Helikon. Bestaande in zangen, kusjes en mengel-rijm

[p. 8]

Titer aan Korinne. III. Kusje.

HOe komt het lieve mont! als ik van uwe lipjes,
De Nekter-dropjes mijn,
Dat ik, ontkomeloos, blijf hangen, in de knipjes
Van 't bloeiend' koralijn?
Of, ben ik niet genog verwonnen door het blikken
Van uwe blikjes? dat
Gij mijn gevangen ziel, geknevelt in de strikken,
Van uwe lipjes, vat.
Neen, Zoetert! rotpt Korinn'; 't is Cypris weelig gootje
Die ons, tot onzen best,
(Versmoort in Nekter,) zoekt te laân in Karons bootje,
Na 't zalige gewest;
Alwaar de zieltjes onder mirte-laanen wandelen,
Op nagel-geur'ge paân;
Daar magmen nijdeloos van trouws liesde handelen;
Dus, Zoetert! laat u raân,

[p. 9]

 

Mijn geesjen is gereet, te smore' in uwe lippen;

 

Indien het u maar lust?

 

Laat ons tot beider heil, en rust, strax overglippen

 

Na d'Elizeesche Kust.