en op dit ogenblik ben ik net beter na een vrij hardnekkige griep. Die overigens verrukkelijk was om de tijd te doen passeren.
Om terug te komen op ons plan van samenwerking: sinds ik terug ben heb ik niets meer geschreven, ik kan je dus de tekst nog niet voorleggen. Ik zal hem ongetwijfeld eens schrijven, als MEN mij maar lang genoeg laat leven. Ik zal je dan zonder mankeren waarschuwen en als je dan niet van gedachte bent veranderd, zet jij je op jouw beurt aan het werk. Ik dank je wel in elk geval dat je mij je..... hoe moet ik het zeggen? hulp? medewerking? gunst? hebt willen toezeggen.
Ik bedank je ook voor dat goede plannetje van je om me in aanraking te brengen met een ‘heel aardige en sympathieke Zwitserse jonge vrouw’. Wat noem je jong, Clairette? ik bedoel: in een dergelijk geval? En dat aardig zijn, waaruit bestaat dat? ik bedoel: zou je me graag willen voorstellen aan een vrouw-om-lief-te-hebben of aan een vrouw-om-mee-te-praten? Waarschuw me alsjeblieft: moet ik me goeiig voordoen of eerder als iemand die intelligent is? of onverschillig, wat naar het schijnt veel meer is aan te bevelen. Als ik het aanneem, reken ik op jou om mijn onhandigheden bij te sturen; misschien, wie weet, om ze als charmant door te laten gaan.
Hoe gaat het met je moeder? Ik moet haar een dezer dagen absoluut eens gaan opzoeken. Helaas weerhoudt de wind me vaak - als het niet de hagel is of enige andere gruwel - zodra ik een voet op straat durf te zetten. Maar in elk geval ga ik gauw eens kijken of ik haar thuis tref.
Ik spring één regel over: om te bewijzen dat ik lang heb nagedacht. Zonder ook maar iets te vinden, dat spreekt vanzelf; anders had ik niet hoeven te denken. Het is abnormaal hoe moeilijk ik het vind om te schrijven - waarbij komt dat ik werkelijk niet meer weet wat ik je moet vertellen. Alles gaat goed, behalve het weer, dat helaas in alles een grote rol speelt! Bij mij althans! Ik durf je niet te vragen of je leest, je zou ja kunnen zeggen. Ik begin - en misschien wil ik het zelf wel? - steeds meer een hekel te krijgen aan boeken. Dat betekent: afbraak van mijn hersenschim (zie Le Spleen de Paris, ergens in het begin). En weet je dat ik, sinds ik terug ben, bij mezelf nog geen zin in reizen heb ontdekt!
Hoe gaat het met je?
Wil je mijn groeten deponeren in de wieg van Janine en mij zien als je
Eddy
Auteursrechtelijk beschermd