Schoonhoofs lust-prieelken

Schey-Liedt, van der Govda,

Stem: Ach Ammerillis.

SIET Phoebi Paerden,

Daelen nae d'aerde

Want s'hem eerst steyl in d'hooghte droegen,
Door snelle vlught vermoeyt sy swoegen,

[p. 53]

 

Hy dreyght ons't eene-mael,

 

Met s'Hemels gulde strael,

 

Nae zijne brave sael,

 

Hem te vervoeghen.

 

 

 

2 Laet ons nu scheyden,

 

En ons bereyden

 

Om d'VVater-Bloem in reden aerdigh,

 

En d'Gaelis bloem om prijsen waerdigh,

 

Die ons nu rijden voor,

 

Te volgen in haer spoor,

 

Dus laet ons oock hier door

 

Tot d'reys zijn vaerdigh.

 

 

 

3 Uaert wel dan vrinden

 

Die wij bevinden,

 

In Reden-rijck gheheel volkommen,

[p. 54]

 

Dus wenschen wy dit de Gouts-blommen,

 

Dat d'langh ghebeckte Faem,

 

Uwe Konst-Rijcke naem,

 

Al om en t' om bequaem,

 

Op 't hooghst mach rommen.

 

 

 

4 Wy sullen stappen

 

Nae d'hooghste trappen,

 

Om soo int ende noch te betreden,

 

Twee spitsigh Pernas daer de Reden

 

In Rijm werden verhaelt,

 

Daer Minverva vertaelt,

 

Waer in onse Ieught dwaelt,

 

Noch hier beneden.

 

 

 

[5] Adieu ghelijck'lick,

 

Wilt Reden-rijcklick

[p. 55]

 

V voegen by die reden Minnen,

 

Yet geestichs verheught hart en sinnen,

 

Doet niet ghelijck een sot,

 

Die waen-wijs veel bespot,

 

En nimmermeer hem tot

 

D'leeringh laet vinnen.

 

 

 

6 Nu laet ons rijden

 

En ons verblijden,

 

Op de Boom-Rycke groene weghen,

 

En beschouwen 't geen is verkregen

 

Door Lentens lieve Ieught,

 

Daer 't ghevogelt maeckt vreught,

 

Laet ons daer peynsen deught,

 

Met lust te deghen.

Liefd' stilt toorn.