijk

naar wetten van de willekeur
en katholieke terreur
een geseling van oog om oog
en tand om tand, van borst

tot benen, kop tot tenen
hart tot hart; wat ik heb
is wat ik had, een kreet
die in de keel klem zat

zij: ‘een vrouw is voor de man de ideale foltermachine’
(ik: wie is die man dan?)
zij: ‘ik toon je alles waar je op uit bent’
en net daarom verlies je het

in al haar gulheid blijft zij ongenaakbaar
en net als haar woorden grotendeels
gesprokkeld, takken uit een donker woud
smokkelwaar uit dat corrupt

en sprookjesachtig
land van haar
maar dan, ten slotte
weet zij het:

[p. 29]

 

‘zo zie ik het: als vulling

 

van leegte, een plastic want

 

die door een hand pas

 

vorm krijgt, volte, contour

 

 

 

alleen door anderen krijgen we

 

idee van ons karakter, besef

 

van de grenzen, les bordes

 

de l'amour’

 

 

 

geen speld valt daar nog tussen

 

tenslotte is er niemand die meer

 

recht van spreken heeft

 

niemand zoals zij die al

 

 

 

vanaf het moment dat ze geboren

 

bleek uitverkoren

 

om woordvoerster te zijn

 

van alles dat vanzelf spreekt

 

 

 

niemand die meer dan zij

 

is aangewezen om op te treden

 

als pleitbezorgster van het grote

 

singuliere en al het overige

 

 

 

gelijk van de wereld