Helikon. Bestaande in zangen, kusjes en mengel-rijm

Floriaans lot, en nood-lot.

Toon: Gelijk een roosje teer.

I.
IN 't dagen van Auroor,
Als

[p. 78]

ik mijn wollig vee,
Dreef 't elzen-bosje door,
Na haar gewone stee:
Vond' ik in 't lof Leonoor, Fa, la la,
Door zoeten slaap bevangen,
Fa, la, la, la, la, la, la, la, la, la, la, la,
Met blom en kruit omhangen.

[p. 79]

 

II.

 

VVijl ik een weinig sta,

 

En op mijn schoon Diaan,

 

Vast lonk op lonkje sla,

 

VViert zij door droom bevaan,

 

En riep kom Floriaan! fa, la, la,

 

Verzaad uw grage lus jes,

 

Fa, la, la, la, la, la, la, la, la, la, la, la,

 

Met talleloze kus jes.

 

 

 

III.

 

Mit kusten ik haar mont,

 

(VViens geurig ambrozijn,

 

Mijn zieltjen had gewont,)

 

Tot heeling van mijn pijn:

 

s' Ontwaakt; en neemt de vlugt, fa, la, la,

 

Schoon ik stuuwde klagt op klagten,

 

Fa, la, la, la, la, la, la, la, la, la, la, la,

 

Zij vloot, en wou't niet agten.