Mettertijd
(1971)–Pierre H. Dubois– Auteursrechtelijk beschermdPierre H. Dubois, Mettertijd. Uitgeverij De Arbeiderspers, Amsterdam 1971
DBNL-TEI 1
Wijze van coderen: standaard
-
gebruikt exemplaar
eigen exemplaar dbnl
algemene opmerkingen
Dit bestand biedt, behoudens een aantal hierna te noemen ingrepen, een diplomatische weergave van Mettertijd van Pierre H. Dubois uit 1971.
redactionele ingrepen
Bij de omzetting van de gebruikte bron naar deze publicatie in de dbnl is een aantal delen van de tekst niet overgenomen. Hieronder volgen de tekstgedeelten die wel in het origineel voorkomen maar hier uit de lopende tekst zijn weggelaten. Ook de blanco pagina's (binnenkant voorplat, 6, 8, 10, binnenkant achterplat) zijn niet opgenomen in de lopende tekst.
[ voorplat]
Pierre H. Dubois
Mettertijd
(floret)
[pagina 1]
Mettertijd
[pagina 2]
Floret nr. 32
[pagina 3]
Pierre H. Dubois
Mettertijd
Essays
Amsterdam · Uitgeverij De Arbeiderspers ± mcmlxxi
[pagina 4]
Omslag: Kees Kelfkens.
Copyright 1971 by N.V. De Arbeiderspers, Amsterdam.
ISBN 90 295 1322 5
[pagina 9]
Inhoud
Verantwoording | 11 |
Na jaren | 13 |
Tussen Napoleon en Rousseau
(De betekenis van het schrijverschap voor E. Douwes Dekker) |
31 |
Facetten van het schrijverschap
(Over F. Bordewijk) |
49 |
Een schrijver en zijn critici
(Van het Reve en De Avonden) |
78 |
Wanhoop als inspiratie
(Over Tsjechov) |
91 |
Politiek en moraal
(Koestler en M. Merleau-Ponty) |
106 |
‘A Vocation of Unhappiness’
(Georges Simenon) |
120 |
Een paradoxale vriendschap
(André Gide en Roger Martin du Gard) |
165 |
[ achterplat]
Pierre Dubois wordt algemeen beschouwd als een der beste literaire essayisten. Hij is een van de voornaamste vertegenwoordigers van de Criteriumgeneratie en debuteerde na de oorlog als romancier met Een vinger op de lippen. Dubois publiceerde veel als journalist en essayist. Zijn Een houding in de tijd werd als het ware de geloofsbrief van een nieuwe literaire generatie die in de jaren vijftig naar de intelligente begeleiding in de kritiek zocht die Pierre Dubois in ruime mate gaf. Dubois' stijl is geserreerd en helder. Nooit laat hij zich door sentimenten meeslepen terwijl zijn waakzame intellect toch van een grote gevoeligheid en zin voor poëzie blijft getuigen. Als literair essayist ontving hij een terechte kroon op het werk door zijn bekroning met de Henriëtte Roland Holstprijs voor de biografie van Marcellus Emants. In Mettertijd heeft Pierre Dubois nu een aantal essays uit de laatste twintig jaar bijeengebracht. Voor het overgrote deel zijn het nieuwe, althans in aanzienlijke mate hernieuwde of herschreven essays.