Callewaert's groot Nederlandsch-Fransch en Fransch-Nederlandsch woordenboek inhoudende de woorden der gewone spreektaal

(1909)–Jan van Droogenbroeck, Willem Duflou– rechtenstatus


R R, f. Dix-huitième lettre de l'alphabet. R. m. et f. R.K., Roomsch-katholiek, adj. Catholique romain. Rec., recensent, m. Critique, m. Red., redactie, f. (ou) redacteur, m. Rédaction, f. (ou) rédacteur, m. R.H.S., Rijks Hoogere burgerschool, f. École moyenne de l'Etat, f. R.K.S., Rijkskweekschool, f. École normale de l'État, f. Ra, f. Vergue, antenne, f. Raad, m. Résolution, f. Te rade worden, résoudre. \|\| Conseil, avis, m. Te rade gaan, consulter. \|\| Moyen, remède, expédient, m.,
[pagina 509]
ressource, f. Hij is ten einde r-, il ne sait à quel saint se vouer (ou) de quel bois faire flèche. Geen r- weten, ne savoir que faire. Wat raad? Que faire? R- schaffen, trouver des expédients. \|\| Conseiller, m. \|\| Conseil, sénat, m. De Hooge R-, la Cour suprême. Raadgevend, adj, Consultatif. Raadgever, m., -geefster, f. Conseiller, m., conseillère, f. Raadgeving, f. Conseil, avis, m. Raadhuis, n. Hôtel m. (ou) maison de ville, f. Raadkamer, f. Chambre du conseil, f. Raadpensionaris, m. Grand pensionnaire, m. Raadplegen, v.a. Consulter \|\| -, v.n. Délibérer, conférer. Raadpleging, f. Consultation, f. \|\| Délibération, conférence, f. Raadsbesluit, n. Décret, arrêt, m. Raadsel, n. Charade, énigme, devinette, f. \|\| (fig.) Énigme, f. Raadselachtig, adj. Énigmatique, obscur. \|\| -, adv. Énigmatiquement. Raadselachtigheid, f. Obscurité, équivoque, f. Raadsheer, m. Conseiller, m. \|\| Sénateur, m. Raadsheerlijk, adj. Sénatorial. \|\| De conseiller. Raadsheerschap, n. Dignité de conseiller, f. Raadslag, m. Delibération, f., dessein, m. Raadslid, n. Conseiller, m. Raadsman, m. Conseiller, m. Raadsvergadering, f. Assemblée du conseil, f., conseil, m. Raadvragen, n. Consultation, f. Raadzaal, f. Salle du conseil, f. Raadzaam, adj. Utile, convenable. Raadzaamheid, f. Utilité, convenance, f. Raaf, f. (H.n.) Corbeau, m. Raagbol, raagborstel, m., raag(s)hoofd, n. Houssoir, m. Raagstok, m. Manche de houssoir, m. Raai, f. (Bot.) Galéopsis ochracé, m. \|\| Orge des prés, f. Raai, f. Alignement, m. Raak, f. (Anat.) Fond m. du palais. Raak, f. Râteau, m. Raak, adv. Touché. Ieder schot was r-, chaque coup portait. Raaklijn, f. Tangente, f. Raakpunt, n. Point de contact, m. Raakschieten, v.a. Toucher. Raakslaan, v.a. Toucher, frapper dur. Raam, n. Châssis, m., croisée, f. \|\| (Impr.) Frisquette, f. \|\| Monture, f. \|\| (Tiss.) Rame, f. Raam, m. Visée, f. \|\| (fig.) Eenen r- doen, estimer approximativement. Raamboom, m. Camperche, m. Raamgestel, n. Potenceaux, m. pl. Raamknop, f., -lichter, m. Espagnolette, f. Raamzaag, f. Scie à débiter, f. Raap, f. Navet, m. \|\| Navette, f. \|\| (Prov.) In iemands rapen zitten, couper l'herbe sous le pied à q. \|\| (fam.) Corps, m. Raapakker, m. Champ de navets, m. Raapbord, n. Taloche, f. Raapkalk, f. Crépi, m. Raapkool, f. Chou-rave, m. Raapolie, f., -smout, n. Huile de navette, f. Raapzaad, n. Graine de navette, f. Raar, adj. Singulier, bizarre. \|\| -, adv. Singulièrement. Raarheid, f. Singularité, f. Raasbol, m. Tapageur, braillard, m. Raasbollen, v.n. Tapager, criailler. Raaskallen, v.n. Divaguer, radoter, délirer. Raaskalling, f. Délire, radotage, m. Raaskop, m. v. Raasbol. - Raasmaandag, m. Lundi perdu, m. ● Raar opkijken, rare oogen opzetten, ouvrir de grands yeux. Raat, f. Rayon, m. v. Honigraat. Raband, m. (Mar.) Raban, m. Rabarber, f. Rhubarbe, f. Rabat, n. (Comm.) Rabais, escompte, m. \|\| Côtière, plate-bande, f. \|\| (Charp.) Feuillure, f. \|\| Gouttière, f. \|\| (Taill.) Revers, m. \|\| Tour m. de cheminée. Rabatijzer, n. Calfat double, m. Rabatrekening, f. Règle de rabais, f. Rabatschaaf, f. Guillaume à plate-bande, m. Rabatteeren, v.a. Rabattre, déduire. Rabaut, m. Ribaud, fripon, coquin, m. Rabauten, v.n. (pop.) Faire la noce. Rabautenstuk, n. Ribauderie, coquinerie, f. Rabauw, f. Capendu, court-pendu, m. Rabauw(eboom), m. Pommier capendu, m. Rabbelaar, m., -ster, f. Bredouilleur, m., euse, f. Rabbelarij, f. Bredouillement, m. Rabbelen, v.a. et v.n. Bredouiller. Rabbeling, f. Bredouillement, m. Rabbelkous, v. Rabbelaar. - Rabbelschrift, n. Griffonnage, m. Rabbeltaal, f. Baragouin, m. Rabbelzak, v. Rabbelaar. Rabbijn, m. Rabbin, m. Rabbijnendom, n. Rabbinisme, m. Rabbijnsch, adj. Rabbinique. Raboorden, v. Lischdodde. Rabulist, m. Chicaneur, m. Rachebel, f. Salope, f. Rachel, etc. v. Rochel, etc. Rad, adj. Vite, prompt, agile. \|\| Rapide, alerte. R- van tong zijn, avoir la langue bien pendue. \|\| -, adv. Vite. Rad, n. Roue, f. Een r- slaan, faire la roue. \|\| (fig.) Een r- voor de oogen draaien, mener par le nez, tromper. \|\| (Jur.) Roue, f. Radbraken, v.a. Rouer. \|\| (fig.) Estropier. Raddigheid, f. Vitesse, rapidité, f. Raddraaier, m. Tourneur de roue, m. \|\| (fig.) Chef, meneur, boute-feu, m. Radeloos, adj. Désespéré. Radeloosheid, f. Désespoir, m. Raden, v.a. Conjecturer. \|\| Deviner, rencontrer. \|\| Conseiller. \|\| -, v.n. Naar iets r-, tâcher de deviner qc. Radenmaker, m. Charron, m. Radenmakerij, f. Charronnage, m. \|\| Atelier du charron, m. Raderbalk, m. Bau des roues à aubes, m. Raderboot, f. Bateau à roues, m. Raderen, v. Radbraken. - Raderkast, f. Tambour des aubes, m. Raderwerk, n. Rouage, m. Radheid, v. Raddigheid. Radicaal, n. Titre, diplôme, m. Radijs, f. Radis, m. Radijsboompje, n. Symphorine, f. Radijsschaaltje, n. Ravier, m. Rading, f. Conjecture, f. \|\| Conseil, m. Radscheen, -schijf, f. Bandage m. de roue. Radspaak, f. Rais, rayon, m. Radsparre, f. Enrayure, f. Radvelg, f. Jante, f. Radvormig, adj. En forme de roue. \|\| (Bot.) Rotacé. Raf, f. Nageoires de flétan salées, f. pl. Rafel, f. v. Rafeldraad. - Rafelachtig, adj. Qui s'effile vite. Rafeldraad, m. Fil effilé, m., éraillure, effilure, f. Rafelen, v.a. Effiler. \|\| -, v.n. S'effiler, s'érailler. Rafeling, f. Effilage, m. \|\| Charpie, f. \|\| (Mar.) Remous, m. Rafelzijde, f. Soie effilée, étrasse, f.
[pagina 510]
Raffinaderij, f. Raffinerie, f. Raffinadeur, m. Raffineur, m. Rag, n. Toile d'araignée, f. Ragebol, v. Raagbol. - Ragen, v.a. et v.n. Ôter les toiles d'araignées avec un houssoir. Rager, m. Celui qui ôte les toiles d'araignées, etc. Rahout, n. (Mar.) Lisse de vibord, f. Rak, n. Bout de chemin en ligne droite, m. \|\| (Mar.) R- in den wind, vent contraire; (fig.) contrariété, f. \|\| R- eener rivier, coude, m. Rak, n. Porte-vaisselle, râtelier, m. \|\| Juchoir (des poules), m. Rak, n. (Mar.) Racage, m. Rakelijzer, -stok, n. Râble, fourgon, m. Rakelen, v.a. Racler, ratisser. \|\| Fourgonner. Rakelings, adv. Tout près, rasibus. R- voorbijgaan, raser. Raken, v.a. Toucher, atteindre. \|\| (fig.) Toucher, émouvoir. Hij raakt mij niet, il n'est pas mon parent. \|\| Regarder, concerner. Dat raakt u niet, cela ne vous regarde pas. \|\| v. Aanraken et Geraken. Raken, v.a. Râteler. Raket, f. Fusée, f. Raket, f. (Bot.) Raquette, f. Raket, n. (Jeu) Raquette, f. Raketbal, m. Volant, m. Raketmaker, m. Raquetier, m. Raketspel, n. Volant, m. Raketten, v n. Jouer au volant. Raketting, f. (Mar.) Chaîne de vergue, f. Raking, f. Contact, m., rencontre, f. Rakje, n. Bout de chemin en ligne droite, m. \|\| (fig.) Er is een r- aan den wind, il y a qc. qui cloche. Rakken, v.n. Naviguer de coude en coude. Rakker, m. Recors, m. \|\| Vaurien, m. Rakkeslee, f. Jumelle de racage, f. Rakketalie, f. (Mar.) Palan m. de racage. \|\| Halebas, m. Rakketouw, n. Bâtard de racage, m. Rakkloot, m. Pomme de racage, bigote, f. Raksleden, f. pl. Bigots, m. pl. Ralijk, f. Ralingue de têtière, f. Ralle, f. Clabaudeuse, babillarde, f. Rallen, v.n. Babiller, clabauder. Ram, m. Bélier, m. \|\| Blin, m. Ramblok, n. Blin, m. Ramen, v.a. et v.n. Viser. \|\| (fig.) Conjecturer, évaluer. \|\| v. Beramen. Ramenas, f. (Bot.) Raifort, m. Ramenassen, v.a. Masser. Raming, f. Visée, f. \|\| (fig.) Conjecture, f. \|\| Délibération, f. \|\| Évaluation, f. Rammei, f. Bélier, m. Rammeien, v.a. Battre avec le bélier. Rammelaar, m. Lapin mâle, m. \|\| Rouquet, m. Rammelaar, m. Hochet, m. \|\| Criailleur, m. \|\| -, f. (Bot.) Crotalaire, f. Rammelaarster, f. Babillarde, f. Rammelen, v.n. Sonner, résonner. \|\| Faire du tapage. \|\| (fig.) v. Kakelen. \|\| Locher. \|\| Rosser, battre. Rammelen, v.n. Être en rut, bouquiner. Rammeling, f. Bruit, cliquetis, tapage, m. \|\| (fig.) Babil importun, m. \|\| Rossade, f. Rammelkast, f. (fam.) Patraque, f. \|\| Vieux piano, m. \|\| Bouche, f. Rammelkees, -zak, m. (pop.) Babillard, clabaudeur, m. Rammen, v.a. Bliner. Ramp, f. Désastre, malheur, m., calamité, f. Rampaard, n. (Mar.) Affût de bord, m. ● Dat raakt kant noch wal, cela n'a ni queue ni tête. Ramponeeren, v.a. Abîmer, avarier. Rampspoed, m. Infortune, f., malheur, revers, m. Rampspoedig, adj. Malheureux, funeste, infortuné. \|\| -, adv. Malheureusement. Rampzalig, adj. Misérable, funeste, fatal. \|\| -, adv. Misérablement. Rampzaligheid, f. Grande infortune, f., malheur, m. Eeuwige r-, damnation éternelle, f. Ramschip, n. Navire à éperon, m. Ramshoorn, m. Corne de bélier, f. Ramskop, m. Tête de bélier, f. Ramsvacht, f. Toison de bélier, f. Rand, m. Bord, m. R-(eener munt), tranche, f. cordon, grènetis, m. R-(eens boeks), la marge. R- (eens wouds), lisière, f. Bovenste r- eener borstwering, la crête d'un parapet. R- (eener wond), les lèvres, f. pl. Randbelegsel, n. Ourlet, m. Randen, v.a. Border. \|\| (Monn.) Créneler. Randlijst, f. Rebord, m. \|\| Tringle, languette, f. Randschrift, n. Note marginale, f. \|\| Légende, f. Randsgewijs, adv. En rebord. Randwerk, n. Légende, f. Rang, m. Rang, ordre, m. \|\| (fig.) Rang, m., qualité, f. Rangcijfer, n. Numéro d'ordre, m. Rangeeren, v.a. Garer (un train), manoeuvrer. Ranggetal, n. Nombre ordinal, m. Ranglijst, f. Annuaire, m. Rangnummer, v. Rangcijfer. - Rangschikken, v.a. Ranger, disposer, classifier, ordonner. Rangschikking, f. Disposition, f., ordre, arrangement, m., classification, ordonnance, f. Rangzucht, f. Ambition, prétention à la préséance, f. Rangzuchtig, adj. Ambitieux du premier rang, avide d'honneurs. Rank, f. v. List. \|\| (Bot.) Branche, f., bras, m., main, f., sarment, m., vrille, f. \|\| -, adj. Grêle, fluet, délié, long et mince. R-e leest, taille fine (ou) déliée. R- schip, vaisseau légèrement bâti. Ranken, v.n. Pousser des bras (ou) des vrilles. De boonen r- aan den staak omhoog, les fèves filent autour de la rame. Rankend, adj. Sarmenteux, grimpant. Rankgebouwd, adj. Légèrement bâti. Rankheid, f. Taille déliée, gracilité, f. Ranonkel, f. Renoncule, f. Ranonkelachtig, adj. Renonculacé. Ranonkelbol, m. Patte de renoncule, f. Rans(ig), adj. Rance. R- worden, rancir. Ransel, m. Havre-sac, sac, m. \|\| (fig. et pop.) Panse, f., dos, m. Op zijnen r- geven, rosser. Ranselen, v.a. (pop.) Rosser. Ranseling, f. Rossade, f. Rans(ig)heid, f. Rancidité, rancissure, f. Ransuil, m. Chat-huant, m. Rantsoen, n. Ration, f. Ran(t)soen, n. Rançon, f., rachat, m. Ran(t)soeneeren, v.a. Rançonner, racheter. Rantsoeneeren, v.a. Rationner. Rantsoenhout, n. (Mar.) Estain, m. Rap, adj. Agile, alerte, vite. Een rappe gast, un lapin. \|\| -, adv. Agilement, vite. Rap, f. Gale, rogne, teigne, f. Jan R- en zijn maat, la canaille, la racaille. Rapalje, n. Racaille, canaille, f. Rapen, v.a. Amasser, ramasser. \|\| v. Berapen. Rapheid, f., Agilité, vitesse, f. Rapier, n. Epée, rapière, f.
[pagina 511]
Raponsje, n. (Bot.) Raiponce, f. Rapp(er)ig, adj. Galeux, rogneux. Rapp(er)igheid, f. Gale, rogne, f. Rapplement, n. Blâme, m., semonce, f. Rapun(t)sel, v. Raponsje. Rarekiek, m. v. Kijkkast. - Rarigheid, f. Curiosité, rareté, f. \|\| (fig.) Bizarrerie, f. Rariteit, f. Curiosité, f., objet rare, m. Rariteitenkamer, f. Cabinet de curiosités, m. Raring, m. (Mar.) Anneau de vergue, m. Ras, n. (Tiss.) Ras, m. Ras, n. Race, espèce, f. \|\| Engeance, f. Ras, n. Gouffre, tourbillon, tournant, m. \|\| -, adv. Vite, promptement. Rasch, adj. Prompt, rapide. Raschheid, f. Rapidité, f. Raschip, n. Vaisseau à voile carrée, m. Rasp, f. Râpe, f. \|\| (Chir.) Rugine, f. Raspen, v.a. Râper. \|\| (Chir.) Ruginer. \|\| Brood r-, chapeler du pain. Rasper, m. Râpeur, m. Rasphuis, n. Maison de force, f. Rasphuisboef, m. Forçat, m. Raspvijl, f. Rifloir, riflard, m. Raspzaag, f. Scie double, f. Rassen, adj. De ras. Raster, m. Grosse latte, f. Rastering, f., rasterwerk, n. Lattis, grillage, m. Rasteel, n. Râtelier, m. Rastraal, n. Tire-ligne, m. Rat, f. Rat, m. Egyptische r-, ichneumon, m. Een oude r-, un vieux routier, une fine mouche. Ratel, m. Crécelle, f. \|\| Cliquet, m. \|\| (fam.) Bouche, f. \|\| -, m. et f. (fam.) Moulin à paroles, m. Ratelaar, m. (fig.) Babillard, m. \|\| (Bot.) Tremble, m. Ratelen, v.n. Faire du bruit avec la crécelle. \|\| (fig.) Babiller. Rateling, f. Bruit de crécelle, m. \|\| (fig.) Babil, m. Ratelkous, -mond, m. et f. Moulin à paroles, m. Ratelpopulier, m. Tremble, m. Ratelslang, f. Serpent à sonnettes, m. Ratelwacht, m. et f. Veilleur de nuit à crécelle, m. Ratijn, n. Ratine, f. Ratijnen, adj. De ratine. Ratouw, n. Corde de vergue, f. Ratsen, v.a. Chiper. Rattenknip, f. Ratière, f. Rattenkruit, n. Arsenic, m., mort aux rats, f. Rattensprenkel, -val, f. Ratière, f. Rattenvanger, m. Chasseur de rats, ratier, m. Rattestaart, m. Queue de rat, f. \|\| Lime en queue de rat, f. Rauw, adj. Cru, dur. \|\| Non mûr. \|\| Dont la peau est ôtée, pelé. R- vleesch, chair vive. \|\| \|\| Rauque. \|\| -, adv. Crûment. Rauwachtig, adj. Un peu cru. Rauwachtigheid, f. Crudité, f. Rauw(ig)heid, f. Crudité, f. Ravebek, m. (Chir.) Bec-de-corbeau, m. Ravebekuitsteeksel, n. Coracoïde, f. Ravenaard, m. (fig.) Conduite dénaturée, f. Ravenaas, n. Charogne, f. \|\| (fig.) Pendard, m. Ravengekras, n. Croassement, m. Ravenkok, m. Bourreau, m. Ravenmoeder, f. Mère dénaturée, f. Ravenzwart, adj. Noir comme un corbeau. Ravijn, n. Ravin, m., ravine, f. Ravotten, v.n. Jouer bruyamment. Ravotter, m. Celui qui batifole. Ravotterij, f. Folâtrerie, f. Razeil, n. Voile à vergue, voile carrée, f. Razen, v.n. Faire du vacarme. \|\| Être en ● Hij is niet recht bij zijn verstand, il a une araignée au plafond. fureur. \|\| Délirer, se démener. \|\| Murmurer. Razend, adj. Furieux, enragé, furibond. \|\| Violent. \|\| -, adv. Furieusement. \|\| R- veel, énormément. Razer, m. Tapageur, furieux, frénétique, m. Razernij, f. Fureur, rage, f., délire furieux, m. \|\| (Myth.) Furie, f. Razijn, etc. v. Rozijn. Reaal, m. (Monn.) Réal, m. Realistisch, adj. et adv. Réaliste, en réaliste. Rebel, m. Rebelle, m. Rebelleeren, v.n. Se rebeller, se révolter. Rebellie, f. Rebellion, f. Rebellig, adj. Rebelle. Rebelligheid, f. Esprit de révolte, m., mutinerie, f. Rebelsch, adj. (pop.) Furieux. Recept, n. Récipé, m., recette, ordonnance, f. Recht, adj. et adv. Droit. \|\| R- maken, redresser. \|\| (fig.) Vrai, juste, convenable. Een r-e neef, un cousin germain. R-e weg, bon chemin. Te r-er tijd, à propos. Het hart op de r-e plaats hebben, avoir le coeur bien placé. R-e beteekenis, vrai sens, m. \|\| Droit, juste, équitable. R-door zee, loyal, franc. \|\| (fig.) Te r- komen, réussir. \|\| -, adv. Très, R- gelukkig, réellement heureux. \|\| -, n. Droit, m. Kerkelijk r-, droit canon. Geweld gant boven r-, la force prime le droit. \|\| Droit, titre, m. \|\| Justice, raison, équité, f. Op r- en billijkheid gegrond, fondé en droit et en raison. Te r-, à bon droit, avec raison. \|\| Justice, f. R- uitoefenen, administrer la justice. Voor het r-trekken, in r-en aanspreken, attraire (ou) poursuivre en justice. \|\| Droit, m., taxe, f. Ingaande rechten, droits d'entrée. Rechtaan, adv. Tout droit. Rechtbank, f. Tribunal, m. R- van eersten aanleg, tribunal de première instance. \|\| Dressoir, m. Rechtboek, n. Code, m. Rechtdag, m. Jour d'audience, m. Rechtdraad, n. Bougran, m. Rechtdraads, adv. De droit fil, en ligne directe. Rechtelijk, adj. Juridique, légal. \|\| -, adv. Légalement, en droit. Rechten, v.a. Redresser. \|\| Juger, exécuter. \|\| Faire un procès. Rechtens, adv. En droit, de droit. Rechter, m. Juge, justicier, m. \|\| -, adj. Droit. Rechterarm, m. Bras droit, m. Rechterbeen, n. Jambe droite, f. Rechterhand, f. Main droite, f. Iemand aan de r- laten gaan, donner la droite à q. \|\| Droite, f., côté droit, m. Rechterlijk, adj. Judiciaire. Verkoop op r- gezag, vente judiciaire. \|\| -, adv. Judiciairement. Rechterooglid, n. Paupière droite, f. Rechterpink, m. Petit doigt de la main droite, m. Rechtersambt, rechterschap, n. Judicature, charge de juge, f. Rechterstoel, m. Tribunal, m. Dat behoort niet voor zijn r-, cela n'est pas de sa compétence. Rechterzijde, f. Droite, f. Rechtgeaard, adj. Honnête, loyal. Rechtgeloovig, adj. Orthodoxe. \|\| - e, m. et f. Orthodoxe, m. et f. Rechtgeloovigheid, f. Orthodoxie, f. Rechthebbende, m. et f. Ayant droit, m. Rechtheid, f. Rectitude, f. \|\| (fig.) Droiture, f. \|\| Innocence, f. Rechthoek, m. Rectangle, m. Rechthoekig, adj. Rectangle, rectangulaire. Rechthof, -huis, n. Palais de justice, m. Rechtigen, v.a. Autoriser. Rechtkanten, v.a. Équarrir. Rechtkloppen, v.a. Redresser. Rechtlijnig, adj. Rectiligne. Rechtmaken, v.a. Redresser, rectifier. Rechtmaking, f. Redressement,
[pagina 512]
m., rectification, f. Rechtmatig, adj. Juste, équitable, légitime. \|\| -, adv. Légitimement. Rechtmatigheid, f. Justice, équité, légitimité, f. Rechtop, adv. Bien droit, debout. Rechtover, adv. Vis-à-vis. Rechts, adv. A droite. Rechtsaf, adv. Par la droite, à droite. Rechtsban, m. Juridiction, f., ressort, m. Rechtsbedeeling, f. Administration de la justice, f. Rechtsbode, m. Huissier, m. Rechtsch, adj. Droitier. R- en linksch zijn, être ambidextre. \|\| Droit. Rechtschapen, adj. Honnête, intègre. \|\| -, adv. Honnêtement, loyalement. Rechtschapenheid, f. Droiture, loyauté, intégrité, probité, f. Rechtsdwang, m. Contrainte, main-forte, f. Rechtsgebied, n. Juridiction, f., ressort, m. Regeling van r-, règlement de juges. Rechtsgebruik, n. Formalité de justice, forme judiciaire, f. Rechtsgeding, n. Litige, procès, m. Rechtsgeldig, adj. Valable, légal. \|\| -, adv. Légalement, valablement. Rechtsgeleerd, adj. Versé dans le droit. R-e faculteit, faculté de droit, f. Rechtsgeleerde, m. Juriste, jurisconsulte, m. Rechtsgeleerdheid, f. Jurisprudence, f., droit, m. Rechtsgezag, n. Autorité judiciaire, f. Rechtshandel, m. Procédure, f., procès, m. Rechtsingang, m. Renvoi devant un tribunal, m. Rechtskennis, f. Science du droit, f. Rechtskosten, m. pl. Frais de procédure, m. pl. Rechtskrenking, f. Violation du droit, f. Rechtskundig, adj. Juridique. Rechtsmacht, f. Pouvoir judiciaire, m. Rechtsmiddel, n. Moyen juridique, m. Rechtsom, adv. A droite. Rechtsomkeert, adv. R- maken, faire demitour à droite; (fig.) prendre la fuite. Rechtspersoon, m. Personne civile, f. Rechtspersoonlijkheid, f. Personnification civile, f. Rechtspleging, f. Procédure, f. \|\| v. Rechtsbedeeling. - Rechtspraak, f. Sentence, f., jugement, arrêt, m. \|\| Jurisprudence, f. Rechtspreken, v.n. Prononcer un jugement. Rechtstandig, adj. Perpendiculaire. \|\| -, adv. Perpendiculairement, d'aplomb. Rechtstandigheid, f. Perpendicularité, f. Rechtstijvigheid, f. Tétanos, m. Rechtstoestand, m. Position juridique, f. Rechtstreeks, adv. Directement. Rechtstreeksch, adj. Direct, immédiat. Rechtsvervolging, f. Poursuites, f. pl. Rechtsverzuim, n. Défaut, m. Rechtsvorderaar, m., -ster, f. Demandeur, m., -deresse, f. Rechtsvordering, f. Action, demande en justice, f. \|\| Procédure, f. Rechtsvorm, m. Forme judiciaire, forme de procès, f. Rechtsvraag, f. Question de droit, f. Rechtswege (van), adv. De droit. Rechtsweigering, f. Déni de justice, m. Rechtuit, adv. Tout droit. \|\| (fig.) Sans détours, franchement. Rechtvaardig, adj. Juste, équitable. R- maken, justifier. \|\| -, adv. Justement. Rechtvaardigen, v.a. Justifier, disculper, innocenter. Rechtvaardigend, adj. Justificatif. Rechtvaardigheid, f. Justice, équité, f. Rechtvaardiging, f. Justification, f. Rechtvaardigmakend, adj. Justifiant. Rechtvaardigmaking, f. Justification, f. Rechtvleugeligen, m. pl. Orthoptères, m. ● Het ligt in de rede, cela tombe sous le sens, cela va de soi. pl. Rechtzaak, f. Cause, f., procès, m. Rechtzaal, f. Salle d'audience, f. Rechtzinnig, adj. Orthodoxe. \|\| Sincère. \|\| -, adv. Orthodoxement. \|\| Sincèrement. Rechtzinnige, m. et f. Orthodoxe, m. et f. \|\| Personne f. franche. Rechtzinnigheid, f. Orthodoxie, f. \|\| Sincerité, f. Reciet, n. Récitation, f. Recognitie, f. Acte récognitif, m. \|\| Reconnaissance, f. \|\| Examen attentif, m. Recruut, m. Recrue, f. Recruteering, f. Recrutement, m. Recrutenschool, f. École du soldat, f. Rector, m. Recteur, m. Reddeloos, adj. Irréparable. R- schip, navire désemparé. \|\| (fig.) Désespéré, sans ressource. \|\| -, adv. Irreparablement. Reddeloosheid, f. Situation désespérée, f. \|\| Délabrement, m. Redden, v.a. Sauver, délivrer, tirer du péril. \|\| Régler, arranger. \|\| -, (Zich), v. réfl. Se sauver. \|\| Se tirer d'affaire; s'arranger. Redder, m. Sauveur, libérateur, rédempteur, m. Redderaar, m. Celui qui arrange. Redderen, v.a. Arranger, ranger. Reddering, f. Arrangement, m. Redding, f. Délivrance, f. R- van schepen, sauvetage, m. \|\| Arrangement, règlement, m. Reddingsboei, f. Bouée de sauvetage, f. Rede, f. Discours, propos, m., paroles, f. pl. In de r- vallen, couper la parole (à), interrompre. \|\| Harangue, f. In zijne r- blijven steken, rester (ou) demeurer court. \|\| (Log.) Raison, f., jugement, m. Rededeel, n. Partie du discours, f. Redekavelen, v.n. Raisonner, discourir. Redekaveling, f. Raisonnement, argument, m. \|\| Discussion, f. Redekunde, f. Rhétorique, logique, dialectique, f. Redekundig, adj. Logique. \|\| -, adv. Logiquement. Redekundige, m. Logicien, dialecticien, m. Redekunst, f. Rhétorique, f. Redekunstenaar, m. Rhétoricien, rhéteur, m. Redekunstig, adj. R-e figuren, figures de rhétorique. Redelijk, adj. Doué de raison, raisonnable. \|\| Juste, équitable. \|\| Convenable. \|\| Passable. Een r-e nacht, une assez bonne nuit. \|\| -, adv. Raisonnablement. \|\| Passablement, assez bien. Redelijkerwijze, adv. Raisonnablement. Redelijkheid, f. Raison, f., bon sens, m. \|\| Justice, équité, f. Redeloos, adj. Déraisonnable, dénué de raison. Een r- dier, une brute. \|\| -, adv. Irraisonnablement. Redeloosheid, f. Manque de raison, m. Redematig, adj. Raisonnable, équitable. Redematigheid, f. Raison, f., bon sens, m. Reden, f. Raison, cause, f. Zonder r-, sans motif. \|\| (Math.) Raison, f., rapport, m. \|\| Om r- dat, parce que, puisque. Redenaar, m. Orateur, m. Redenaarsgave, f. Éloquence, f. Redenaarskunst, f. Art oratoire, m. Redeneerder, m. Raisonneur, m. Redeneeren, v.n. Raisonner. Redeneering, f. Raisonnement, m. Redeneerkunde, f. Logique, dialectique, f. Redeneerkundig, -kunstig, adj. Logique. \|\| -, adv. Logiquement. Redeneerkundige, m. Logicien, dialecticien, m. Redengevend, adj. (Gramm.). Causatif. Redenswil (om), loc. adv. À cause de. Rederijk, adj. Éloquent, disert.
[pagina 513]
Rederijker, m. Rhétoricien, m. Rederijkerskamer, f. Société de rhétorique, f. Rederijkheid, f. Loquacité, faconde, f. Redestrijd, -twist, m. Dispute, f. Redetwisten, v.n. Disputer. Redetwister, m. Disputeur, contradicteur, m. Redevoerder, m. Orateur, m. Redevoeren, v.n. Faire un discours. \|\| (pop.) Parler. Redevoering, f. Discours, m. harangue, f. Redewisselen, v.n. Discourir, s'entretenir., Redewisseling, f. Entretien, m. Redeziften, v.n. Epiloguer. Redezifter, m. Épilogueur, m. Redezifterij, -zifting, f. Épilogage, m. Redmiddel, n. Ressource, f., moyen de salut, expédient, remède, m. Redres, n. Réparation, compensation, f. Redster, f. Libératrice, f. Ree, f., reebok, m. Chevreuil, m. Ree(de), f. Rade, f. Op de r- komen, arriver en rade. In behouden r-, à bon port. \|\| -, adj. Prêt. \|\| -, interj. (Mar.) Pare à virer! Reeden, v.a. Apprêter, préparer. \|\| (Mar.) Équiper. \|\| -, v.n. Prendre part à l'équipement d'un vaisseau. \|\| Zich kleeden en r-, pourvoir aux frais de sa toilette. Reeder, m. Fabricant, m. \|\| (Mar.) Affréteur, armateur, m. Reederij, f. (Tiss.) Apprêtage, m. \|\| Affrètement, équipement, m. \|\| Société d'armateurs, f. Reeding, f. Fabrication, f. \|\| Affrètement, m. Reedpap, f. Apprêt, m. Reeds, adv. Déjà. Reedsel, n. Fabrication, façon, f. Reef, n. Ris, m. Een r- inbinden, rider la voile, prendre un ris; (fig.) retrancher de sa depense. Reefband, m. Bande de ris, f. \|\| Garcette, f. Reefgat, n. OEil de ris, m. Reeftalie, f. Palanquin de ris, m. Reegeit, f. (H.n.) Chevrette, f. Reek, f. Petite herse, f. \|\| Rangée, f. Reekalf, n. Faon de chevreuil, chevrillard, m. Reeks, f. Suite, rangée, série, f. Reeling, f. (Mar.) Lisse, f. Reep, v. Repel. Reep, m. Bande, f. \|\| R- lood, brifier, m. \|\| Corde, f. \|\| (Mar.) Alogne, f. \|\| Trait, m. \|\| v. Hoepel. - Reepangel, m. Ligne armée de hameçons, f. Reepdanser, m. Danseur de corde, acrobate, m. Reepel, m. Bande étroite, f. Reephout, v. Hoenhout. - Reepmaker, m. Cordier, m. Reepnet, n. Seine, f. Reeprok, m. Crinoline, f. Reepslager, m. Cordier, m. Reeschaaf, f. Varlope, f. Reesem, m. v. Rist. Reet, f. Fente, crevasse, fêlure, f. \|\| Broie, macque, f. \|\| v. Rootput. Reeuw, n. Meubles, outils, m. pl. Reeuw, n. Écume qui sort de la bouche d'un mourant, f. Reeuwen, v.a. Faire la toilette d'un cadavre, ensevelir. Reeuwer, m., -ster, f. Ensevelisseur, m., euse, f. \|\| v. Aanspreker. - Reeuwplek, f. Tache cadavéreuse, f. Reeuwsch, adj. Cadavéreux. Reeuwzweet, n. Sueur de mort, f. Ree(ën) vleesch, n. Viande de chevreuil, f. Ref(e)rein, n. Refrain, m. Referendaris, m. Référendaire, chef de division, m. Reformatie, f. Réformation, réforme, f. ● Den regen schuwen en in de sloot vallen, tomber de Charybde en Scylla. Refter, m. Réfectoire, m. Refuus, n. Refus, m. Regaal, n. (Chim.) Rubine d'arsenic, f. Regaal, n. (Jur.) Régale, f. \|\| (Mus.) Régale, m. Regeerder, m. Régent, gouverneur, m. Regeeren, v.a. Gouverner, régir, conduire. Een schip r-, gouverner (ou) manoeuvrer un vaisseau. \|\| (Gramm.) Régir. \|\| -, v.n. Régner, gouverner. Regeering, f. Gouvernement, m. \|\| Conduite, f. v. Bestuur. - Regeeringloos, adj. Anarchique. Regeeringloosheid, f. Anarchie, f. Regeeringsbank, f. Banc du gôuvernement (ou) des magistrats, m. Regeeringspartij, f. Parti au pouvoir, m. Regeeringspersoon, m. Membre du gouvernement, m. Regeeringsraad, m. Conseiller de régence, m. \|\| Conseil de régence, m. Regeeringstijd, m. Règne, m. Regeeringsvorm, m. Forme du gouvernement, f., gouvernement, m. Regeeringswege (van), adv. De la part du gouvernement. Regeeringszaak, f. Affaire du gouvernement, f. Regeerkunde, f. Art de gouverner, m. Regel, m. Règle, f. \|\| (fig.) Precepte, m., règle, f. \|\| Exemple, modèle, m. \|\| Règlé, discipline, f., ordre, m. \|\| Ligne, f. Nieuwe r-, alinéa, m. Regeldraads, adv. De droit fil. \|\| (fig.) En droite ligne, directement. Regeleeren, v.a. Régler, ligner. Regelen, v.a. Régler, arranger, régulariser. Regeling, f. Règlement, m. (Mar.) Lisse, f. Regelloos, adj. Irrégulier, déréglé. \|\| -, adv. Irrégulièrement. Regelloosheid, f. Irrégularité, f., dérèglement, m. Regelmaat, f. Régularité, f. Regelmatig, adj. Régulier, réglé. \|\| -, adv. Régulièrement. Regelmatigheid, f. Régularité, f. Regelrecht, adv. Directement. \|\| (fig.) Sans détours. Regels, m. pl. Menstrues, f. pl. Regen, m. Pluie, f. \|\| (Prov.) Na r- komt zonneschijn, après la pluie le beau temps. Van den r- in den drop komen, tomber de mal en pis. Regenachtig, adj. Pluvieux. Regenachtigheid, f. État pluvieux, m. Regenbak, m. Citerne, f. Regenbeek, f. Ravine, f. Regenboog, m. Arc-en-ciel, m. Regenboogvlies, n. Iris, m. Regenbord, n. Jet. larmier, m. Regenbui, f. Ondée, averse, f. Regendicht, adj. Imperméable. Regendop, m. Chapiteau, couvre-vis, m. Regendroppel, m. Goutte de pluie, f. Regenen, v. impers. Pleuvoir. Het regent dat het giet, il pleut à verse. Regengat, n. Rumb de vent amenant la pluie, m. Regengeul, f. Ravine, f. Regenhoek, m. Endroit d'où vient la pluie, m. Regenkap, f. Caban, m. \|\| Tapabor, capuchon, m. Regenkleed, n. Manteau pour la pluie, imperméable, m. Regenmaand, f. Pluviôse, m. Regenmantel, m. Manteau pour la pluie, m. Regenmeter, m. Pluviomètre, udomètre, m. Regenplant, f. Plante pluvieuse, f. Regenput, m. Citerne, f. Regenscherm, n. Parapluie, m. Regent, m. Régent, m. \|\| Directeur, administrateur, m. Regentenkamer, f. Chambre des régents, f. Regentenstuk, n. Tableau représentant des régents, m. Regentes, f. Régente, f. Regentschap, n. Régence, f. Regenval, m. Quantité de pluie tombée en
[pagina 514]
une année, f. Regenvlaag, f. Ondée, f. Regenvloed, m. Pluie torrentielle, f. Regenvogel, m. Pluvier, m. Regenvorsch, m. Grenouille verte, f. Regenwater, n. Eau de pluie, eau pluviale, f. Regenwe(d)er, n. Temps pluvieux, m. Regenworm, m. Ver de terre, lombric, m. Reggen, v.a. (Mar.) Démâter. Register, n. Registre, m. Op het r- boeken, enregistrer. \|\| Table (des matières), f. \|\| (Mus.) Jeu d'orgues, m. \|\| Registre, m. Registeren, v.a. Enregistrer. \|\| (Impr.) Faire son registre. Registerton, f. (Mar.) Tonnage m. enregistré. Registratie, f. Enregistrement, m. Registratiekantoor, n. Bureau d'enregistrement, m. Registreeren, v.a. Enregistrer. Rei(e), f. Canal, m. Rei, m. Choeur, m. \|\| Danse, f., branle, m. Reien, v.n. Danser. \|\| Chanter en choeur. Reiger, m. Héron, m. Jonge r-, héronneau, m. Reigerbosch, n. Héronuière, f. Reigereend, f. Morillon, m. Reigerhut, v. Reigerbosch. - Reigersbek, m. (Bot.) Érodie, f. Reigervalk, m. Faucon héronnier, m. Reiken, v.a. Tendre, donner, présenter. \|\| (fig.) Iemand de hand r-, tendre une main secourable à q. \|\| -, v.n. Toucher à, aller jusqu'à, s'étendre. Tot aan de schouders r-, venir aux épaules. Reikhalzen, v.n. Tendre le cou pour voir. \|\| (fig.) R- naar, aspirer à, soupirer après, désirer ardemment. Reikhalzing, f. (fig.) Forte envie, f. Reiking, f. Action de présenter, f. Reilen, v.n. Zooals het reilt en zeilt. avec tout ce qui en fait partie, tel que c'est. Reiltop, m. Hampe, f. Rein, adj. Pur, net, propre. \|\| Sans tache, net, chaste. R- dier, bête nette. \|\| -, adv. Purement, proprement. Reinheid, f. Pureté, netteté, f. Reinigen, v.a. Purifier, nettoyer, purger, curer. Reinigend, adj. (Méd.) Dépuratif. \|\| (fig.) Épuratoire. Reiniger, m., -ster, f. Nettoyeur, m., décrotteuse, f. Reiniging, f. Purification, épuration, f., nettoyage, épurement. affinage, m. Rein(e)vaar, f. Tanaisie, f. Reinwilg, m. Troène, m. Reis, f. Voyage, m. Op r-, en voyage. \|\| Fois, f. Reisbaar, adj. Propre aux voyages. Reisbediende, m. Commis voyageur, m. Reisbeschrijver, m. Auteur d'une relation de voyage, m. Reisbeschrijving, f. Relation de voyage, f. Reisboek, n. Itinéraire, guide des voyageurs, m. Reisbrief, m. Obédience, f. Reisgeld, n. Argent pour le voyage, m. Reisgenoot, m. et f., reisgezel, m., -lin, f. Compagnon m., compagne f. de voyage. Reisgezelschap, n. Compagnie de voyage, f. Reisgids, m. Guide des voyageurs, m. Reisgoed, n. Bagages, m. pl. Reiskaart, f. Carte itinéraire (ou) routière, f. Reiskist, f. Valise, malle, f. Reiskleed, n. Habit de voyage, m. Reiskoets, f. Carrosse m. de voyage. Reiskoffer, m. Malle, f. Reiskoffermaker, m. Malletier, m. Reiskoorts, f. Soif de voyages, f. Reiskosten, m. pl. Frais de voyage, m. pl. Reiskousen, f. pl. Gros bas de laine, m. pl. Reislust, m. Envie de voyager, f. Reislustig, adj. Qui a envie de voyager. Reismaal, f. ● Hij heeft een verkeerde rekening gemaakt, il s'est fourré le doigt dans l'oeil. Malle, valise, f. Reismantel, m. Manteau de voyage, m. Reispas, m. Passe-port, m. Reispenning, m. Viatique, m. Reispet, f. Tapabor, m. Reisrok, m. Surtout, m. Reistuig, n. Bagages, m. pl. Reisvaardig, adj. Prêt à partir. Reiswijzer, v. Reisgids. \|\| Feuille de route, f. Reiszak, m. Sac de voyage, m., valise, f. Reiszucht, v. Reiskoorts. - Reizen, v.n. Voyager. \|\| (fig.) Hij gaat r-, il va mourir. Reizend, adj. Voyageur, ambulant. Reiziger, m., -ster, f. Voyageur, m., euse, f. Rek, n. Rame, f. \|\| (Hoender)rek, juchoir, m. Te rek gaan, se jucher. \|\| (Cuis.) Dressoir, portevaisselle, m. \|\| Bout de chemin, m. \|\| Séchoir, étendoir, m. \|\| Barre fixe, f. Rek, m. Action d'étendre, etc., f. \|\| -, f. Élasticité, f. Er is geen r- in dat leer, ce cuir ne prête pas. Rekbaar, adj. Élastique, ductile. Rekbaarheid, f. Élasticité, ductilité, f. Rekbank, f. Argue, f., banc à tirer, chevalet, m. Rekdraad, n. Fil d'archal, m. Rekeinden, n. pl. Entrebandes, f. pl. Rekel, m. Chien mâle, m. \|\| Gros chien, mâtin, dogue, m. \|\| (fig.) Coquin, m. Rekelachtig, adj. Brutal. \|\| -, adv. Grossièrement. Rekenaar, m., -ster, f. Calculateur, m., trice, f. Rekenbaas, m. Bon calculateur, m. Rekenboek, n. Livre d'arithmétique, m. Rekenbord, n. Planche à calculer, f. Rekenen, v.a. Compter, calculer, supputer, porter en compte. \|\| Compter, croire, estimer, regarder comme, imputer. Tot schande r-, regarder comme une honte. Ik reken het mij tot eer, je m'en fais honneur. \|\| Couvrir de cendres. \|\| -, v.n. Estimer, croire, penser. \|\| Chiffrer, calculer. Verkeerd r-, se mécompter, se tromper dans son calcul. Te r- van, à dater (ou) à partir de. \|\| Régler un compte. Met iemand r-, compter avec q., venir à compte avec q. \|\| R- op, compter sur. \|\| -, n. Calcul, m. Rekenfout, f. Erreur de calcul, f., mécompte, m. Rekening, f. Compte, m. R- doen, rendre compte. Op r- stellen, porter en compte. Geld op r- geven, donner un acompte. Op r- leven, vivre à crédit. Eene streep door de r-, un mécompte. \|\| Note, f., mémoire, m. Eene r- opmaken, faire (ou) dresser un compte. \|\| (Méd.) Terme (de grossesse), m. Rekenkamer, f. Cour des comptes, f. Rekenkunde, f. Arithmétique, f. Rekenkundig, adj. Arithmétique. \|\| -, adv. Arithmétiquement. Rekenkundige, m. et f. Arithméticien, m., -ne, f. Rekenkunst, f. Calcul, m. Rekenkunstig, adj. Arithmétique. Rekenles, f. Leçon d'arithmétique, f. Rekenmeester, m. Maître d'arithmétique, m. Rekenopgave, f. Problème d'arithmétique, m. Rekenpenning, m. Jeton, m. Rekenplichtig, adj. Comptable. \|\| - e, m. Comptable, m. Rekenplichtigheid, f. Comptabilité, f. Rekenraam, n. Boulier-compteur, m. Rekenschap, f. Compte, m. R- geven, rendre compte. \|\| Raison, f. Rekensom, f. Problème d'arithmétique, m. Rekentafel, f. Comptoir, m. \|\| Table à calculer, table de multiplication, f. Rekentuig, n. Ce qui sert à calculer. Rekenuur, n. Leçon d'arithmétique, f. Rekenwijze, f. Manière de chiffrer, f. Rekest, etc. v. Request, etc.
