Dit zijn zonnestralen

[p. 76]

Zomermorgen.

1
Ik zie het zonneken verschijnen
Door 't groen der vensterruit;
Ik wil in 't bedde niet verkwijnen
Maar wip ter deuren uit.
In ons hofken lachelen mij tegen
Veel bloemen, versch ontplooid;
Alsof Gods wonderlijke zegen
Ze daar had neergestrooid.

[p. 77]

 

2

 

Viooltjes, eierbloemen bloeien

 

Bij tulp en auricula.

 

Pioenen, kollebloemen gloeien

 

Omgeurd van reseda.

 

Akeleien, tuiltjes en margrietjes,

 

En lelie, klokjeswinde en lisch,

 

Tot zelfs de klein' vergeet-mij-nietjes,

 

't Is alles even frisch!

 

 

 

3

 

De boomen schudden hunne blaren

 

En wiegen heen en weer;

 

De vogels zingen nu bij paren

 

Zoo lief, zoo zoet, zoo teer.

 

Zie omhoog, de hemel is zoo blauwe,

 

Zie rond, de weiden zijn zoo groen;

 

Daar perelt glinsterende dauwe

 

Als goud en vermiljoen!

 

 

 

4

 

Der bloemen aangename geuren

 

Verkwikken mijn gemoed.

 

Ei, zou ik knorrig zijn of treuren?

 

De lucht is veel te zoet.

 

O! ik adem vrij en vrijer,

 

Hoe verheugd is alles hier in 't rond.

 

Ik word al blij en blijer

 

Bij dezen morgenstond.