[Het letterwezen heeft in Nederland]
Het letterwezen heeft in Nederland -
En elders - wel iets weg van een partijtje
Waar iedereen die komen wou en kon
Mag uitzien naar een leuk verwennerijtje
En wel zo'n fijne glimmende ballon
Soms stampt een kind balorig met de voet
Als 't ritueel bij anderen begon
En hij, de flinkste/braafste wachten moet
Niet huilen! Heus, hier vult men elke hand
Aarts' Almanak verschaft ons het bewijs
Zo kreeg ik eens de Pico Bello Prijs
De Universiteit van Groningen gaf tot 1971 of 1972 een blad uit onder de weerstaanbare naam Der Clercke Cronycke - ik hoop dat ik de spelling goed weergeef. Het leidde een redelijk bestaan totdat de studentenvakbond zich er meester van maakte.
In 1975 lanceerde de uitgever een opvolger genaamd De Nieuwe Clercke, die beter werd geredigeerd. Haast u niet naar de kiosk: ook dit orgaan verschijnt niet meer.
Wel heeft het zijn onsterfelijkheid onderbouwd door het instellen van de Pico Bello Prijs ter huldiging van stilistisch verdienstelijke humor, allereerst uitgereikt aan een locale letterkundige. Deze zwaar geschapen wisselbeker is daarna in allerlei handen overgegaan, laatstelijk die van de eminente plezierdichter Simon Knepper; onderweg is hij zoekgeraakt en teruggevonden, in een levenslustige situatie scheef komen te staan (deze handicap draagt bij tot zijn uitzonderlijkheid), gegraveerd met de namen der uitverkorenen, waaronder Nico Scheepmakers die Nico Scheepmaker heet, en in brede kring over het hoofd gezien - maar niet door de plichtsgetrouwe en cultuurbewuste Letterkundige Almanak van C.J. Aarts.
Auteursrechtelijk beschermd