[pagina 515]
Rekhout, n. Paumelle, f. Rekijzer, n. Paisson, m. Rekke, f. Perche d'oiseleur, f. Rekkelijk, adj. Extensible, élastique, ductile. \|\| (fig.) Traitable, accommodant, souple. \|\| -, adv. (fig.) D'une manière souple, etc. Rekkelijkheid, f. Extensibilité, élasticité, ductilité, f. \|\| (fig.) Complaisance, souplesse, f. Rekkeling, f. Longue tranche f. de flétan. Rekken, v.a. Allonger, étendre, élargir, détirer, étirer. \|\| (fig.) Den tijd r-, gagner du temps. Eene zaak r-, traîner une affaire en longueur. \|\| -, v.n. S'étendre, s'élargir, s'allonger. Deze kous zal r-, ce bas prêtera. \|\| Courir ventre à terre. \|\| (fig.) Gaan r-, s'enfuir, se sauver. Rekken, v.n. Se jucher. Rekker, m. Celui qui étire, extenseur, m. Rekkerig, adj. Qui a envie de s'étendre. Rekking, f. Action d'étirer, extension, f., allongement, m. Reklaars, f. Botte molle, f. Rekleer, n. Cuir qui prête, m. Rekstok, m. Barre, f. Rektang, f. Morailles, f. pl. Rel, m. Babil, bruit, m. \|\| -, f. Bavarde, commère, coureuse, f. Relaas, n. v. Verhaal. Reliquie, f. Relique, f. Reliquieënkastje, n. Reliquaire, m. Rellen, v.n. Causer, jaser, caqueter. Relletje, n. Bruit, cancan, m. Het r- der stad, la fable (ou) risée de la ville. \|\| Querelle, f. Relling, f. Babil, caquet, m. Relmuis, f. Souris champêtre, f. Rem, f. Frein, m. Remblok, n. Sabot, m. Remedie, f. Remède, m. Remketting, m. Enrayure, f. Remmen, v.a. Enrayer, ensaboter (une roue), arrêter au moyen du frein. Remmer, m. Serre-frein, m. Remming, f. Enrayement, m. Remonstrant, m. Remontrant, arminien, m. Remonstrantendom, n. Remontrants, arminiens, m. pl. \|\| Arminianisme, m. Remonstrantsch, adj. Des remontrants. Remschoen, m. Sabot, m. Remtoestel, n. Frein, m. Ren, m. Galop, m., course, f. \|\| -, f. Promenoir, m., volière, f. Renbaan, f. Carrière, f., cirque, champ de courses, m. Renbode, m. Courrier, m. Rendier, n. Renne, m. Renegaat, m. Renégat, m. Renet, f. (Bot.) Reinette, rainette, f. Renkever, m. Carabe courant, m. Renloop, m. Galop, m. Rennen, v.n. Galoper, courir de toutes ses forces. Met de lans r-, joûter. Renpaard, n. Cheval de course, m. Renperk, n. Lice, carrière, f. In het r- treden, entrer en lice. Renprijs, m. Prix de la course, m. Renspeer, f. Lance, f. Renspel, n. Carrousel, tournoi, m., joûte, course, f. Renstrijd, m. Carrousel, m. Renstrijder, m. Champion, joûteur, m. Rentambt, n. Charge d'intendant, intendance, f. Rentbaar, v. Rentegevend. - Rente, f. Intérêt, m. \|\| Rente, f. Van zijne r- leven, vivre de ses rentes. Rentebewijs, n. Coupon d'intérêt, m. Rentebrief, m. Obligation, f., contrat de rente, m. Rentegevend, adj. Qui rapporte de l'intérêt. Renteloos, adj. Sans intérêt. R- geld, argent oisif. Ren- ● Hij rept geen woord, il ne souffle mot. ten, v.n. Rapporter. Rentenier, m., -ster, f. Rentier, m., rentière, f. Rentenieren, v.n. Vivre de ses rentes. Renteschuld, f. Arriérés, m. pl. Rentestandaard, -voet, m. Taux de la rente, m. Rentmeester, m. Receveur, intendant, administrateur de biens, m. Rentmeesterschap, n. Charge d'intendant, f. Rep, m. In r- en roer, en alarme, en émoi. Repel, m. Brisoir, m., broie, f. \|\| Drège, f. Repelaar, m. Celui qui drège, teilleur, m. Repelaar, m. (H.n.) Mâle, m. Repelbank, f. Machine à dréger, f. Repelen, v.a. Briser (ou) broyer le lin, teiller le chanvre. Repen, v.a. Dréger. Reppen, (Zich), v. réfl. Se dépêcher, se hâter. \|\| -, v.a. Toucher. R- van, faire mention, parler de. Republiek, f. République, f. Republikeinsch, adj. Républicain. Republieksgezinde, m. Républicain, m. Republieksgezindheid, f. Esprit républicain, m. Request, n. Requête, pétition, f. Requestrant, m., -e, f. Requérant, m., -e, f., pétitionnaire, m. et f. Requestreeren, v.n. Demander par requête, pétitionner. Reserve, f. Réserve, f., corps de réserve, m. Respijt, n. Répit, délai, m. Respijtdagen, m. pl. (Comm.) Jours de grâce, m. pl. Rest, f. Reste, restant, excédent, résidu, m. De r- geven, donner le coup de grâce. Hij heeft de r-, il est dans les vignes. Restant, m. Reliquat, reste, résidu, m. \|\| -, m. Reliquataire, m. \|\| -, m. et f. Enfant m. et f. refusé(e) faute de place. Resten, v.n. Rester. Resultaat, n. Résultat, m. Rete, f. Drège, f. \|\| Rouissoir, m. Reten, v.a. Rouir. Retig, adj. Plein de fentes, crevassé. Retort, f. Cornue, f., matras, m. Retour, f. Retour, m. \|\| -, n. Retour, m. Retourbiljet, -kaartje, n. Billet de retour, m. Retourschip, n. Bateau qui retourne, m. Reu, m. Chien mâle, m. Reuk, m. Odeur, f., fumet, vent, m. R- (van wijn), fumet. Dompige r-, remugle, R- van jachthonden, sentiment, nez, m. \|\| (fig.) Hij staat in een slechten r-, il a mauvaise réputation. Den r- van iets hebben, avoir vent de qc. Reukaltaar, n. Autel des parfums, m. Reukballetje, n. Pastille, f. Reukdoos, f. Cassolette, boîte de senteur, f. Reukeloos, adj. Inodore. \|\| Sans odorat. Reukeloosheid, f. Absence f. d'odeur (ou) d'odorat. Reukfleschje, n. Flacon desenteur, m. Reukgevend, adj. Odoriférant. Reukgras, n. Flouve odorante, f. Reukmaker, m. Parfumeur, m. Reukpeer, f. Poire de parfum, bergamote, f. Reukpoeder, n. Poudre de senteur, f. Reukstof, f. Encens, parfum, aromate, m. Reuktulp, f. Bossuel, m. Reukvat, n. Encensoir, m., cassolette, f. Reukwater, n. Eau de senteur, f. Reukwerk, n. Aromates, m. pl., parfumeries, f. pl. Reukwerker, m. Parfumeur, m. Reukzenuw, f. Nerf olfactif, m. Reukzin, m. Odorat, m. Reus, m. Géant, m. Reusachtig, adj. Gigantesque, colossal. Reusachtigheid, f. Taille gigantesque, énormité, f.
[pagina 516]
Reute, f. Rouissoir, routoir, m. Reutel, m. Râle, m. Reutel, m. et f., reutelaar, m., -ster, f. Grogneur, m., grondeuse, f. \|\| (pop.) Babillard, m., -e, f. Reutelen, v.n. Râler. \|\| Grogner, gronder. \|\| (pop.) Babiller. Reuteling, f. Râle, râlement, m. Reuter, m. Tamis, m. Reuzel, m. Panne, f. \|\| -, n. Graisse de porc, f., saindoux, m. \|\| (fig.) Graisse, f. Reuzelkoek, m. Gâteau de panne, m. Reuzelvet, n. Saindoux, m. Reuzelworst, f. Saucisse de panne, f. Reuzenaard, m. Race de géants, f. Reuzenbeeld, n. Colosse, m. \|\| Gigante, f. Reuzengestalte, f. Taille gigantesque, f. Reuzenhaai, m. Grand chien de mer, m. Reuzenhagedis, f. Mégalosaure, m. Reuzenkracht, f. Force prodigieuse, f. Reuzenschrede, f. Pas de géant, m. Reuzenslang, f. Boa, python, m. Reuzenstrijd, m. Gigantomachie, f., combat de géants, m. Reuzentemmer, m. Dompteur de géants, m. Reuzenwerk, n. Travail de géant, travail d'Hercule, m. \|\| Grands travaux, m. pl. Reuzin, f. Géante, f. Revelaar, m., -ster, f. Radoteur, rêveur, m., rêveuse, f. Revelen, v.n. Radoter, rêver. Reveling, f. Radotage, m., radoterie, rêverie, f. Reven, v.n. (Mar.) Prendre des ris. Rhetorisch, adj. De rhétorique. Rheumatiek, f. Rhumatisme, m. Rhinoceros, m. (H.n.) Rhinocéros, m. Rib(be), f. Côte, f. Lange ribben, côtes vraies. Korte ribben, côtes fausses. \|\| (fig. et pop.) Dat kleeft aan de ribben, cela engraisse. Dat zet wat aan de r-, cela remplit la bourse. \|\| (Cuis.) Morceau des côtes, m., entre-côte, m., longe, f. \|\| (Mar.) Côte, f. \|\| (Charp.) Chevron, soliveau, m., chanlatte, f. \|\| (Archit. et rel.) Nervure, f. \|\| (Bot.) Fibre, nervure, f. Ribbebreuk, f. Fracture des côtes, f. Ribbeling, m. Calville, f. Ribben, v.a. (Rel.) Nerver. Ribbenband, m. Reliure à côtes, f. Ribbenkast, f. Thorax, m. \|\| Dos, m. Wat op de r- geven, donner une raclée. Ribbenkruid, n. Mille-feuille, m. Ribbenlage, f. Plafond, m. Ribbenvlies, n. Plèvre, f. Ribbesmeer, n. (fam.) Raclée, f. Ribbestoot, m. Bourrade, f. Ribbestooter, m. Tapecul, m. Ribbestuk, n. Longe, f., entrecôte, m. Ribbetje, n. Côtelette, f. \|\| (Mar.) Barrotin, m. Ribbetjesgoed, n. Reps, m. Ribbezakken, v.a. (pop.) Talonner. Ribbezenuwen, f. pl. Nerfs costaux, m. pl. Ribbig, adj. À côtes. Ribbing, f. Nervure, f. Ribstempel, m. Nervoir, m. Richel, f. Dressoir, m., porte-vaisselle, m. \|\| Rebord, m. \|\| Grosse, latte, f. Richten, v.a. Diriger, tourner. Het geschut r-, braquer (ou) pointer le canon. Zich overeind r-, se mettre debout. Het schip naar den wind r-, rallier le navire au vent. De zeilen naar den wind r-, orienter les voiles. Het woord r-, adresser la parole. Zich r- naar, se régler sur. Zich naar de omstandigheden r-, se prêter aux circonstances. \|\| (Mil.) Aligner. Rechts, richt u! À droite, alignement! Richter, m. Pointeur, m. \|\| v. Rechter. - Richtig, adj. Juste, exact. \|\| (fig.) Het is daar niet r-, il ne fait pas ● Iemand met een kluitje in 't riet sturen, éconduire quelqu'un. sûr là. Het is in zijn hoofd niet r-, il a le timbre fêlé. \|\| -, adv. Juste, exactement. Richtigheid, f. Justesse, exactitude, f. Richting, f. Direction, f. \|\| Pointage, m. Richtingskracht, f. Verticité, f. Richtingslijn, f. Alignement, m. \|\| Ligne de direction, f. Richtlijn, f. Perpendiculaire, f. Richtlood, n. Fil à plomb, m. Richtschroef, f. Vis de pointage (ou) de calage, f. Richtsnoer, n. Cordeau, m. \|\| (fig.) Règle, f., modèle, exemple, m. Ridder, m. Chevalier, m. \|\| (fig.) R- te voet worden, déchoir, devenir pauvre. Ridderen, v.a. Nommer chevalier. \|\| Arranger. Riddereeuw, f. Siècle chevaleresque, m. Riddergeest, m. Esprit chevaleresque, m. Riddergoed, n. Terre noble, f. Ridderhof, n. Maison seigneuriale, f. Ridderkruis, n. Croix de chevalier, croix d'honneur, f. Ridderleen, n. Fief noble, m. Ridderlijk, adj. Chevaleresque, équestre. \|\| (fig.) Vaillant, franc. \|\| -, adv. (fig.) Vaillamment, franchement. Ridderlijkheid, f. Esprit chevaleresque, m., bravoure, f. Riddermatig, v. Ridderlijk. - Ridderorde, f. Ordre de chevalerie, m. Ridderroman, m. Roman de chevalerie, m. Ridderschap, f. et n. Chevalerie, f. Ridderslag, m. Accolade, f. Den r- geven, frapper chevalier. Ridderspel, n. Tournoi, m. Ridderspoor, f. (Bot.) Pied-d'alouette, delphinium, m. Ridderstand, m. Chevalerie, f. Ridderteeken, n. Insigne m. d'un ordre. Riek, f. Fourche, f. Rieken, etc. v. Ruiken, etc. Riem, m. Courroie, bande, f. \|\| Ceinture, f. \|\| (fig.) Een hart onder den r- steken, encourager. Riem, m. Rame, f., aviron, m. De r-en uitleggen, mettre les rames dans l'étrier. De r-en strijken, retirer les avirons. Met kracht van r- en roeien, faire force de rames. R-en snijden, nager plat. Met r-en en zeilen, à trait et à rames. \|\| (Prov.) Op zijne r-en laten drijven, abandonner (q.) à lui-même. Eerst in de boot, keur van r-en, les premiers venus sont les mieux servis. Riem, m. (Impr.) Rame, f. Riembank, v. Roeibank. - Riemblad, n. Pale, f. Riemen, v.n. Ramer. Riem(en)maker, m. Avironnier, m. Riem(en)maker, m. Ceinturier, m. Riemen, v.a. Ceindre. Riemer, v. Roeier. - Riemgat, n. Étrier, m. Riemgoed, n. Livres vendus à la rame, m. pl. Riemklamp, m. Porte-tolet, m. Riempin, f. Tolet, m. Riemslag, m. Palade, f. Riemvormig, adj. Ligulaire. Riemwerk, n. Courroies, f. pl., soupente, f. Riet, n. Roseau, m. Spaansch r-, canne, f. Indisch r-, bambou, rotin, m. R- om te dekken, chaume, m. \|\| (Prov.) Zijn scheepje in het r- sturen, négliger ses affaires. Hij zit in 't riet en maakt pijpjes, il saisit l'occasion par les cheveux. Rietachtig, adj. Comme du roseau. Rietakker, m. Jonchaie, roselière, cannaie, f. Rietband, m. Lien de roseaux, m. Rietbos, m. Gerbe de roseaux, f. Rietbosch, n. v. Rietakker. - Rietdak, n. Toit de chaume, m. Rietdekker, m. Couvreur en chaume, m. Rietdijk, m. Digue de roseaux,
[pagina 517]
risberme, f. Rieten, adj. De roseaux. Rietfluitje, n. Chalumeau, m. Rietgans, f. Oie vulgaire, f. Rietgras, n. Laiche, f. Riethoen, n. Râle, m. Rietlijster, f. Rousserole, f. Rietmat, f. Natte de roseaux, f. Rietmees, f. Nonnette, f. Rietmes, n. Coutel, m. Rietmoeras, n. Moyère, f. Rietmusch, f. Bruant des roseaux, m. Rietpark, n. Bordigue, f. Rietpeer, f. Poire d'anchois, f. Rietpijp, v. Rietfluit. - Rietpluim, f. Tête de roseau, f. Rietsnip, f. Bécassine, f. Rietstok, m. Roseau, rotin, m., canne, f. Rietsuiker, f. Sucre de canne, m. Rietvink, m. v. Rietmusch. - Rietvoren, v. Ruischvoren. - Rietvorsch, m. Grenouille des marais, f. Rietzanger, m. Riverain, m. Rif, n. v. Reef. Rif, n. Banc de sable, récif, m. Rif, n. Squelette, m. Rij, f. Rang, m., rangée, file, série, f. Twee rijen tanden, deux rangées de dents. In de rij staan, être en rang. Eene lange rij menschen, une longue file de gens. \|\| Règle, f. Rijbaan, f. Manège, m. \|\| Plaine de glace, f. Rijbed, n. (Mar.) Jumelle, f. Rijbeest, n. Monture, f. Rijbroek, f. Culotte de peau, f. Rijden, v.n. Monter (ou) aller à cheval. Dezen weg ben ik nog nooit gereden, je n'ai pas encore fait ce chemin á cheval. Op stok, ezel, enz. rijden, être à cheval sur un bâton, sur un âne, etc. \|\| In een wagen r-, aller en voiture. In een slede r-, aller en traîneau. Op schaatsen r-, patiner. \|\| Op de tong r-, être la fable de la ville. Elkander in de wielen rijden, se mettre des bâtons dans les roues. \|\| Op zijn anker r-, chasser sur son ancre. \|\| Bij een examen r-, rester à quia. \|\| -, v.a. Voiturer, mener en carrosse, conduire. Een paard moede r-, fatiguer un cheval. \|\| Couvrir, saillir. Rijder, m. Cavalier, m. \|\| (Monn.) Gouden r-, pièce d'or de quatorze florins, f. Zilveren r-, ducaton, m. Rijdier, n. Monture, f. Rijdster, f. Ecuyère, f. Rijf, f. Râteau, m. \|\| Râpe, f. Rijfelaar, m. Celui qui tient une banque aux dés, joueur, m. Rijfelbeker, m. Cornet, m. Rijfelbord, n. Table à jouer aux dés, f. Rijfelen, v.a. Jouer aux dés. \|\| Rafler. Rijfelspel, n. Jeu de dés, m. Rijfeltrechter, m. Cornet, m. Rijgdraad, m. Bâti, faux fil, m. Rijgen, v.a. Enfiler, faufiler. \|\| Lacer. Rijglaars, f. Botte à lacer, f. Rijglijf, n. Corset, m. Rijgmalie, f. Ferret, m. Rijgnaad, m. Point plat, m. Rijgnaald, -pen, f. Aiguille à lacer, f. Rijgnestel, -veter, m., -snoer, n. Lacet, m., aiguillette, f. Rijjool, f. Fête où l'on roule en voiture, f. Rijk, adj. Riche, opulent. \|\| (fig.) Hij is r- in verdiensten, c'est un homme de grand mérite. \|\| -, adv. Richement. \|\| -, n. Règne, m., domination, f. \|\| Empire, royaume, m. Het rijk der natuur, la nature, le règne de la nature. \|\| (fig.) Domaine, m. Rijkaard, m. Richard, crésus, m. Rijkdom, m. Richesses, f. pl., trésors, m. pl. Dat is mijn gansche r-, c'est tout ce que je possède. Rijke, m. Riche, m. Rijkelijk, adj. Libéral, prodigue. \|\| Abondant. \|\| -, adv. Prodigalement, abondamment, largement. Rijke- ● Hij rijdt ervoor, c'est lui qui paie les frais. lijkheid, f. Prodigalité, libéralité, profusion, f. Rijkheid, f. Richesse, f. Rijkleed, n. Amazone, f. Rijknecht, m. Piqueur, m. Rijkoets, f. Carrosse, m. Rijksadelaar, m. Aigle impériale, f. Rijksambt, n. Fonction de, l'État, f. Rijksarchief, n. Archives de l'État, f. pl. Rijksappel, m. Globe impérial, m. Rijksban, m. Ban de l'empire, m. Rijksbelasting, f. Impôt levé au profit de l'Etat, m. Rijksbestuur, -bewind, n. Gouvernement, m. Rijksdaalder, m. Risdale, f. Rijksdag, m. Diète nationale, f. Rijksgebied, n. Domination d'un empire (ou) d'un royaume, f., territoire de l'empire, m. Rijksgezag, n. Autorité souveraine, f. Rijksgezinde, m. Millénaire, m. Rijksgraaf, m. Comte de l'empire, m. Rijksgrens, f. Frontière de l'empire (ou) du royaume, f. Rijkshalve, adv. De la part du gouvernement. Rijksheerschappij, f. Autorité souveraine, f. Rijkshofraad, m. Conseil (ou) conseiller aulique de l'empire, m. Rijksinwoner, m. Régnicole, m. Rijkskanselier, m. Chancelier de l'empire, m. Rijkskroon, f. Couronne impériale (ou) royale, f. \|\| (Monn.) Éen de l'empire, m. Rijkskweekschool, f. École normale de l'État, f. Rijksleen, n. Fief de l'empire, m. Rijksopvolger, m. Héritier du trône, m. Rijksopvolging, f. Succession au trône, f. Rijksprins, m. Prince de l'empire, m. Rijksraad, m. Conseil (ou) conseiller de l'empire, sénateur, m. Rijksschatkist, f. Trésor national, m. Rijksstad, f. Ville impériale, ville libre, f. Rijksstaf, m. Sceptre, m. Rijksveearts, m. Vétérinaire de l'État, m. Rijksvergadering, f. Assemblée nationale, f. Rijksvlag, f. Drapeau national, m. Rijksvorst, m. Prince de l'empire, électeur, m. Rijksvorstendom, n. Principauté de l'empire, f. Rijksvrij, adj. Immédiat. Rijkswege (van), adv. De la part de l'État, officiellement. Rijkunst, f. Équitation, f. Rijkussen, n. Bardelle, f. Rijlaars, f. Botte à l'écuyère, f. Rijles, f. Leçon d'équitation, f. Rijm, m. Givre, frimas, m., gelée blanche, f. Rijm, n. Rime, f. Staand of slepend r-, rime masculine ou féminine. Rijmader, f. Veine poétique, f. Rijmantel, m. Manteau de cavalier, m. Rijmbijbel, m. Bible rimée, f. Rijmdicht, n. Poème, m., poésie, f. Rijmdichter, m. Poète, rimeur, m. Rijmeester, m. Écuyer, piqueur, m. Rijmelaar, m. Rimailleur, poétereau, m. Rijmelarij, f. Mauvaise poésie, f. Rijmelen, v.n. Rimailler. Rijmeloos, adj. Qui ne rime point, prosaïque. Rijmelooze verzen, vers blancs. Rijmen, v.n. Rimer. \|\| (fig.) S'accorder. \|\| -, v.a. Faire rimer. \|\| Rimailler. \|\| (fig.) Concilier, accorder. Rijmen, v. imp. Faire de la gelée blanche. Rijmer, m. Versificateur, rimailleur, m. Rijmerij, f. Poésie, rimaille, f. Rijmklank, m. Rime, f. Rijmkunst, f. Art de rimer, m., versification, f. Rijmlust, m. Verve poétique, ardeur de rimer, métromanie, f. Rijmpje, n. Petite rime, petite pièce de vers, f. Rijm-
[pagina 518]
regel, m. Vers qui rime, m. Rijmslag, m. Rime, f. Rijmwerk, n. Poésie, f. Rijmwoord, n. Rime, f. Rijmwoordenboek, n. Dictionnaire des rimes, m. Rijmzucht, f. Manie de rimer, f. Rijn, m. (Géogr.) Rhin, m. Rijnbezie, f. Mûre sauvage, f. Rijnbezieboom, m. Mûrier sauvage, nerprun, m. Rijnbloem, f. Immortelle jaune, f. Rijnforel, f. Truite saumonée, f. Rijngraaf, m. Rhingrave, m. Rijngraafschap, n. Rhingraviat, m. Rijnland, n. Pays du Rhin, m. Rijnlander, m. Habitant des pays rhénans, m. Rijnlandsch, adj. Du pays du Rhin. Rijnprovincie, f. Province rhénane, f. Rijnsch, adj. Du Rhin. R-e wijn, vin du Rhin. \|\| Aigrelet, piquant. Rijnsche-wijnflesch, f. Bouteille à vin du Rhin, f. Rijnschheid, f. Acidité, f. Rijnschip, n. Bateau du Rhin, m. Rijnschipper, m. Batelier du Rhin, m. Rijnstreek, f. Pays rhénan, m. Rijnstroom, m. Rhin, m. Rijnverbond, n. Confédération du Rhin, f. Rijnwijn, m. Vin du Rhin, m. Rijnwilg, m. Troène, m. Rijnzwaluw, f. Hirondelle de rivage, f. Rijp, m. (Phys.) v. Rijm, m. Rijp, f. (H.n.) v. Rups. Rijp, adj. Mûr. R- worden, mûrir. In r-ere jaren, dans un âge plus avancé. Rijpaard, n. Cheval de selle, m. Rijpartij, f. Promenade à cheval (ou) en voiture, f. Rijpelijk, adv. Mûrement. Rijpen, v.n. et v.a. Mûrir. \|\| (fig.) Se perfectionner. Rijpen, v.n. Faire de la gelée blanche. Rijpheid, f. Maturité, f. Vroege r-, précocité, f. \|\| (fig.) R- der jaren, âge mûr. Rijping, rijpwording, f. Maturation, f. \|\| (Chir.) Suppuration, f. Rijrok, m. Amazone, f. Rijs, n. Petites branches, f. pl. \|\| Rames, f. pl. (pour pois). \|\| Verge, f., osier, jet, m. Met r- beplanten, planter d'osier. Rijsbank, f., -berm, m. (Mil.) Risban, m., risberme, f. \|\| Batardeau fait de fagots, m. Rijsbezem, m. Balai de bouleau, m. Rijsboompje, n. Arbrisseau, m. Rijsbos, m. Botte d'osiers, f., fagot, m., fascine, f. Rijsbosch, n. Oseraie, f. Rijsbundel, m. Faisceau de verges, m. Rijschaaf, f. (Charp.) Riflard, m., varlope, f. Rijschaal, f. (Mar.) Matagot, m. Rijschoenen, m. pl. Souliers pour aller à cheval (ou) pour patiner, m. pl. Rijschool, f. Manège, m., école d'équitation, f. Rijsdam, m. Levée de fascines, f. v. Rijsbank. Rijsel, n. (Géogr.) Lille, f. Rijselen, v.n. Laisser tomber les graines. Rijshout, n. Branches de saule (ou) de bouleau, f. pl., bois de fascinage, m. Rijsje, n. Houssine, verge, baguette, f. Rijspel, n. Carrousel, m. Rijspoor, n. Ornière, f. \|\| -, f. Éperon, m. Rijst, f. Riz, m. Rijstachtig, adj. Oryzé. \|\| Qui aime le riz. Rijstakker, m. Rizière, f. Rijstbrandewijn, m. Arac, m. Rijstebrij, m. Bouillie au riz, f., riz au lait, m. Rijstebrood, n. Pain de riz, m. Rijstegort, f. ● Eigen rijtuig hebben, avoir cheval et voiture. Gruau de riz, m. Rijstemeel, n. Farine de riz, f. Rijstemelk, f. Lait au riz, m. Rijstepap, f. Bouillie au riz, f. Rijstesoep, f. Soupe au riz, f. Rijstetaart, f. Tarte au riz, f. Rijstland, n. Rizière, f. Rijstnat, n. Eau de riz, f. Rijstoogst, m. Récolte du riz, f. Rijstpelmolen, m. Rizerie, f. Rijstveld, n. Rizière, f. Rijstvink, m., -vogel, m. Bruantin, m. Rijstwater, v. Rijstnat. Rijswaard, m. Espace planté de saules entre une digue et la rivière, m. Rijswerk, n. Ouvrage en fascinage, m. \|\| Risban, m. Rijten, v.a. Déchirer, fendre, lacérer. \|\| -, v.n. Se déchirer, se fendre. Rijtijd, m. (H.n.) Frai, temps du frai, m. Rijting, f. Action de déchirer, déchirure, f. Rijtoer, v. Rijpartij. - Rijtuig, n. Voiture, f. Rijtuigmaker, m. Carrossier, m. Rijtuigverhuurder, m. Loueur de voitures, m. Rijven, v.a. Râteler. \|\| Râper. Rijvoering, f. Tablier (d'un pont), m. Rijwagen, m. Chariot, m. Rijweg, m. Chemin carrossable, m., grande route, f. Rijwiel, n. Bicyclette, f. Rijwielen, v.n. Aller à bicyclette. Rijwieler, m. Cycliste, m. Rijzadel, m. Selle, f. Rijzen, v.n. Monter, s'élever, croître. Het water rijst, l'eau monte. Het deeg rijst, la pâte lève. \|\| Se lever. De haren r- mij te berge, mes cheveux se dressent sur la tête. \|\| (fig.) Résulter, naître, provenir. Moeilijkheden r-, des difficultés surviennent. \|\| (Comm.) Monter, hausser, enchérir. Rijzend, adj. Montant. R-e wijn, du vin pétillant. R-e zon, soleil levant. Rijzendheid, f. Sève, vigueur, f. Rijzig, adj. De haute taille, élancé. Rijzigheid, f. Haute taille, f. Rijzing, f. Montée, f. De r- van het water, la crue des eaux. De r- en daling der stem, l'élévation et l'abaissement de la voix. \|\| Enchérissement, m. De r- en daling der effecten, la hausse et la baisse des fonds. Rijzweep, f. Cravache, f. Rik(ke)kikken, v.n. Coasser. Riks, m. (fam.) v. Rijksdaalder. Ril, f. Sillon, m. Ril, m. Tremblement, frisson, m. \|\| -, adj. Craintif. Rillen, v.n. Frissonner, grelotter. Rilling, f. Frisson, tressaillement, m. Rimpel, m. Ride, f., faux pli, froncis, m. Rimpelachtig, v. Rimpelig. - Rimpelen, v.n. Se rider, se ratatiner. \|\| (fig.) Se glacer. \|\| Se rider. \|\| -, v.a. Rider, froncer. Het voorhoofd r-, froncer le sourcil. Rimpelig, adj. Ridé, ratatiné. Rimpeling, f. Action de rider, f. R- des voorhoofds, froncement des sourcils, m. Rimram, m. Vaines paroles, f. pl. Rinde, f. Écorce de chéne, f. Ring, m. Cercle, m. R- om de zon (of) om de maan, un halo solaire (ou) lunaire. \|\| Anneau, m. R- (voor kabels), organeau, m. R- (eens koffers), portant, m., anse, f. R- (eener lade), main, m. \|\| (Archit.) Armilles, f. pl. \|\| Porte-baguette, m. (d'un fusil). \|\| Bague, f. Naar den r- steken, courir la bague. \|\| (Blas.) Annelet, m. \|\| (Méd.) Pessaire, m. \|\| Virole, f. \|\| Anneau, m., bague, f. Ringbaard, m. Barbe en collier, f. Ring-
[pagina 519]
band, m. Collier, m. \|\| Ligament annulaire, m. Ringbord, n. (Mus.) Cymbale, f. \|\| (Mar.) Lisse de vibord, f. Ringbout, m. (Mar.) Cheville à boucle, f. Ringdieren, n. pl. Animaux articulés, m. pl. Ringdoosje, n. Baguier, m. Ringduif, f. Ramier, m. Ringelen, v.a. Boucler. \|\| (fig.) Dompter. Ringelgans, f. Morillon, m. Ringelmusch, f. Moineau des bois, friquet, m. Ringelooren, v.a. (fig.) Tourmenter, faire enrager, vexer. \|\| Dominer. Ringelslang, f. Amphisbène, m. Ringen, v.a. Boucler. \|\| -, v.n. (fig.) Porter des bagues. Ringkas, f. Chaton de bague, m. Ringkoffertje, n. Baguier, écrin, m. Ringkraag, f. Hausse-col, m. Ringloop, m. Course de bagues, f. Ringmerel, f. Merle à collier, m. Ringmuur, m. Mur de clôture, m., enceinte, f. Ringnagel, m. Piton, m. Ringrijden, v. Ringsteken. - Ringrups, f. Chenille annulaire, f. Ringschroef, f. Piton à vis, m. Ringslang, f. Natrix, m. Ringsloot, f. Fossé de ceinture, m. Ringspieren, f. pl. Muscles annulaires, m. pl. Ringsteken, n. Course de bagues, f., carrousel, m. Ringswijze, adv. En forme d'anneau, en cercle. Ringtang, f. Tiretoire, f. Ringvalk, m. Lanier cendré, m. Ringvergadering, f. Assemblée des pasteurs d'un même cercle, f. Ringvinger, m. Annulaire, m. Ringvormig, adj. Annulaire. Ringworm, m. Dartre, f. \|\| Annélide, m. Rinkel, m. (Jeu) Lame sonore, f., morceau de fer-blanc troué, m. Rinkelbel, f. Hochet, m. Rinkelbom, f. Tambour de basque, m. Rinkelen, v.n. Jouer avec des rondelles trouées. \|\| Sonner, faire du bruit. Rinkeling, f. Tintement, bruit, m. Rinkelrooien, v.n. Courir les rues, bambocher. Rinkelrooier, m. Débauché, libertin, m. Rinket, n. Guichet dans une porte d'écluse, m. Rinkinken, v.n. Faire du tintamarre. Rinsch, adj. Aigrelet, vert, piquant. Rinschheid, f. Verdeur, acidité, f. Rioleeren, v.a. Munir d'égouts. Rioleering, f. Égouts, m. pl. Riool, n. Cloaque, égout, m., rigole, f. Rips, n. Reps, m. Rispen, v.n. Roter, v. Oprispen. Rist, f. Touffe, blanche, f. \|\| Grappe, f. R- uien, une glane d'oignons, R- vlas, une touffe (ou) botte de lin. R- leien, huit pieds d'ardoises. Risten, v.a. Uien r-, mettre des oignons par glanes. Ristui, f. Oignon d'une glane, m. Ristvormig, adj. Paniculé. Rit, m. Course à cheval, f. Ritmeester, m. Capitaine de cavalerie, m. Ritmeesterschap, n. Grade de capitaine de cavalerie, m. Ritnaald, f. Larve du taupin, f. Rits, interj. Cric! Crac! \|\| -, m. Déchirure, f. \|\| Rache, f. \|\| -, f. Traceret, m. Ritsbord, n. Tablette d'équerrage, f. Ritselen, v.n. Murmurer, frémir. Ritseling, f. Frémissement, murmure, m. Ritsen, v.a. Exciter. \|\| (Tonnen) r-, rouanner. Ritshout, n. Trusquin, m. Ritsig, adj. Lascif, en rut. Ritsigheid, f. Lascivité, chaleur, f. Ritsijzer, n. Rouanne, f., traceret, m. ● Die de roede spaart, haat zijn kind, qui aime bien, châtie bien. Ritten, v.n. Courir ça et là. Ritten, v.a. Déchirer en courant. Rivier, f. Rivière, f. Rivieraal, m. Anguille de rivière, f. Rivierarm, m. Bras d'une rivière, m. Rivierbaars, m. Perche de rivière, f. Rivierdijk, m. Digue de rivière, f. Riviergodin, f. Naïade, f. Riviermos, n. Fontinale, f. Riviermossel, f. Mullette, f. Rivierpaard, n. Hippopotame, m. Rivierstand, m. Niveau de la rivière, m. Riviervaart, f. Batellerie, f. Riviervaartuig, n. Chaland, m. Riviervisch, m. Poisson de rivière (ou) d'eau douce, m. Riviervisscherij, f. Pêche fluviale, f. Rivierwater, n. Eau de rivière, f. Rob, f. (Anat.) Estomac, m. Rob, f. Sirop, m., gelée de fruits, f. Rob, m. Phoque, chien marin, m. Robbedoes, m. et f. Garçon turbulent, m., fille turbulente, f. Robbedoezen, v.n. Faire du tapage. Robbeknol, m. Gros garçon, m. Robbelig, etc. v. Hobbelig, etc. Robbenjacht, -vangst, f. Chasse aux chiens de mer, f. Robber, m. (Impr.) Balle, f. \|\| (Jeu) Robber, m. Robbe(n)spek, n. Graisse de chien marin, f. Robbe(n)traan, f. Huile de chien marin, f. Robbevel, n. Peau de chien marin, f. Robbevellen, adj. En peau de chien marin. Robertskruid, n. Geraine robertine, f. Robijn, m. Rubis, m. Robijnen, adj. De rubis. Robijnkleurig, adj. (fam.) Rubicond. Rochel, f. Crachat, flegme, m. Rochelachtig, adj. Pituiteux, qui crache souvent. Rochelaar, m., -ster, f. Cracheur, m., tousseuse, f. Rochelbakje, n. Crachoir, m. Rochelen, v.n. Cracher. Rocheling, f. Crachement, m. Rochelpot, m. Crachoir, m. \|\| (pop.) Cracheur, m. Roede, f. Verge, baguette, houssine, f. \|\| Perche, toise, f., décamètre, m. Vierkante r-, are, m. \|\| De roode r-, la verge rouge; (fig.) prévôt, lieutenant criminel, m. \|\| Met de r- straffen, donner le fouet (à). De r- kussen, se soumettre au châtiment. \|\| IJzeren r-, tringle, f. \|\| (Mar.) Vergue, antenne, f. Roededrager, roedrig, m. Porte-verge, m. Roef, interj. Vlan, en un tour de main. Roef, f. (Mar.) Cabane, f. \|\| Couvercle de cercueil, m. Roefbank, f. Banc dans la cabane, m. Roefgeld, n. Droit qu'on paie pour une place dans la cabane, m. Roeibank, f. Banc de rameur, m. Roeibark, f. Barque à rames, f. Roeidol, m. Tolet, toulet, m. Roeien, v.n. Ramer, nager. Gelijk aanr-, accorder. Hard r-, faire force de rames. \|\| -, v.a. Transporter en ramant. Roeien, v. Rooien. Roeier, m. Rameur, m. De r-s op eene galei, la chiourme. Roeier, m. v. Wijnroeier. Roeiklamp, m. Porte-tolet, m. Roeimik, -pen, -pin, f. v. Roeidol. - Roeriem, v. Riem. - Roeischip, n., -schuit, f. Bateau à rames, m. Roeislaaf, m. Galérien, m. Roeispaan, m. Rame, f. Roeistok, m. Jauge, f. Roeistrop, m. (Mar.) Herse d'aviron, f.
