Helikon. Bestaande in zangen, kusjes en mengel-rijm

[p. 74]

[Waar toefje, waarde Klorimont]

Toon: 't Vinnig stralen.

I.

VVAar toefje, waarde Klorimont!
En laat u lief verlangen,
Verlangen, na die zoete stont,
Dat gij mij zult ontvangen?

II.

Ontvangen, tot uw Bruit, en Vrouw,

Door klem van hant, en kusjes;
En knopen zo de egte Trouw,
In opgehoopte lusjes.

III.

Ach, Hemel! zal die zoete stont,

Eer lang niet zijn voor handen,
VVanneer wij zullen, mont aan mont,
Onz' zieltjes t'zaam verpanden?

Saft, kropje; smoor uw' galm, wat keeltje of ginder slaat,

Sou 't Klorimont wel wezen? luister; Hemel! jaa 't;

Ick ken hem aan zijn stem; ô Heilant van mijn smartje!
Die, door uw' lieve komst, mijn kittel-orig hartije,

[p. 75]

 

Bedelleft in een zee, van eindeloze weelt:

 

Schuil, Rozemont! hij naârt, maar luister wat hij queelt.