[45]
In een lovend artikel van Scholte over een amerikaanse film met kuitenparade las ik opeens met enige droefheid een uitlating over ‘de ignobele James Cagney’. Ik moest mij bekennen dat ik een zwak had voor deze Cagney, misschien omdat ik hem had zien optreden in de beste gangster-film die ik ooit zag, The Public Enemy (zoveel beter dan het vermaarde Scarface), misschien ook eenvoudigweg om zijn onvermomde ignobelheid. Ik voel voor de ignobele Cagney tegenover de ignobele Menjou, de ignobele Clive Brook en de ignobele Conrad Veidt, zoals ik bereid blijf nog te voelen voor de ignobele Pearl White tegenover de ignobele Dietrich en de ignobele Garbo. De konklusie van dit alles zou moeten zijn dat aan dit mensensoort qua talis de titel Ignobel toekomt, zoals Eerwaarde aan een ander mensensoort. Iemand die de ignobele John Barry-