[pagina 520]
Roeivaartuig, n. Galère, f., hateau à rames, m. Roeivereeniging, f. Societé nautique, f. Roeiwedstrijd, m. Regate, f. Roek, m. Corneille moissonnense, f. Roekeloos, adj. Teméraire, inconsidéré. \|\| -, adv. Témérairement, inconsidérément. Roekeloosheid, f. Témerité, audace, f. Roekoeken, v.n. Roucouler. Roem, m. Gloire, f., honneur, m. R- op iets dragen, se glorifier de qc. IJdele r-, gloriole, f. \|\| (Jeu) Séquence, f., flux, m. Roemachtig, adj. Ambitieux. Roemen, v.a. Louer, vanter. \|\| -, v.n. Op iets r-, se vanter, se faire gloire de qc. Roemenswaardig, adj. Louable. \|\| -, adv. Louablement. Roemer, m. Vantard, m. Roemer, v. Romer. Roemgierig, adj. Ambitieux. Roemgierigheid, f. Ambition, avidité de gloire, f. Roemrijk, -ruchtig, adj. Glorieux. \|\| -, adv. Glorieusement. Roemruchtigheid, f. Gloire, célébrité, f. Roemwaardig, adj. Louable. \|\| -, adv. Louablement. Roemwaardigheid, f. Mérite, m., gloire, f. Roemzucht, -ig, v. Roemgierig, -heid. Roep, m. Cri, m. \|\| Bruit, m., rumeur, réputation, f. De r- gaat, le bruit court. In kwaden r- brengen, diffamer. \|\| Vente f. à la criée. \|\| Bans, m. pl. (de mariage). Roepen, v.n. Crier, jeter un cri. Om wraak r-, crier vengeance. \|\| -, v.a. Moord en brand r-, crier au feu et au meurtre. Ter hulp r-, appeler au secours. In 't geweer r-, crier aux armes. \|\| Citer. Voor den rechter r-, appeler en justice. Roeper, m. Crieur, criard, m. \|\| Crieur public, m. \|\| Porte-voix, m. \|\| Gosier, m. \|\| (Gramm.) Vocatif, m. Roeping, f. Vocation, inclination, f. Roepstem, f. Voix qui appelle, f. Roepvogel, m. Oiseau appelant, m. Roer, n. (Mar.) Gouvernail, m. R- van lij! au lof! R- loefwaarts! la barre à arriver! Zijne poos aan 't roer staan, faire son quart. Aan het r- staan, gouverner. Het r- in het water houden, faire droite route. \|\| (fig.) Hij is het r- van het schip, c'est lui qui dirige tout. Het r- houden, diriger les affaires. Zijn r- recht houden, bien diriger sa barque. Aan het r-, au pouvoir. Roer, n. Tuyau, canon, m. \|\| Carabine, f. Roer, m. (fig.) In rep en r-, v. Rep. - Roerbaar, adj. Meuble. Roerbak, m. Moussoir, m. \|\| Baquet à brouiller les couleurs, m. Roerdomp, m. (H.n.) Butor, m. Roeren, v.n. et a. Toucher. \|\| Remuer, v. Omroeren. \|\| Toucher, émouvoir, affecter, attendrir. \|\| De trommel r-, battre la caisse. Roerend, adj. (fig.) Attendrissant, touchant. \|\| R-e goederen, des biens meubles. Roerganger, m. Timonier, m. Roerhaak, m. Gond, m. Roerhaken en vingerlingen, vitonières, f. pl. Roerhard, adj. Qui n'obéit pas au gouvernail. Roerig, adj. Remuant, affairé. Roerigheid, f. Activité, vivacité, f. Roering, f. Remuement, mouvement, m., agitation, f. \|\| Diarrhée, f. \|\| (fig.) Trouble, m., émotion, f. Roerketting, m. Chaîne de sauvegarde, f. Roerkruid, n. (Bot.) Gnaphale, f. Roerkuip, f. Batterie, f. \|\| Cuve-matière, f. Roerlings, v. Rakelings. ● In slechten roep staan, être mal famé (ou) noté. Roerloop, m. Canon de fusil, m. Roerloos, adj. Sans mouvement, immobile. Roerloos, adj. (Mar.) Sans gouvernail. Roerloosheid, f. Immobilité, f. Roermaker, m. Armurier, m. Roermaker, m. Fabricant m. de gouvernails. Roerom, f. Galette (ou) omelette mal tournee, macédoine, f. \|\| (fig.) Mélange, m. Roerpen, -pin, f. Barre du gouvernail, f. Roersel, n. Ce qu'on remue. \|\| (fig.) Impulsion, f. Roerspaan, f. Spatule, f. Roerstof, f. Affleurie, f. Roerstok, m. Bouloir, rabot, mouveron, palon, m. \|\| Spatule, f. Roerstok, m. Manivelle, f. Roertalie, f. Sauve-garde du gouvernail, f. Roertouw, n. Corde à attacher le gouvernail, f. Roertrog, m. Moussoir, m. Roervink, m. Pinson appelant, m. \|\| (fig.) Boute-feu, chef, m. Roes, m. Ivresse légère, f. Een r- hebben, être entre deux vins. Zijn r- uitslapen, cuver son vin. \|\| Bij den r-, en bloc, à la boule-vue. Roest, f. Perchoir, m. Te r- gaan, se jucher. Roest, m. Action de se rouiller. \|\| -, n. Rouille, rouillure, f. \|\| -, f. (Bot.) Rouille, f. Roestachtig, adj. Rouillé. Roesten, v.n. (Se) rouiller. \|\| (Prov.) Oude liefde roest niet, on revient toujours à ses premières amours. Roesten, v.n. Se jucher. Roestig, adj. Rouillé. \|\| (fig.) Enroué, rauque. Roestigheid, f. Rouille, f. \|\| Enrouement, m. Roesting, f. Action de se rouiller, rouillure, f. Roestpapier, n. Papier à l'éméri, m. Roeststok, m. Perchoir, m. Roestweerder, m. Antirouille, f. Roeswerk, n. Entreprise, f. Roet, n. Suie, f. \|\| Suif, m., graisse, f. Roetachtig, adj. Fuligineux, de la nature de la suie. Roet(er)ig, adj. Couvert (ou) plein de suie, fuligineux. Roetigheid, f. Fuliginosité, f. Roetkleurig, adj. Couleur de suie. Roetzwart, adj. Noir comme de la suie. \|\| -, n. Bistre, noir de fumée, m. Roezemoes, m. Confusion, f. \|\| Tapageur, m. Roezemoezen, v.n. Faire du tapage, jeter tout sens dessus dessous. Roezemoezer, m. Tapageur, m. Roezemoezig, adj. Tapageur, impétueux. \|\| Orageux. \|\| En désordre. Roezen, v.n. Acheter (ou) vendre en bloc. Roezig, adj. Entre deux vins, à moitié gris. Een r- weer, un gros temps. Roezigheid, f. Ivresse légère, f. Roffel, m. (Charp.) Riflard, m. \|\| (fig.) Hij loopt er met den r- over heen, il passe légèrement dessus. \|\| (Mil.) Roulement de tambour, m. \|\| Eenen r- krijgen, passer par les baguettes; (fig.) essuyer des reproches. \|\| -, m. et f. Bavard, m., -e, f. Roffelaar, m. Bousilleur, m. \|\| Babillard, m. Roffelen, v.a. Dégrossir, raboter avec le riflard. \|\| (fig.) Travailler à la hâte. \|\| -, v.n. Bousiller. \|\| (Mil.) Battre un roulement. \|\| (fig.) Babiller. Roffelen, v.a. (Mil.) Faire passer par les baguettes. Roffelig, adj. Grossier, mal dégrossi. \|\| -, adv. Grossièrement. Roffeling, f. Action de dégrossir, f. \|\| Rossade, f. \|\| Roulement de tambour, m. Roffeltuit, f. Femme négligente, f.
[pagina 521]
Roffelschaaf, f. Riflard, m. Roffelwerk, n. Bousillage, m. Roffioel, f. Tartelette, f. Rog, m. Raie, f. Rogbord, n. Plat-bord, m. Rogge, f. Seigle, m. Roggeaar, f. Épi de seigle, m. Roggeakker, m. Champ de seigle, m. Roggebloem, f. (Bot.) Bluet, m. \|\| Fleur de farine de seigle, f. Roggebrood, n. Pain de seigle, m. Roggegras, n. Orge des prés, f. Roggeland, n. Champ de seigle, m. Röggen, adj. De seigle. Roggenvangst, f. Pêche des raies, f. Roggestaart, m. Queue de raie, f. \|\| Hij heeft een r- in de keel, il a un chat dans la gorge. Roggestoet, f. Pain de seigle fin, m. Roggestroo, n. Paille de seigle, f. Roggevel, n. Peau de raie, f. Rok, n. Quenouille, f. Rok, m. Habit, m., redingote, casaque, f. \|\| (fig.) Zijnen r- omkeeren, tourner casaque. \|\| (Prov.) De r- maakt den man, la belle plume fait le bel oiseau. \|\| Jupe, f. (Onder)r-, jupon, m. \|\| (Mar.) Braie, f., prelart, m. Rokken, n. Quenouille, f. \|\| -, v.a. v. Rokkenen. - Rokkenaar, m. Instigateur, m. Rokkenarij, f. Instigation, f. Rokkenband, n. Ruban de jupe, m. \|\| -, m. Chambriere, f. Rokkenen, v.a. Charger la quenouille. \|\| (fig.) Tramer. \|\| -, v.n. Brouiller les cartes, semer la division. Rokkennaaister, f. Jupeuse, f. Roksband, m. Lien d'une jupe, m. Roksknoop, m. Bouton d'habit, m. Rokskraag, m. Collet d'habit, m. Rokslijf, n. Corps de jupe, corset, m. Roksmouw, f. Manche d'habit, f. Rokspand, n. Pan d'habit, m. Rokzak, m. Poche d'habit, f. Rol, f. Rouleau, cylindre, m. \|\| Roulette, f. R- dukaten, rouleau de ducats. R- ijzerdraad, une torche de fil de fer. \|\| Liste, f., rôle, m. Over de r- halen, mentionner. Op de r- plaatsen, mertre sur la liste. \|\| (Théât.) Rôle, m. \|\| -, m. (fam.) Aan den r-, en ribote. Rolbaan, f. Jeu de boules, m. Rolband, m. Ruban de laine, m. Rolbank, f. Chevalet, m. Rolbed, n. Lit à roulettes, m. Rolbeurt, f. Tour de rôle, m. Rolblinde, f. Persienne, f. Rolblok, n. Brise-mottes, rouleau, m. Roldeeg, m. Abaisse, f. Roldoek, m. Touaille, f. Rolf, f. Assise f. de seuil. Rolgordijn, f. et n. Store, m. Rolkoets, f. Chaise roulante, f. Rolkorf, m. Gabion farci, m. Rollaag, f. Assise, f. Rollebollen, v.n. Dégringoler. Rolleeren, v.a. Distribuer les rôles. Rolleering, f. Distribution des rôles, f. Rollen, v.n. Rouler. \|\| (fig.) De donder rolt, le tonnerre gronde. \|\| Tomber, culbuter. Een stuivertje kan vreemd r-, on ne sait jamais ce qui peut arriver. \|\| (fam.) Être en ribote. Door het leven r-, vivre sans soucis. \|\| -, v.a. Rouler, enrouler. \|\| Rouler, passer un rouleau sur. \|\| Filouter, escamoter. Rollende, f. Morceau de boeuf roulé, m. Roller, m. Grosse lame, f. Rolling, f. Roulement, m., action de rouler, f. \|\| (Mar.) Roulis, m. \|\| Roulade, f. Rolneut, f. Volute, f. Rolpaal, m. (Mar.) Tournant, m. \|\| Pieu de tirance, m. Rolpaard, n. Affût, m. \|\| Cheval à roulettes, m. Rolpens, f. Morceau de la panse d'un boeuf rempli de chair et mariné, m. Rolplank, f. Planche à rouler, ● Ik zal hem den rok uitvegen, je lui laverai la tête. f. Rolrond, adj. En rouleau, cylindrique. Rolschaar, f. Tondeuse, f. Rolschaats, f. Patin a roulettes, m. Rotschot, n. Tir roulant, m. Rolslak, f. Volutier, m. Rolslang, f. Tortrix, m. Rolsteen, m. Rouleau de pierre, brise-mottes, m. Rolstoel, m. Fauteuil à roulettes, m. Rolstok, m. Rouleau, rouloir, roulet, bistortier, m. Rolvast, adj. Qui sait bien son rôle. Rolvormig, adj. Cylindrique. Rolwagen, m. Chaise roulante, roulette, f. Romaansch, adj. Roman. Roman, m. Roman, m. Romandichter, -schrijver, m. Romancier, m. Romanzucht, f. Passion des romans, f. Rome, n. (Géogr.) Rome, f. \|\| (Prov.) Met vragen komt men te R-, qui langue a, à Rome va. Romein, m. Romain, m. Romeinsch, adj. Romain, des Romains. Romer, m. Verre à pied, m. Rommel, m. Fatras, bazar, m. Rommelarij, f. Fatras, m., vieux meubles, m. pl. Rommelen, v.n. Gronder, murmurer, bourdonner. \|\| Fouiller. \|\| -, v.a. Jeter sens dessus dessous. Rommeling, f. Bruit sourd, murmure, bourdonnement, m. \|\| Gargouillement, m. Rommelkamer, f. Décharge, f. Rommelkast, f. Armoire de débarras, decharge, f. Rommelkruid, n. Mélange d'épiceries, m. Rommelpot, m. Pot couvert d'une vessie dans laquelle on fait passer un roseau pour rendre un bruit sourd, m. Rommelschuit, f. Barque chargée de vieux meubles, f. Rommelzoo(i), f. Fatras, mélange, bazar, m. Rommelzolder, m. Décharge, f. Rommentom, adv. De tous cotés. Romp, m. Tronc, m. Het hoofd van den r- slaan, couper la tête (à). \|\| (Peint.) Torse, m. \|\| Carcasse, f. \|\| (Mar.) Coque, f. \|\| Débris, m. pl. Rompel, v. Rimpel. - Rompelig, adj. Raboteux, inégal. Rompslomp, adv. Négligemment, pêlemêle. \|\| -, m. Desordre, m., ennuis, m. pl. Rond, adj. Rond, circulaire, sphérique. R-e dans, branle, m., danse en rond, f. R- maken, arrondir. R- worden, s'arrondir. \|\| (fig.) Franc, sincère, rond. De r-e waarheid, la vérité pure. Een r- jaar, une année entière. In een r-e som, en chiffres ronds. \|\| -, adv. Rondement, franchement. \|\| À la ronde. \|\| -, prép. v. Rondom. - Rond, n. Rond, cercle, m. In het r-, à la ronde. Rondachtig, adj. Rondelet, sphérique. Rondachtigheid, f. Rotondité, f. Rondas, f. Rondache, f. Rondbabbelen, v.a. Raconter partout. Rondbazuinen, v.a. Proclamer à son de trompe. Rondblikken, v.n. Promener ses regards autour. Rondborstig, adj. Franc, sincère. \|\| -, adv. Franchement, sincèrement, rondement. Rondborstigheid, f. Franchise, sincérité, f. Rondbrengen, v.a. Apporter à la ronde, porter à domicile. \|\| Rapporter. Rondbrenger, m. Porteur à domicile, m. Rondbrieven, v.a. Publier par lettre. \|\| Raconter partout. Ronddoelen, v.a. Distribuer à la ronde. Ronddolen, v.n. Errer çà et là. Ronddraaien, v.a. et v.n. Tourner. Ronddraven, v.a. Galoper autour de. Ronddrentelen, v.n. Flaner partout. Ronddrijven, v.a. Faire tourner. \|\| -, v.n. Flotter à la dérive. Ronddwalen, v.n.
[pagina 522]
Errer partout. Ronde, f. Ronde, f. Rondeel, n. (Mil.) Demi-tour, f. \|\| (Poés.) Rondeau, m. Ronden, v.a. Arrondir. \|\| -, v.n. Faire la ronde. Rondfladderen, v.n. Voleter tout autour. Rondfleeren, v.n. Courir les rues. Rondgaan, v.a. Faire le tour de. \|\| -, v.n. Circuler. Rondgaand, adj. Circulaire. Rondgeven, v.a. Passer à la ronde, distribuer. Rondgezang, n. Ronde, f. Rondhakken, v.a. Palmer. Rondheid, f. Rondeur, rotondité, sphéricité, f. \|\| (fig.) Franchise, f. Rondhoepelen, v.n. (fig.) Ge kunt r-, va te faire pendre. Rondhout, n. Bois rond, m., mâture, f. \|\| Rondin, m. Rondigheid, f. v. Rondheid. - Ronding, f. Arrondissement, m. Rondisten, v.a. Arrondir pour la seconde fois. Rondjagen, v.a. et n. Chasser partout. Rondje, n. Petit rond, m. \|\| (Jeu) Reprise, f. \|\| (pop.) Tournée, f. Rondkijken, v.n. Regarder à l'entour. Rondkomen, v.n. Faire le tour. \|\| Avoir assez, nouer les deux bouts. Rondkraaien, v.a. (fig.) Crier sur les toits. Rondloopen, v.n. Circuler, faire le tour. Rondloopend, adj. Circulaire. Rondlooper, m. Flâneur, m. \|\| Bourseau, m. Rondom, adv. et prép. Tout autour, à l'entour, de tous côtés. Rondreis, f. Tournée, f. Rondreisbiljet, n. Billet circulaire, m. Rondreizen, v.a. Voyager autour de, faire un voyage circulaire. Rondrijden, v.n. Faire le tour à cheval ou en voiture. \|\| -, v.a. Promener en voiture. Ronds, f. Roue, broche, f. Rondscharrelen, v.n. S'occuper çà et là. \|\| Avoir de la peine à vivre. Rondschenken, v.a. Verser à la ronde. Rondschieten, v.n. Avoir assez. Rondschrift, n. Ronde, f. Rondsel, n. Pignon, m. Rondslenteren, v.n. Battre le pavé, flâner. Rondsnuffelen, v.n. Flairer (ou) fureter partout. Rondspringen, v.n. Sauter tout autour. \|\| (fig.) R- met, manier, traiter. Rondsturen, v.a. Envoyer partout. Rondte, f. Rotondité, sphéricité, f., relèvement, m. Rondtrekken, v. Rondreizen. - Ronduit, adv. Nettement, carrément. Rondventen, v.a. Colporter. Rondventer, m. Colporteur, m. Rondvertellen, v.a. Raconter partout. Rondvisch, m. Poisson rond, m. Rondvliegen, v.n. Voler à l'entour. Rondvoeren, v.a. Conduire autour de. Rondvraag, f. In r- brengen, mettre aux voix. Rondwandelen, v.a. Se promener autour de. Rondzeggen, v.a. Annoncer partout. Rondzien, v. Rondkijken. - Rondzwerven, v. Ronddwalen. - Rondzwieren, v.n. Parcourir les rues en goguette. Rong, f. Épart, m. Rongstok, m. Enrayoir, m. Ronken, v.n. Ronfler. Ronker, m. Ronfleur, m. Ronking, f. Ronflement, m. Ronselaar, m. Troqueur, m. \|\| Racoleur, m. Ronselen, v.a. Embaucher, recruter, enrôler. \|\| -, v.n. Troquer. Ronseling, f. Embauchage, m. Ronzebons, f. Marionnettes, f. pl. Rood, adj. Rouge, vermeil. R- worden, rougir. R- haar, poil roux, cheveux roux. \|\| (fig.) De r-e haan, le feu. \|\| (Blas.) De gueules. \|\| -, n. Rouge, m., couleur rouge, f. Het r- der schaamte, ● Hij heeft er geen rooi van, il ne s'y connaît pas. la rougeur de la honte. Roodaarde, f. Craie rouge, arcanée, f., crayon rouge, m. Roodaarden, v.a. Frotter avec de la craie rouge. Roodachtig, adj. Rougeâtre, roussâtre. Roodachtigheid, f. Rousseur, f. Roodbaard, m. Homme à barbe rousse, rousseau, m. Roodbloedig, adj. À sang rouge. Roodbol, m. Rousseau, m. Roodbont, adj. Entremêle de rouge. Roodborstje, n. (H.n.) Rougegorge, m. Roodbreukig, adj. R- ijzer, fer rouverin. Roodbruin, adj. Rouge-brun, mordoré. Roodekool, f. Chou rouge, m. Roodekoorts, f. Fièvre scarlatine, f. Roodeloop, m. Dysenterie, f. Roodgeel, adj. Roussâtre, fauve. Roodgieter, m. Fondeur en cuivre rouge, m. Roodgieterij, f. Fonderie de cuivre rouge, f. Roodgrond, n. Scarlatine, f., feu volage, m. Roodharig, adj. Qui a les cheveux (ou) le poil roux. Roodheid, f. Rougeur, rousseur, f. Roodhout, n. Bois de Brésil, m. Roodhuid, m. Peau rouge, m. Roodkapje, n. Petit Chaperon rouge, m. Roodkleurig, adj. Rouge. Roodkop, m. Rousseau, m. Roodkrijt, n. Craie rouge, f. Roodschaar, f. (H.n.) Merluche, f. Roodschimmel, m. Rouan vineux, m. Roodsel, n. Rouge, fard, m. Roodsnavelig, adj. Rubrirostre. Roodstaartje, n. (H.n.) Rougequeue, m. Roodsteen, m. Hématite, m. Roodverver, m. Teinturier en rouge, m. Roodvervig, adj. Rouge. Roodvin, f. (H.n.) Rosette, f. Roodvonk, n. Fièvre scarlatine, f. Roodvos, m. Rousseau, m. Roodwangig, adj. Rougeaud, aux joues rouges. Roodzijden, adj. De soie rouge. Roof, f. (Chir.) Croûte, f. Roof, f. Couvercle d'un cercueil, m. \|\| Partie supérieure (d'un sabot), f. Roof, m. Rapine, f., rapt, brigandage, pillage, enlèvement, m. \|\| v. Buit. - Roofachtig, adj., etc. v. Roofgierig, etc. - Roofdier, n. Carnivore, m. Roofgeld, n. Argent volé, m. Roofgierig, adj. Rapace. \|\| -, adv. Avec rapacité. Roofgierigheid, f. Rapacité, f. Roofgoed, n. Butin, m. Roofhol, -nest, n. Repaire de voleurs, m. Roofschip, n. Corsaire, pirate, m. Roofspelonk, f. Caverne de brigands, f. Roofvogel, m. Oiseau de proie, m. Roofziek, adj. Rapace, avide de butin. Roofzucht, f. Rapacité, f. Roofzuchtig, adj. Rapace. \|\| -, adv. Avec rapacité. Rooi, f. Visée, f. Daar is geen r- mee te schieten, il n'y a rien à en faire. \|\| Alignement, mesurage, m. Op de r- zetten, aligner. Rooien, v.a. Viser. \|\| Régler, aligner, arranger. \|\| Hij kan het nogal r-, il a de quoi vivre. Ik kan het met hem niet r-, je ne m'entends pas avec lui. Rooien, v.a. Wijn r-, jauger du vin. Rooien, v.a. Déraciner, extirper, défricher. Aardappelen r-, arracher des pommes de terre. Rooier, m. v. Rooimeester. Rooier, m. Jaugeur, m. Rooiing, f. Action de viser, d'aligner, f. Rooiing, f. Jaugeage, m. Rooiing, f. Défrichement, m. Rooilijn, f. Alignement, m. Rooimeester, m. Inspecteur des bâtiments, voyer, m. Rooipaal, m. Poteau indicateur, m.
[pagina 523]
Rook, f. Meule de foin, f. Rook, m. Fumée, f. \|\| (fig.) Als r- verdwijnen, se dissiper en fumée. Rookachtig, adj. Qui sent la fumée, enfumé. Rookachtigheid, f. Odeur f., goût de fumée, m. Rookafdruk, m. Fumé, m. Rookartikel, n. Article pour fumeurs, m. Rookcoupé, m. Compartiment pour fumeurs, m. Rookdicht, adj. Imperméable à la fumée. Rookeloos, adj. Sans fumée. Rooken, v.n. Fumer. \|\| (fig.) Het rookt er geweldig, on s'y chante pouille. \|\| -, v.a. Fumer. Gerookte tong, langue fumée. Eene pijp bruin r-, culotter une pipe. Rooker, m. Fumeur, m. Rookerig, adj. Enfumé, qui sent la fumée. Rookerigheid, f. Qualité f. enfumée. Rookerij, f. Roussable, fumoir, m. Rookgat, n. Ouverture par où sort la fumée, f. \|\| (fig.) Trou à fumée, m. Rookgerei, n. Nécessaire de fumeur, m. Rookgras, n. Vulpin des prés, m. Rookhok, n. Tabagie, f. \|\| Trou à fumée, m. \|\| Fumoir, m. Rookjager, m. Chasse-fumée, fumiste, m. \|\| Ventouse, f. Rooking, f. Fumage, m., fumigation, f. Rookkamer, f. Fumoir, m. Rookleider, m. Tuyau de cheminée, m. Rooknest, n. Endroit où il fume, m. Rookpoeder, n. Poudre fumigatoire, f. Rookscherm, n. Écran pour empêcher de fumer, m. Rookspek, n. Lard fumé, m. Rookstel, v. Rookgerei. - Rooktabak, m. Tabac à fumer, m. Rookvang, m. Hotte de cheminée, f. \|\| Fumivore, m. Rookvenster, n. Soupirail, m., ventouse, f. Rookvleesch, n. Viande fumée, f. Rookworst, f. Saucisse fumée, f. Rookzolder, m. Grenier à fumer, m. Rookzwak, adj. Qui donne peu de fumée. Room, m. Crème, f. R- afscheppen, écrémer. Roomachtig, adj. Qui tient de la crème. Roomafscheider, m. Écrémeuse, f. Roomafscheiding, f. Écrémage, m. Roomappel, m. Corossol, m. Roomboter, f. Beurre crème, m. Roomen, v.a. Écrémer. \|\| -, v.n. Crémer. Roomhuis, n. Crémerie, f. Roomijs, n. Crème glacée, glace, f. Roomkaas, f. Fromage crème, m. Roomsch(gezind), adj. Catholique romain. \|\| - e, m. et f. Catholique, m. et f. Roomtaart, f. Tarte à la crème, f. Kleine r-, dariole, f. Roomverkooper, m. Crémier, m. Roomvrouw, f. Crémière, f. Roomwinkel, v. Roomhuis. Roopaard, n. Affût (marin), m. Roos, f. Rose, f. \|\| (fig.) Op rozen wandelen, nager dans les plaisirs. De tijd baart rozen, tout vient à point à qui sait attendre. Onder de r- vertellen, raconter en secret. \|\| R- van linten, rosette, f. \|\| (Méd.) Erysipèle, m. Roosachtig, adj. Érysipélateux. Roosachtig, adj. Rosacé, rosiforme. Rooskleur, f. Rose, m. Rooskleurig, adj. Rose. Roosten, v.n. Rôtir, torréfier. Rooster, m. Gril, m. \|\| (fig.) Het ging er heet van den r-, on s'y battit rudement. Het geld wordt daar op den r- geteld, on ne saurait tirer de l'argent de ce côté-là. \|\| R- (van sluizen), radier, m. \|\| Grille, f. \|\| Liste, f. Volgens r-, à tour de rôle. Roosterblik, n. Pommelle, f. Roosteren, v.a. Griller. Roosterlat, f. Barotin, m. Rooster- ● Daar kan de schoorsteen niet van rooken, cela ne fait pas bouillir la marmite. mand, f. Panier à claire-voie, m. Roosterwerk, n. (Mar.) Treillis, m., grille, f. Roosterwijze, adj. et adv. En forme de gril, à claire-voie. Roosting, f. Action de griller, f. Roostpan, f. Lèche-frite, f. Roosvervig, adj. Rose, vermeil. Roosvormig, adj. Rosacé. Root(put), m. Routoir, rouissoir, m. Rooven, v.a. Ravir, voler, enlever. Roover, m. Voleur, ravisseur, brigand, m. Rooverij, f. Brigandage, m., rapine, f. Roovershol, n. Caverne de brigands, f., coupe-gorge, m. Ros, adj. Roux. R- paard, alezan, m. Ros, m. Raclée, f. Ros, n. Cheval, coursier, m. \|\| Haridelle, f. Rosachtig, adj. Roussâtre. Rosachtigheid, f. Couleur roussâtre, f. Rosbaar, f. Litière, f., brancard, m. Rosbaard, m. Barbe rousse, rousseau, m. Rosbeier, m. Cheval bayard, m. \|\| Palefroi, m. \|\| (fig.) Diable incarné, dragon, m. Rosgeel, adj. Blond ardent. Rosharig, adj. Roux. Rosheid, f. Rousseur, f. Roskam, m. Étrille, f. Roskammen, v.a. Étriller. \|\| (fig.) Chapitrer, laver la tête à. Roskammer, m. Maquignon, m. Roskammerij, f. Maquignonnage, m. Roskleurig, adj. Roussâtre. Rosmarijn, m. Romarin, m. Rosmarijnboom, m. Romarin, m. Rosmolen, m. Moulin à chevaux, m. \|\| (fig.) Hij loopt in den r-, il a le timbre fêlé. Rossen, v.a. v. Roskammen. \|\| Bien nettoyer. Rossen, v.n. v. Rotsen. Rossen, v.a. Rosser, battre. Rossig, adj. Roussâtre. Rot, n. Bande, faction, clique, f., parti, m. \|\| Escouade, file, f. Met rotten rechts! Par files a droite! Blinde r-, file creuse. \|\| Geweren aan rotten zetten, former les faisceaux. Rot, f. v. Rat. Rot, adj. Pourri, corrompu. Rotachtig, adj. Qui sent le pourri. Rotachtigheid, f. Pourriture, f. Rotbak, m. Pourrissoir, m. Roten, v.a. et v.n. Rouir. Roterij, f. Rouissoir, m. Roting, f. Rouissage, m. Rotgans, f. (H.n.) Barnache, barnacle, f. Rotgezel, m. Compagnon d'escouade, m. Rotheid, f. Pourriture, corruption, f. Rotkoorts, f. Fièvre putride, f. Rotkuil, m. Routoir, m. Rotlucht, f. Odeur putride, f. Rotneus, m. Nez pourri, m. v. Snotneus. Rots, f. Rocher, roc, écueil, m., roche, f. \|\| (fig.) Rocher, m. Rotsachtig, adj. Rocheux, rocailleux. Rotsachtigheid, f. Qualité rocailleuse, f. Rotsbeen, n. Rocher, m. Rotsen, v.n. Courir à cheval, en voiture. Rotsgevaarte, n. Rochers, m. pl. Rotsgewijze, adj. Par files (ou) troupes. Rotshol, n. Caverne rocheuse, f. Rotsig, etc. v. Rotsachtig, etc. - Rotskristal, n. Cristal de roche, m. Rotsluiter, m. (Mil.) Serre-file, m. Rotsspelonk, f. v. Rotshol. - Rotssteen, m. Rocher, roc, m. Rotstraal, m. Teigne, f. Rotsvalk, m. Rochier, m. Rotszout, n. Sel gemme, m.
[pagina 524]
Rotten, v.n. S'attrouper, se liguer. Rotten, v.n. Pourrir, v. Roten. Rottenkruit, etc. v. Rattenkruit, etc. Rottenvuur, n. Feu de file, m. Rotterij, f. Attroupement, m. Rottig, adj. Pourri, corrompu. Rottigheid, f. Pourriture, corruption, f. Rotting, f. Action de pourrir, f. \|\| Rouissage, m. Rotting, m. Canne, f., rotin, m. Rottingolie, f., (fig.) Huile de cotret, f. Rotzak, m. et f. Personne très malpropre, f. Rouw, m. Deuil, m., affliction, f. \|\| Habit de deuil, m. Den r- afleggen, quitter le deuil. \|\| Repentir, regret, m. \|\| Convoi funèbre. Rouwbaai, f. Revêche noire, f. Rouwband, m. Crêpe, m. Rouwbedrijf, n. Deuil, m., lamentations, f. pl. Rouwbeklag, n. Compliments de condoléance, m. pl. Rouwbloem, f. Fleur des veuves, f. Rouwbrief, m. Lettre mortuaire, f. Rouwdicht, n. Élégie, f. Rouwen, v.n. Être en deuil. Over iemand r-, porter le deuil de q. \|\| -, v. impers. Het rouwt mij, je me repens, je regrette. Rouwen, v.a. Carder. Rouwer, m. Cardeur, m. Rouwfloers, n. Crêpe, m. Rouwgedicht, n. Élégie, f. Rouwgewaad, n. Habits de deuil, m. pl. Rouwgoed, n. Etoffe pour deuil, f. Rouwhartig, adj. Repentant. Rouwig, adj. (pop.) Affligé, fâche. Rouwkamer, f. Chambre mortuaire, f. Rouwkapel, f. Chapelle ardente, f. Rouwklacht, f. Lamentation, élégie, f. Rouwklagen, v.n. Pleurer la mort de q. Rouwklager, m. Pleureur, m. Rouwkleed, n. Habit m. (ou) robe de deuil, f. Rouwkoets, f. Carrosse de deuil, corbillard, m. Rouwkoop, m. Dédit, m., folle enchère, f. Tien gulden r- geven, payer un dédit de dix florins. Rouwlied, n. Chant funèbre, m. Rouwlint, n. Ruban de crêpe, m. Rouwmaal, n. Repas de funérailles, m. Rouwsleep, m. Convoi funèbre, m. Rouwsluier, m. Voile de deuil, m. Rouwstaatsie, f. Pompe funèbre, f. Rouwzang, m. Élégie, f. Roven, v.a. Oter la croûte d'une plaie. Rozeblad, n. Feuille de rose, f. Rozeboom, m. Rosier, m. Rozebottel, v. Bottel. - Rozeknop, m. Bouton de rose, m. Rozelaar, m. Rosier, m. Rozelaurier, m. Oléandre, laurier-rose, m. Rozemarijn, etc. v. Rosmarijn. Rozenazijn, m. Vinaigre rosat, m. Rozenbalsem, m. Baume rosat, m. Rozenbed, n. Roseraie, f. Rozenbout, m. Clou à fiche, boulon à crochet, m. Rozengaard, m. Roseraie, f. Rozengeur, m. Odeur de roses, f. Rozenhoed, m. Couronne de roses, f. Rozenhonig, m. Miel rosat, m. Rozenhout, n. Bois de rosier, m. Rozenhouten, adj. En bois de rosier. Rozenkrans, m. Guirlande de roses, f. \|\| Chapelet, rosaire, m. Rozenmaagd, f. Rosière, f. Rozenmaand, f. Juin, m. Rozenmetaal, n. Rhodium, m. Rozenmond, m. Bouche de rose, f. Rozenolie, f. Essence de roses, f. Rozentint, f. Teint rosat, m. Rozenvlieg, f. Volucelle, f. Rozenwater, n. Eau de roses, f. Rozenwortel, m. Orpin rose, m. Rozenzalf, f. Onguent ● Een breeden rug hebben, avoir bon dos. Met den rug Ieunen, être adossé. rosat, m. Rozerood, adj. Rosé, couleur de rose, vermeil. \|\| -, n. Rose, incarnat, m. Rozespons, f. Éponge d'églantier, f. Rozestruik, m. Rosier, m. Rozewijn, m. Vin rosat, vin rosé, m. Rozig, adj. Rosé, frais comme une rose. \|\| (Mèd.) Érysipélateux. Rozijn, f. Raisin sec, m. Rozijnenazijn, m. Vinaigre de raisins secs, m. Rozijnenbaard, m. (Mèd.) Feu volage, m. \|\| -, m. et f. Personne qui a le feu volage, f. Rozijnenbrood, n. Pain aux raisins, m. Ruchelen, v.n. Braire. Rucheling, f. Action de braire, f., braîment, cri d'un âne, m. Ruchtbaar, adj. Public, connu. R- maken, publier, R- worden, s'ébruiter. Ruchtbaarheid, f. Publicité, notoriété publique, f. Rug, m. Dos, m. R- aan r-, dos à dos. \|\| Dossier, m. \|\| Revers (de la main), m. \|\| (fig.) In den r-, par derrière. Ruggebeen, n., ruggegraat, f. Épine dorsale, échine, f. Ruggelen, v.n. Hésiter. Ruggelings, adv. Sur le dos, en arrière, à la renverse. Ruggelingsch, adj. Rétrograde. Ruggemerg, n. Moelle épinière, f. Ruggen, v.a. Soutenir. \|\| Faire le dos (d'un livre). Ruggepijn, f. Mal de dos, m. Ruggepijp, f. Épine dorsale, f. Ruggespraak, f. Pourparler, m., conférence, f. R- met iemand houden, conférer avec q. Ruggestreng, v. Ruggegraat. - Ruggeton, f. Dossier, m. Rugkleed, n. Caparaçon, m. Rugkorf, m. Hotte, f. Rugleuning, f. Dossier, m. Rugriem, m. Surdos, m. Rugspier, f. Muscle dorsal, m. Rugsteun, m. Appui, soutien, m. Rugsteunen, v.a. Appuyer, soutenir. Rugstuk, n. Morceau du dos. m., échinée, f., aloyau, râble, m. \|\| (Taill.) Dos, m. \|\| (Monn.) Revers, m. Rugteekenaar, m. Endosseur, m. Rugtering, f. Phtisie dorsale, f. Rugvin, f. Nageoire dorsale, f. Rugwaarts, adv. En arrière. Rugwaartsch, adj. Rétrograde. Rugwervel, m. Vertèbre dorsale, f. Rugwol, f. Mère-laine, f., Rugzijde, f. Dos, revers, m. Rugzuil, f. Épine dorsale, f. Rui, f. Canal, m. \|\| Rangée, f. Rui, m. Mue, f. Ruidig, adj. Galeux, rogneux. Ruidigheid, f. Gale, rogne, f. Ruien, v.n. Muer, être en mue. Ruif(el), f. Râtelier, m. Ruifelen, v.n. Jouer aux dés. Ruifelen, v.a. Rider. \|\| Se gratter. Ruig, adj. et adv. Velu, poilu. \|\| Couvert de plumes. \|\| (pop.) Rude. \|\| R- hout, bois brut. R-e baard, barbe hirsute. \|\| -, adv. Rudement. Ruigharig, adj. Velu, hirsute. Ruigheid, f. Pilosité, rugosité, f. \|\| (fig.) Rudesse, f. Ruigpootig, adj. Pattu. Ruigschaaf, f. Riflard, m. Ruigte, f. Côté du poil, m. \|\| Herbes sauvages, f. pl. \|\| Canaille, f. Ruiing, f. Mue, f. Ruikbaar, adj. Odorable. Ruiken, v.n. Sentir, exhaler (ou) répandre une certaine odeur, fleurer. Aangenaam r-, sentir bon, avoir bonne odeur. \|\| -, v.a. Flairer, sentir. Het wild r-, flairer le gibier. \|\| (pop.) Hij zal er niet aan r-, il n'en tâtera point. Kon ik dat r-? Pouvais-je deviner cela? Ruikend, adj. Odoriférant. Ruiker, m. Bouquet, m. Ruikooi, f. Mue, f. Ruil, m. Troc, échange, m. Ruilbaar, adj.
[pagina 525]
Échangeable. Ruilebuiten, v.n. Troquer, etc., v. Ruilen. - Ruilebuiter, m. Troqueur, m. Ruilen, v.a. Troquer, échanger. Ruiler, m. Troqueur, m. Ruilhandel, m. Échange, troc, m. Ruiling, f. Troc, échange, m. Ruim, adj. Large, spacieux, étendu, vaste, ample, libre. In de r-e lucht, en plein air. De handen r- hebben, avoir les mains libres. \|\| (fig.) Uit een r- gemoed verklaren, déclarer franchement. R-e beurs, bourse bien garnie. R-e keus, choix ample. \|\| Libéral, large. \|\| -, adv. Spacieusement. \|\| Largement, amplement. R- ademhalen, respirer librement. R- voldoende, plus que suffisant, R- zes weken, plus de six semaines. \|\| -, n. (Mar.) Fond de cale, m. \|\| Espace, m. Ruimbaan, f. R- maken, faire place, écarter la presse. Ruimen, v.a. v. Ledigen. \|\| Quitter, abandonner. Eene stad r-, évacuer une place. \|\| (fig.) Een hinderpaal uit den weg r-, lever un obstacle. Iemand uit den weg r-, se débarrasser de q. \|\| Ranger, mettre en ordre. \|\| -, v.n. (Mar.) Adonner, devenir favorable. Ruimer, m. Vidangeur, cureur, m. Ruimijzer, n. Dégorgeoir, m. Ruiming, f. Curage, m., vidange, f. Ruimnaald, -pen, f. Épinglette, f. Ruimschoots, adv. Amplement, largement. \|\| (Mar.) R- zeilen, aller vent large. Ruimschootsch, -schotig, adj. Large, prodigue. \|\| -, adv. Largement. Ruimschotigheid, f. Largesse, prodigalité, f. Ruimte, f. Espace, m., étendue, f. \|\| R- van een vat, la capacité d'un vase. \|\| R- tusschen twee balken, travée, f., claire-voie, f. R- tusschen zuilen, espacement des colonnes, entre-colonnement, m. R- tusschen twee palen, entre-deux, m. R- tusschen twee regels, interligne, m. R- maken, faire de la place. \|\| (Mar.) De r- kiezen, prendre le large. \|\| (fig.) Abondance, aisance, f. Ruimtemaat, f. Mesure de capacité, f. Ruin, m. Hongre, m. Ruinen, v.a. Hongrer. Ruïne, f. Ruine, f. Ruis, m. (H.n.) Gardon, m. Ruischen, v.n. Murmurer, bruire, siffler, tinter, bourdonner, mugir. Ruisching, f. Murmure, bruissement, bourdonnement, m. Ruischpijp, f. Cornemuse, musette, f. Ruismuizen, v. Roezemoezen. Ruisvoren, m. Gardon, m. Ruit, f. (Bot.) Rue, f. Ruit, f. v. Schurft. Ruit, f. Carreau, m. \|\| Losange, rhombe, m. \|\| Carreau de vitre, m. \|\| (Jeu) Case, f. Ruiteblad, n. Feuille de rue, f. Ruiten, v.a. Carrer. Ruiten, f. pl. (Jeu) Carreau, m. \|\| -, adj. De carreau. Ruitenboer, m. Valet de carreau, m. Ruitenheer, m. Roi de carreau, m. Ruitenlood, n. Plombs à vitre, m. pl. Ruitenvrouw, f. Dame de carreau, f. Ruiter, m. Cavalier, m. R- te voet worden, être désarçonné; (fig.) être démis de son emploi. Friesche r-, cheval de frise. \|\| (H.n.) Chevalier, m. Ruiterbende, f. Troupe de cavaliers, f., escadron (ou) corps de cavalerie, m. Ruiterij, f. Cavalerie, f. Zware r-, grosse cavalerie. Honderd man r-, cent chevaux, m. pl. Ruiterlijk, adj. (fig.) Sincère, franc. \|\| -, adv. Franchement. Ruitersch, adj. Cavalier. \|\| Op zijn ● De plaats ruimen, déguerpir. Hij heeft het ruim, il est à son aise. r-, cavalièrement. Ruitersjongen, m. Goujat, m. Ruiterspistool, f. et n. Pistolet d'arçon, m. Ruiterssabel, m. Sabre de cavalerie, m., latte, f. Ruitersstandbeeld, n. Statue équestre, f. Ruiterszalf, v. Ruitezalf. Ruitertrom, f. Timbale, f. Ruitervaan, f. Enseigne de cavalerie, f. Ruiterwacht, f. Vedette, f. Ruitezalf, f. Onguent gris, m. Ruitijd, m. Mue, f. Ruiting, f. Lame d'épée, f. Ruiting, f. Lait caillé, m. Ruitjesgoed, n. Étoffe à carreaux, f. Ruitswijze, adj. et adv. En losange, rhomboïde, losangé. Ruitvormig, adj. Rhomboïde, en losange. Ruk, m. Effort subit, m., secousse, f. \|\| (fig.) In eenen r-, dans un instant. Bij rukken, par boutades. Aan een ruk doorwerken, travailler d'une traite. \|\| Saccade, f. Rukken, v.a. Arracher, tirer, éloigner. \|\| Saccader (un cheval). \|\| -, v.n. Se mouvoir, se détacher, avancer, marcher. In het veld r-, entrer en campagne. Het schip rukte van het anker, le vaisseau dérada. Rukking, f. v. Ruk. \|\| Convulsion, f. Rukwind, m. Coup de vent, m. Rul, adj. Inégal, rude, raboteux. \|\| v. Mul. Rul, f. Débit extraordinaire, m. Rulheid, f. Inégalité, rudesse, f. Rum, f. Rhum, m. Rumoer, n. Tapage, émoi, m. Rumoeren, v.n. Faire du tapage. Rumoerig, adj. Bruyant. Rumoermaker, m. Tapageur, m. Run, f. Tan, m. Runbak, m. Caisse à tan, f. Rund, n. Bête à cornes, f. Runderbout, m. Quartier de boeuf, m. Rundergebraad, n. Boeuf rôti, m. Runderharst, m. Aloyau de boeuf, m. Runderpest, f. Peste bovine, f. Runderziekte, f. Maladie bovine, épizootie, f. Rundvee, n. Gros bétail, m. Rundvet, n. Graisse de boeuf, f. Rundvleesch, n. Boeuf, m. Rune, f. Rune, f., caractère runique, m. Runenschrift, n. Écriture runique, f. Runisch, adj. Runique. Runkleurig, adj. Tanné. Runkoek, m. Motte de tan, f. Runmolen, m. Moulin à tan, m. Runnen, v.n. Cailler, se coaguler. Runsel, n. Présure, f. Runturf, v. Runkoek. Rups, f. Chenille, f. Rupsendooder, m. Ichneumon, m. Rupsenhaak, m. Échenilloir, m. Rupsenjacht, f. Échenillage, m. Rupsennest, n. Nid (ou) paquet de chenilles, m. Rupsenschaar, f. Échenilloir, m. Rupsenvanger, m. Échenilleur, m. Rupsenvangst, f. Échenillage, m. Rupsklaver, f. Luzerne, f. Rus, m. Russe, m. Rusch, m. Jonc, roseau, m. Ruschdijk, m. Digue couverte de joncs, f. Rusgeel, n. Arsenic rouge, m. Rusland, n. (Géogr.) Russie, f. Rusleer, n. Cuir de roussi (ou) de Russie, roussi, m. Rusleeren, adj. En cuir de roussi. Russchen, adj. De jonc, de roseaux. Russisch, adj. Russe, Russien. \|\| -, n. Russe, m., langue russe, f.
[pagina 526]
Rust, f. (Mar.) Porte-haubans, écotard, m. Rust, f. Repos, m. \|\| (fig.) Repos, m., tranquillité, f. R- noch duur, ni repos ni cesse. In r- leven, vivre en paix. Eeuwige rust, béatitude, f., repos éternel, m. \|\| Relâche, m. \|\| (Poés.) Césure, f. \|\| Arrêt, m. (d'un fusil). \|\| (Mus.) Pause, f. \|\| Sommeil, m. Zich ter r- begeven, se mettre au lit, se coucher. Rustaltaar, n. Reposoir, m. Rustbank, f. Banc de repos, m. Rustbed, n. Lit de repos, m. Rustdag, m. Jour de repos, m. Rusteloos, adj. Infatigable, affairé, remuant, turbulent. \|\| -, adv. Sans se reposer. Rusteloosheid, f. Absence de repos, f. \|\| Agitation, f. Rusten, v.n. Être en repos, être tranquille. \|\| Se reposer, reposer. Op zijne lauweren r-, dormir sur ses lauriers. Wel te rusten! Bonne nuit! \|\| Reposer dans le tombeau. \|\| Être posé, porter sur. Zijn blik rustte op mij, son regard était fixé sur moi. Die plicht rust op u, ce devoir vous incombe. Rusten (zich), v. réfl. Se préparer, s'armer. Rustend, adj. R- leeraar, professeur émérite. Rustig, adj. Vigoureux, alerte, actif. \|\| -, adv. Vigoureusement. R- aanstappen, marcher d'un pas ferme. Rustig, adj., -heid, f. v. Gerust, etc. Rustigheid, f. Vigueur, f. Rusting, v. Wapenrusting. Rustjaar, n. Année de jachère, f. Rustkamer, f. Arsenal, m. Rustlievend, adj. Pacifique, paisible. Rustlijn, f. (Mar.) Bosse de câble, f. Rustmeester, m. Garde d'artillerie, m. Rustoord, n., -plaats, f. Lieu de repos, m. \|\| (fig.) Tombeau, m. Rustpunt, n. Point d'appui, appui, m. Ruststand, m. (Mil.) Repos, m. R- rechts! en place, repos! Ruststoel, m. Fauteuil, m. Ruststoorder, m. Trouble-fête, m. \|\| Fauteur de troubles, m. Rustteeken, n. (Mus.) Repos, m. Rusttijd, m. Temps de repos, m. Rustveer, f. Arrêt, m. Rustverstoorder, v. Ruststoorder. Rut, adj. (Jeu) Décavé. Rutschen, v.n. Glisser. Ruw, adj. Raboteux, rugueux, grossier. \|\| Cru, écru. R- lijnwaad, toile écrue. \|\| Brut. R- gewicht, poids brut. \|\| (fig.) Rude, grossier, brutal. \|\| -, adv. Rudement, grossièrement. Ruwaard, m. Ruward, gouverneur, m. Ruwaardschap, n. Fonctions de ruward, f. pl. Ruwen, v. Rouwen. - Ruwharig, adj. Velu. Ruwheid, f. Rudesse, rugosité, f. \|\| (fig.) Dureté, rudesse, grossièreté, f. Ruwijzer, n. Fonte, f. Ruwkruid, n. Aspérule, f. Ruwsmid, v. Grofsmid. - Ruwwerker, m. Celui qui dégrossit. Ruzie, f. Noise, querelle, f. R- hebben, se quereller. \|\| Grand mouvement, tumulte, m. Ruzieachtig, adj. Querelleur. Ruziemaker, -zoeker, m. Querelleur, m. ● Laat mij met rust! laissez-moi tranquille!

Vorige Volgende


R R, f. Dix-huitième lettre de l'alphabet. R. m. et f. R.K., Roomsch-katholiek, adj. Catholique romain. Rec., recensent, m. Critique, m. Red., redactie, f. (ou) redacteur, m. Rédaction, f. (ou) rédacteur, m. R.H.S., Rijks Hoogere burgerschool, f. École moyenne de l'Etat, f. R.K.S., Rijkskweekschool, f. École normale de l'État, f. Ra, f. Vergue, antenne, f. Raad, m. Résolution, f. Te rade worden, résoudre. \|\| Conseil, avis, m. Te rade gaan, consulter. \|\| Moyen, remède, expédient, m.,
[pagina 509]
ressource, f. Hij is ten einde r-, il ne sait à quel saint se vouer (ou) de quel bois faire flèche. Geen r- weten, ne savoir que faire. Wat raad? Que faire? R- schaffen, trouver des expédients. \|\| Conseiller, m. \|\| Conseil, sénat, m. De Hooge R-, la Cour suprême. Raadgevend, adj, Consultatif. Raadgever, m., -geefster, f. Conseiller, m., conseillère, f. Raadgeving, f. Conseil, avis, m. Raadhuis, n. Hôtel m. (ou) maison de ville, f. Raadkamer, f. Chambre du conseil, f. Raadpensionaris, m. Grand pensionnaire, m. Raadplegen, v.a. Consulter \|\| -, v.n. Délibérer, conférer. Raadpleging, f. Consultation, f. \|\| Délibération, conférence, f. Raadsbesluit, n. Décret, arrêt, m. Raadsel, n. Charade, énigme, devinette, f. \|\| (fig.) Énigme, f. Raadselachtig, adj. Énigmatique, obscur. \|\| -, adv. Énigmatiquement. Raadselachtigheid, f. Obscurité, équivoque, f. Raadsheer, m. Conseiller, m. \|\| Sénateur, m. Raadsheerlijk, adj. Sénatorial. \|\| De conseiller. Raadsheerschap, n. Dignité de conseiller, f. Raadslag, m. Delibération, f., dessein, m. Raadslid, n. Conseiller, m. Raadsman, m. Conseiller, m. Raadsvergadering, f. Assemblée du conseil, f., conseil, m. Raadvragen, n. Consultation, f. Raadzaal, f. Salle du conseil, f. Raadzaam, adj. Utile, convenable. Raadzaamheid, f. Utilité, convenance, f. Raaf, f. (H.n.) Corbeau, m. Raagbol, raagborstel, m., raag(s)hoofd, n. Houssoir, m. Raagstok, m. Manche de houssoir, m. Raai, f. (Bot.) Galéopsis ochracé, m. \|\| Orge des prés, f. Raai, f. Alignement, m. Raak, f. (Anat.) Fond m. du palais. Raak, f. Râteau, m. Raak, adv. Touché. Ieder schot was r-, chaque coup portait. Raaklijn, f. Tangente, f. Raakpunt, n. Point de contact, m. Raakschieten, v.a. Toucher. Raakslaan, v.a. Toucher, frapper dur. Raam, n. Châssis, m., croisée, f. \|\| (Impr.) Frisquette, f. \|\| Monture, f. \|\| (Tiss.) Rame, f. Raam, m. Visée, f. \|\| (fig.) Eenen r- doen, estimer approximativement. Raamboom, m. Camperche, m. Raamgestel, n. Potenceaux, m. pl. Raamknop, f., -lichter, m. Espagnolette, f. Raamzaag, f. Scie à débiter, f. Raap, f. Navet, m. \|\| Navette, f. \|\| (Prov.) In iemands rapen zitten, couper l'herbe sous le pied à q. \|\| (fam.) Corps, m. Raapakker, m. Champ de navets, m. Raapbord, n. Taloche, f. Raapkalk, f. Crépi, m. Raapkool, f. Chou-rave, m. Raapolie, f., -smout, n. Huile de navette, f. Raapzaad, n. Graine de navette, f. Raar, adj. Singulier, bizarre. \|\| -, adv. Singulièrement. Raarheid, f. Singularité, f. Raasbol, m. Tapageur, braillard, m. Raasbollen, v.n. Tapager, criailler. Raaskallen, v.n. Divaguer, radoter, délirer. Raaskalling, f. Délire, radotage, m. Raaskop, m. v. Raasbol. - Raasmaandag, m. Lundi perdu, m. ● Raar opkijken, rare oogen opzetten, ouvrir de grands yeux. Raat, f. Rayon, m. v. Honigraat. Raband, m. (Mar.) Raban, m. Rabarber, f. Rhubarbe, f. Rabat, n. (Comm.) Rabais, escompte, m. \|\| Côtière, plate-bande, f. \|\| (Charp.) Feuillure, f. \|\| Gouttière, f. \|\| (Taill.) Revers, m. \|\| Tour m. de cheminée. Rabatijzer, n. Calfat double, m. Rabatrekening, f. Règle de rabais, f. Rabatschaaf, f. Guillaume à plate-bande, m. Rabatteeren, v.a. Rabattre, déduire. Rabaut, m. Ribaud, fripon, coquin, m. Rabauten, v.n. (pop.) Faire la noce. Rabautenstuk, n. Ribauderie, coquinerie, f. Rabauw, f. Capendu, court-pendu, m. Rabauw(eboom), m. Pommier capendu, m. Rabbelaar, m., -ster, f. Bredouilleur, m., euse, f. Rabbelarij, f. Bredouillement, m. Rabbelen, v.a. et v.n. Bredouiller. Rabbeling, f. Bredouillement, m. Rabbelkous, v. Rabbelaar. - Rabbelschrift, n. Griffonnage, m. Rabbeltaal, f. Baragouin, m. Rabbelzak, v. Rabbelaar. Rabbijn, m. Rabbin, m. Rabbijnendom, n. Rabbinisme, m. Rabbijnsch, adj. Rabbinique. Raboorden, v. Lischdodde. Rabulist, m. Chicaneur, m. Rachebel, f. Salope, f. Rachel, etc. v. Rochel, etc. Rad, adj. Vite, prompt, agile. \|\| Rapide, alerte. R- van tong zijn, avoir la langue bien pendue. \|\| -, adv. Vite. Rad, n. Roue, f. Een r- slaan, faire la roue. \|\| (fig.) Een r- voor de oogen draaien, mener par le nez, tromper. \|\| (Jur.) Roue, f. Radbraken, v.a. Rouer. \|\| (fig.) Estropier. Raddigheid, f. Vitesse, rapidité, f. Raddraaier, m. Tourneur de roue, m. \|\| (fig.) Chef, meneur, boute-feu, m. Radeloos, adj. Désespéré. Radeloosheid, f. Désespoir, m. Raden, v.a. Conjecturer. \|\| Deviner, rencontrer. \|\| Conseiller. \|\| -, v.n. Naar iets r-, tâcher de deviner qc. Radenmaker, m. Charron, m. Radenmakerij, f. Charronnage, m. \|\| Atelier du charron, m. Raderbalk, m. Bau des roues à aubes, m. Raderboot, f. Bateau à roues, m. Raderen, v. Radbraken. - Raderkast, f. Tambour des aubes, m. Raderwerk, n. Rouage, m. Radheid, v. Raddigheid. Radicaal, n. Titre, diplôme, m. Radijs, f. Radis, m. Radijsboompje, n. Symphorine, f. Radijsschaaltje, n. Ravier, m. Rading, f. Conjecture, f. \|\| Conseil, m. Radscheen, -schijf, f. Bandage m. de roue. Radspaak, f. Rais, rayon, m. Radsparre, f. Enrayure, f. Radvelg, f. Jante, f. Radvormig, adj. En forme de roue. \|\| (Bot.) Rotacé. Raf, f. Nageoires de flétan salées, f. pl. Rafel, f. v. Rafeldraad. - Rafelachtig, adj. Qui s'effile vite. Rafeldraad, m. Fil effilé, m., éraillure, effilure, f. Rafelen, v.a. Effiler. \|\| -, v.n. S'effiler, s'érailler. Rafeling, f. Effilage, m. \|\| Charpie, f. \|\| (Mar.) Remous, m. Rafelzijde, f. Soie effilée, étrasse, f.
[pagina 510]
Raffinaderij, f. Raffinerie, f. Raffinadeur, m. Raffineur, m. Rag, n. Toile d'araignée, f. Ragebol, v. Raagbol. - Ragen, v.a. et v.n. Ôter les toiles d'araignées avec un houssoir. Rager, m. Celui qui ôte les toiles d'araignées, etc. Rahout, n. (Mar.) Lisse de vibord, f. Rak, n. Bout de chemin en ligne droite, m. \|\| (Mar.) R- in den wind, vent contraire; (fig.) contrariété, f. \|\| R- eener rivier, coude, m. Rak, n. Porte-vaisselle, râtelier, m. \|\| Juchoir (des poules), m. Rak, n. (Mar.) Racage, m. Rakelijzer, -stok, n. Râble, fourgon, m. Rakelen, v.a. Racler, ratisser. \|\| Fourgonner. Rakelings, adv. Tout près, rasibus. R- voorbijgaan, raser. Raken, v.a. Toucher, atteindre. \|\| (fig.) Toucher, émouvoir. Hij raakt mij niet, il n'est pas mon parent. \|\| Regarder, concerner. Dat raakt u niet, cela ne vous regarde pas. \|\| v. Aanraken et Geraken. Raken, v.a. Râteler. Raket, f. Fusée, f. Raket, f. (Bot.) Raquette, f. Raket, n. (Jeu) Raquette, f. Raketbal, m. Volant, m. Raketmaker, m. Raquetier, m. Raketspel, n. Volant, m. Raketten, v n. Jouer au volant. Raketting, f. (Mar.) Chaîne de vergue, f. Raking, f. Contact, m., rencontre, f. Rakje, n. Bout de chemin en ligne droite, m. \|\| (fig.) Er is een r- aan den wind, il y a qc. qui cloche. Rakken, v.n. Naviguer de coude en coude. Rakker, m. Recors, m. \|\| Vaurien, m. Rakkeslee, f. Jumelle de racage, f. Rakketalie, f. (Mar.) Palan m. de racage. \|\| Halebas, m. Rakketouw, n. Bâtard de racage, m. Rakkloot, m. Pomme de racage, bigote, f. Raksleden, f. pl. Bigots, m. pl. Ralijk, f. Ralingue de têtière, f. Ralle, f. Clabaudeuse, babillarde, f. Rallen, v.n. Babiller, clabauder. Ram, m. Bélier, m. \|\| Blin, m. Ramblok, n. Blin, m. Ramen, v.a. et v.n. Viser. \|\| (fig.) Conjecturer, évaluer. \|\| v. Beramen. Ramenas, f. (Bot.) Raifort, m. Ramenassen, v.a. Masser. Raming, f. Visée, f. \|\| (fig.) Conjecture, f. \|\| Délibération, f. \|\| Évaluation, f. Rammei, f. Bélier, m. Rammeien, v.a. Battre avec le bélier. Rammelaar, m. Lapin mâle, m. \|\| Rouquet, m. Rammelaar, m. Hochet, m. \|\| Criailleur, m. \|\| -, f. (Bot.) Crotalaire, f. Rammelaarster, f. Babillarde, f. Rammelen, v.n. Sonner, résonner. \|\| Faire du tapage. \|\| (fig.) v. Kakelen. \|\| Locher. \|\| Rosser, battre. Rammelen, v.n. Être en rut, bouquiner. Rammeling, f. Bruit, cliquetis, tapage, m. \|\| (fig.) Babil importun, m. \|\| Rossade, f. Rammelkast, f. (fam.) Patraque, f. \|\| Vieux piano, m. \|\| Bouche, f. Rammelkees, -zak, m. (pop.) Babillard, clabaudeur, m. Rammen, v.a. Bliner. Ramp, f. Désastre, malheur, m., calamité, f. Rampaard, n. (Mar.) Affût de bord, m. ● Dat raakt kant noch wal, cela n'a ni queue ni tête. Ramponeeren, v.a. Abîmer, avarier. Rampspoed, m. Infortune, f., malheur, revers, m. Rampspoedig, adj. Malheureux, funeste, infortuné. \|\| -, adv. Malheureusement. Rampzalig, adj. Misérable, funeste, fatal. \|\| -, adv. Misérablement. Rampzaligheid, f. Grande infortune, f., malheur, m. Eeuwige r-, damnation éternelle, f. Ramschip, n. Navire à éperon, m. Ramshoorn, m. Corne de bélier, f. Ramskop, m. Tête de bélier, f. Ramsvacht, f. Toison de bélier, f. Rand, m. Bord, m. R-(eener munt), tranche, f. cordon, grènetis, m. R-(eens boeks), la marge. R- (eens wouds), lisière, f. Bovenste r- eener borstwering, la crête d'un parapet. R- (eener wond), les lèvres, f. pl. Randbelegsel, n. Ourlet, m. Randen, v.a. Border. \|\| (Monn.) Créneler. Randlijst, f. Rebord, m. \|\| Tringle, languette, f. Randschrift, n. Note marginale, f. \|\| Légende, f. Randsgewijs, adv. En rebord. Randwerk, n. Légende, f. Rang, m. Rang, ordre, m. \|\| (fig.) Rang, m., qualité, f. Rangcijfer, n. Numéro d'ordre, m. Rangeeren, v.a. Garer (un train), manoeuvrer. Ranggetal, n. Nombre ordinal, m. Ranglijst, f. Annuaire, m. Rangnummer, v. Rangcijfer. - Rangschikken, v.a. Ranger, disposer, classifier, ordonner. Rangschikking, f. Disposition, f., ordre, arrangement, m., classification, ordonnance, f. Rangzucht, f. Ambition, prétention à la préséance, f. Rangzuchtig, adj. Ambitieux du premier rang, avide d'honneurs. Rank, f. v. List. \|\| (Bot.) Branche, f., bras, m., main, f., sarment, m., vrille, f. \|\| -, adj. Grêle, fluet, délié, long et mince. R-e leest, taille fine (ou) déliée. R- schip, vaisseau légèrement bâti. Ranken, v.n. Pousser des bras (ou) des vrilles. De boonen r- aan den staak omhoog, les fèves filent autour de la rame. Rankend, adj. Sarmenteux, grimpant. Rankgebouwd, adj. Légèrement bâti. Rankheid, f. Taille déliée, gracilité, f. Ranonkel, f. Renoncule, f. Ranonkelachtig, adj. Renonculacé. Ranonkelbol, m. Patte de renoncule, f. Rans(ig), adj. Rance. R- worden, rancir. Ransel, m. Havre-sac, sac, m. \|\| (fig. et pop.) Panse, f., dos, m. Op zijnen r- geven, rosser. Ranselen, v.a. (pop.) Rosser. Ranseling, f. Rossade, f. Rans(ig)heid, f. Rancidité, rancissure, f. Ransuil, m. Chat-huant, m. Rantsoen, n. Ration, f. Ran(t)soen, n. Rançon, f., rachat, m. Ran(t)soeneeren, v.a. Rançonner, racheter. Rantsoeneeren, v.a. Rationner. Rantsoenhout, n. (Mar.) Estain, m. Rap, adj. Agile, alerte, vite. Een rappe gast, un lapin. \|\| -, adv. Agilement, vite. Rap, f. Gale, rogne, teigne, f. Jan R- en zijn maat, la canaille, la racaille. Rapalje, n. Racaille, canaille, f. Rapen, v.a. Amasser, ramasser. \|\| v. Berapen. Rapheid, f., Agilité, vitesse, f. Rapier, n. Epée, rapière, f.
[pagina 511]
Raponsje, n. (Bot.) Raiponce, f. Rapp(er)ig, adj. Galeux, rogneux. Rapp(er)igheid, f. Gale, rogne, f. Rapplement, n. Blâme, m., semonce, f. Rapun(t)sel, v. Raponsje. Rarekiek, m. v. Kijkkast. - Rarigheid, f. Curiosité, rareté, f. \|\| (fig.) Bizarrerie, f. Rariteit, f. Curiosité, f., objet rare, m. Rariteitenkamer, f. Cabinet de curiosités, m. Raring, m. (Mar.) Anneau de vergue, m. Ras, n. (Tiss.) Ras, m. Ras, n. Race, espèce, f. \|\| Engeance, f. Ras, n. Gouffre, tourbillon, tournant, m. \|\| -, adv. Vite, promptement. Rasch, adj. Prompt, rapide. Raschheid, f. Rapidité, f. Raschip, n. Vaisseau à voile carrée, m. Rasp, f. Râpe, f. \|\| (Chir.) Rugine, f. Raspen, v.a. Râper. \|\| (Chir.) Ruginer. \|\| Brood r-, chapeler du pain. Rasper, m. Râpeur, m. Rasphuis, n. Maison de force, f. Rasphuisboef, m. Forçat, m. Raspvijl, f. Rifloir, riflard, m. Raspzaag, f. Scie double, f. Rassen, adj. De ras. Raster, m. Grosse latte, f. Rastering, f., rasterwerk, n. Lattis, grillage, m. Rasteel, n. Râtelier, m. Rastraal, n. Tire-ligne, m. Rat, f. Rat, m. Egyptische r-, ichneumon, m. Een oude r-, un vieux routier, une fine mouche. Ratel, m. Crécelle, f. \|\| Cliquet, m. \|\| (fam.) Bouche, f. \|\| -, m. et f. (fam.) Moulin à paroles, m. Ratelaar, m. (fig.) Babillard, m. \|\| (Bot.) Tremble, m. Ratelen, v.n. Faire du bruit avec la crécelle. \|\| (fig.) Babiller. Rateling, f. Bruit de crécelle, m. \|\| (fig.) Babil, m. Ratelkous, -mond, m. et f. Moulin à paroles, m. Ratelpopulier, m. Tremble, m. Ratelslang, f. Serpent à sonnettes, m. Ratelwacht, m. et f. Veilleur de nuit à crécelle, m. Ratijn, n. Ratine, f. Ratijnen, adj. De ratine. Ratouw, n. Corde de vergue, f. Ratsen, v.a. Chiper. Rattenknip, f. Ratière, f. Rattenkruit, n. Arsenic, m., mort aux rats, f. Rattensprenkel, -val, f. Ratière, f. Rattenvanger, m. Chasseur de rats, ratier, m. Rattestaart, m. Queue de rat, f. \|\| Lime en queue de rat, f. Rauw, adj. Cru, dur. \|\| Non mûr. \|\| Dont la peau est ôtée, pelé. R- vleesch, chair vive. \|\| \|\| Rauque. \|\| -, adv. Crûment. Rauwachtig, adj. Un peu cru. Rauwachtigheid, f. Crudité, f. Rauw(ig)heid, f. Crudité, f. Ravebek, m. (Chir.) Bec-de-corbeau, m. Ravebekuitsteeksel, n. Coracoïde, f. Ravenaard, m. (fig.) Conduite dénaturée, f. Ravenaas, n. Charogne, f. \|\| (fig.) Pendard, m. Ravengekras, n. Croassement, m. Ravenkok, m. Bourreau, m. Ravenmoeder, f. Mère dénaturée, f. Ravenzwart, adj. Noir comme un corbeau. Ravijn, n. Ravin, m., ravine, f. Ravotten, v.n. Jouer bruyamment. Ravotter, m. Celui qui batifole. Ravotterij, f. Folâtrerie, f. Razeil, n. Voile à vergue, voile carrée, f. Razen, v.n. Faire du vacarme. \|\| Être en ● Hij is niet recht bij zijn verstand, il a une araignée au plafond. fureur. \|\| Délirer, se démener. \|\| Murmurer. Razend, adj. Furieux, enragé, furibond. \|\| Violent. \|\| -, adv. Furieusement. \|\| R- veel, énormément. Razer, m. Tapageur, furieux, frénétique, m. Razernij, f. Fureur, rage, f., délire furieux, m. \|\| (Myth.) Furie, f. Razijn, etc. v. Rozijn. Reaal, m. (Monn.) Réal, m. Realistisch, adj. et adv. Réaliste, en réaliste. Rebel, m. Rebelle, m. Rebelleeren, v.n. Se rebeller, se révolter. Rebellie, f. Rebellion, f. Rebellig, adj. Rebelle. Rebelligheid, f. Esprit de révolte, m., mutinerie, f. Rebelsch, adj. (pop.) Furieux. Recept, n. Récipé, m., recette, ordonnance, f. Recht, adj. et adv. Droit. \|\| R- maken, redresser. \|\| (fig.) Vrai, juste, convenable. Een r-e neef, un cousin germain. R-e weg, bon chemin. Te r-er tijd, à propos. Het hart op de r-e plaats hebben, avoir le coeur bien placé. R-e beteekenis, vrai sens, m. \|\| Droit, juste, équitable. R-door zee, loyal, franc. \|\| (fig.) Te r- komen, réussir. \|\| -, adv. Très, R- gelukkig, réellement heureux. \|\| -, n. Droit, m. Kerkelijk r-, droit canon. Geweld gant boven r-, la force prime le droit. \|\| Droit, titre, m. \|\| Justice, raison, équité, f. Op r- en billijkheid gegrond, fondé en droit et en raison. Te r-, à bon droit, avec raison. \|\| Justice, f. R- uitoefenen, administrer la justice. Voor het r-trekken, in r-en aanspreken, attraire (ou) poursuivre en justice. \|\| Droit, m., taxe, f. Ingaande rechten, droits d'entrée. Rechtaan, adv. Tout droit. Rechtbank, f. Tribunal, m. R- van eersten aanleg, tribunal de première instance. \|\| Dressoir, m. Rechtboek, n. Code, m. Rechtdag, m. Jour d'audience, m. Rechtdraad, n. Bougran, m. Rechtdraads, adv. De droit fil, en ligne directe. Rechtelijk, adj. Juridique, légal. \|\| -, adv. Légalement, en droit. Rechten, v.a. Redresser. \|\| Juger, exécuter. \|\| Faire un procès. Rechtens, adv. En droit, de droit. Rechter, m. Juge, justicier, m. \|\| -, adj. Droit. Rechterarm, m. Bras droit, m. Rechterbeen, n. Jambe droite, f. Rechterhand, f. Main droite, f. Iemand aan de r- laten gaan, donner la droite à q. \|\| Droite, f., côté droit, m. Rechterlijk, adj. Judiciaire. Verkoop op r- gezag, vente judiciaire. \|\| -, adv. Judiciairement. Rechterooglid, n. Paupière droite, f. Rechterpink, m. Petit doigt de la main droite, m. Rechtersambt, rechterschap, n. Judicature, charge de juge, f. Rechterstoel, m. Tribunal, m. Dat behoort niet voor zijn r-, cela n'est pas de sa compétence. Rechterzijde, f. Droite, f. Rechtgeaard, adj. Honnête, loyal. Rechtgeloovig, adj. Orthodoxe. \|\| - e, m. et f. Orthodoxe, m. et f. Rechtgeloovigheid, f. Orthodoxie, f. Rechthebbende, m. et f. Ayant droit, m. Rechtheid, f. Rectitude, f. \|\| (fig.) Droiture, f. \|\| Innocence, f. Rechthoek, m. Rectangle, m. Rechthoekig, adj. Rectangle, rectangulaire. Rechthof, -huis, n. Palais de justice, m. Rechtigen, v.a. Autoriser. Rechtkanten, v.a. Équarrir. Rechtkloppen, v.a. Redresser. Rechtlijnig, adj. Rectiligne. Rechtmaken, v.a. Redresser, rectifier. Rechtmaking, f. Redressement,
[pagina 512]
m., rectification, f. Rechtmatig, adj. Juste, équitable, légitime. \|\| -, adv. Légitimement. Rechtmatigheid, f. Justice, équité, légitimité, f. Rechtop, adv. Bien droit, debout. Rechtover, adv. Vis-à-vis. Rechts, adv. A droite. Rechtsaf, adv. Par la droite, à droite. Rechtsban, m. Juridiction, f., ressort, m. Rechtsbedeeling, f. Administration de la justice, f. Rechtsbode, m. Huissier, m. Rechtsch, adj. Droitier. R- en linksch zijn, être ambidextre. \|\| Droit. Rechtschapen, adj. Honnête, intègre. \|\| -, adv. Honnêtement, loyalement. Rechtschapenheid, f. Droiture, loyauté, intégrité, probité, f. Rechtsdwang, m. Contrainte, main-forte, f. Rechtsgebied, n. Juridiction, f., ressort, m. Regeling van r-, règlement de juges. Rechtsgebruik, n. Formalité de justice, forme judiciaire, f. Rechtsgeding, n. Litige, procès, m. Rechtsgeldig, adj. Valable, légal. \|\| -, adv. Légalement, valablement. Rechtsgeleerd, adj. Versé dans le droit. R-e faculteit, faculté de droit, f. Rechtsgeleerde, m. Juriste, jurisconsulte, m. Rechtsgeleerdheid, f. Jurisprudence, f., droit, m. Rechtsgezag, n. Autorité judiciaire, f. Rechtshandel, m. Procédure, f., procès, m. Rechtsingang, m. Renvoi devant un tribunal, m. Rechtskennis, f. Science du droit, f. Rechtskosten, m. pl. Frais de procédure, m. pl. Rechtskrenking, f. Violation du droit, f. Rechtskundig, adj. Juridique. Rechtsmacht, f. Pouvoir judiciaire, m. Rechtsmiddel, n. Moyen juridique, m. Rechtsom, adv. A droite. Rechtsomkeert, adv. R- maken, faire demitour à droite; (fig.) prendre la fuite. Rechtspersoon, m. Personne civile, f. Rechtspersoonlijkheid, f. Personnification civile, f. Rechtspleging, f. Procédure, f. \|\| v. Rechtsbedeeling. - Rechtspraak, f. Sentence, f., jugement, arrêt, m. \|\| Jurisprudence, f. Rechtspreken, v.n. Prononcer un jugement. Rechtstandig, adj. Perpendiculaire. \|\| -, adv. Perpendiculairement, d'aplomb. Rechtstandigheid, f. Perpendicularité, f. Rechtstijvigheid, f. Tétanos, m. Rechtstoestand, m. Position juridique, f. Rechtstreeks, adv. Directement. Rechtstreeksch, adj. Direct, immédiat. Rechtsvervolging, f. Poursuites, f. pl. Rechtsverzuim, n. Défaut, m. Rechtsvorderaar, m., -ster, f. Demandeur, m., -deresse, f. Rechtsvordering, f. Action, demande en justice, f. \|\| Procédure, f. Rechtsvorm, m. Forme judiciaire, forme de procès, f. Rechtsvraag, f. Question de droit, f. Rechtswege (van), adv. De droit. Rechtsweigering, f. Déni de justice, m. Rechtuit, adv. Tout droit. \|\| (fig.) Sans détours, franchement. Rechtvaardig, adj. Juste, équitable. R- maken, justifier. \|\| -, adv. Justement. Rechtvaardigen, v.a. Justifier, disculper, innocenter. Rechtvaardigend, adj. Justificatif. Rechtvaardigheid, f. Justice, équité, f. Rechtvaardiging, f. Justification, f. Rechtvaardigmakend, adj. Justifiant. Rechtvaardigmaking, f. Justification, f. Rechtvleugeligen, m. pl. Orthoptères, m. ● Het ligt in de rede, cela tombe sous le sens, cela va de soi. pl. Rechtzaak, f. Cause, f., procès, m. Rechtzaal, f. Salle d'audience, f. Rechtzinnig, adj. Orthodoxe. \|\| Sincère. \|\| -, adv. Orthodoxement. \|\| Sincèrement. Rechtzinnige, m. et f. Orthodoxe, m. et f. \|\| Personne f. franche. Rechtzinnigheid, f. Orthodoxie, f. \|\| Sincerité, f. Reciet, n. Récitation, f. Recognitie, f. Acte récognitif, m. \|\| Reconnaissance, f. \|\| Examen attentif, m. Recruut, m. Recrue, f. Recruteering, f. Recrutement, m. Recrutenschool, f. École du soldat, f. Rector, m. Recteur, m. Reddeloos, adj. Irréparable. R- schip, navire désemparé. \|\| (fig.) Désespéré, sans ressource. \|\| -, adv. Irreparablement. Reddeloosheid, f. Situation désespérée, f. \|\| Délabrement, m. Redden, v.a. Sauver, délivrer, tirer du péril. \|\| Régler, arranger. \|\| -, (Zich), v. réfl. Se sauver. \|\| Se tirer d'affaire; s'arranger. Redder, m. Sauveur, libérateur, rédempteur, m. Redderaar, m. Celui qui arrange. Redderen, v.a. Arranger, ranger. Reddering, f. Arrangement, m. Redding, f. Délivrance, f. R- van schepen, sauvetage, m. \|\| Arrangement, règlement, m. Reddingsboei, f. Bouée de sauvetage, f. Rede, f. Discours, propos, m., paroles, f. pl. In de r- vallen, couper la parole (à), interrompre. \|\| Harangue, f. In zijne r- blijven steken, rester (ou) demeurer court. \|\| (Log.) Raison, f., jugement, m. Rededeel, n. Partie du discours, f. Redekavelen, v.n. Raisonner, discourir. Redekaveling, f. Raisonnement, argument, m. \|\| Discussion, f. Redekunde, f. Rhétorique, logique, dialectique, f. Redekundig, adj. Logique. \|\| -, adv. Logiquement. Redekundige, m. Logicien, dialecticien, m. Redekunst, f. Rhétorique, f. Redekunstenaar, m. Rhétoricien, rhéteur, m. Redekunstig, adj. R-e figuren, figures de rhétorique. Redelijk, adj. Doué de raison, raisonnable. \|\| Juste, équitable. \|\| Convenable. \|\| Passable. Een r-e nacht, une assez bonne nuit. \|\| -, adv. Raisonnablement. \|\| Passablement, assez bien. Redelijkerwijze, adv. Raisonnablement. Redelijkheid, f. Raison, f., bon sens, m. \|\| Justice, équité, f. Redeloos, adj. Déraisonnable, dénué de raison. Een r- dier, une brute. \|\| -, adv. Irraisonnablement. Redeloosheid, f. Manque de raison, m. Redematig, adj. Raisonnable, équitable. Redematigheid, f. Raison, f., bon sens, m. Reden, f. Raison, cause, f. Zonder r-, sans motif. \|\| (Math.) Raison, f., rapport, m. \|\| Om r- dat, parce que, puisque. Redenaar, m. Orateur, m. Redenaarsgave, f. Éloquence, f. Redenaarskunst, f. Art oratoire, m. Redeneerder, m. Raisonneur, m. Redeneeren, v.n. Raisonner. Redeneering, f. Raisonnement, m. Redeneerkunde, f. Logique, dialectique, f. Redeneerkundig, -kunstig, adj. Logique. \|\| -, adv. Logiquement. Redeneerkundige, m. Logicien, dialecticien, m. Redengevend, adj. (Gramm.). Causatif. Redenswil (om), loc. adv. À cause de. Rederijk, adj. Éloquent, disert.
[pagina 513]
Rederijker, m. Rhétoricien, m. Rederijkerskamer, f. Société de rhétorique, f. Rederijkheid, f. Loquacité, faconde, f. Redestrijd, -twist, m. Dispute, f. Redetwisten, v.n. Disputer. Redetwister, m. Disputeur, contradicteur, m. Redevoerder, m. Orateur, m. Redevoeren, v.n. Faire un discours. \|\| (pop.) Parler. Redevoering, f. Discours, m. harangue, f. Redewisselen, v.n. Discourir, s'entretenir., Redewisseling, f. Entretien, m. Redeziften, v.n. Epiloguer. Redezifter, m. Épilogueur, m. Redezifterij, -zifting, f. Épilogage, m. Redmiddel, n. Ressource, f., moyen de salut, expédient, remède, m. Redres, n. Réparation, compensation, f. Redster, f. Libératrice, f. Ree, f., reebok, m. Chevreuil, m. Ree(de), f. Rade, f. Op de r- komen, arriver en rade. In behouden r-, à bon port. \|\| -, adj. Prêt. \|\| -, interj. (Mar.) Pare à virer! Reeden, v.a. Apprêter, préparer. \|\| (Mar.) Équiper. \|\| -, v.n. Prendre part à l'équipement d'un vaisseau. \|\| Zich kleeden en r-, pourvoir aux frais de sa toilette. Reeder, m. Fabricant, m. \|\| (Mar.) Affréteur, armateur, m. Reederij, f. (Tiss.) Apprêtage, m. \|\| Affrètement, équipement, m. \|\| Société d'armateurs, f. Reeding, f. Fabrication, f. \|\| Affrètement, m. Reedpap, f. Apprêt, m. Reeds, adv. Déjà. Reedsel, n. Fabrication, façon, f. Reef, n. Ris, m. Een r- inbinden, rider la voile, prendre un ris; (fig.) retrancher de sa depense. Reefband, m. Bande de ris, f. \|\| Garcette, f. Reefgat, n. OEil de ris, m. Reeftalie, f. Palanquin de ris, m. Reegeit, f. (H.n.) Chevrette, f. Reek, f. Petite herse, f. \|\| Rangée, f. