Schoonhoofs lust-prieelken

[p. 1]

Nieuvv Liedt,

Op de Stem: Phoebus is langh over de Zee.

O Brave Maeght, in schoonheydt schoon,
Wie kan u volmaecktheyt loven?
Ghy zijt ons pronck en staet tot toon
In ons hollantsche Schoon-hoven,
Ghy zijt de cierelijckste blom

[p. 2]

 

In ons Lust-Prieel, en daerom

 

Sijt ghy ons waerde rom.

 

 

 

2 Al had ick schoon tonghen soo veel

 

Dat de mennicht men niet kon raemen,

 

En dat 't gheluyt van mijne keel

 

De Trompetten kon beschaemen,

 

Noch soud' u lof en waerdigheyt

 

Niet kunnen werden uyt geseyt

 

Of recht werden verbreyt.

 

 

 

3 Onlanghs gheleen doen Phoebe hoogh

 

Yverich ree door de wolcken,

 

In 't midden van dees blauwe boogh,

 

Met zijn glants bescheen veel volcken,

 

Door brack hy de wolcken dicht,

 

Mits soo quam hem int ghesicht

[p. 3]

 

Een tweede Hemels licht.

 

 

 

[4] Hy sloegh zijn ooghen nae de aert,

 

En quam nae van boven rollen,

 

Doen hy sach dees Maeghet waert,

 

Zijn ghespan teegh nae aen 't hollen,

 

Phoebus hem niet verwond'ren kon

 

Dat hy soo een tweede son,

 

Noch op de aerde von.

 

 

 

5. Maer hy vol-voerde noch zijn reys,

 

En reet al suys'lende heenen

 

Nae zijn kostel Gult Paleys,

 

Daer hy op 't lest is verdweenen,

 

Hy mach Iupiter klaghen dat,

 

Hoe Natuer in onse Stadt

 

Een Son ghegheven hadt.

Liefd' stilt toorn.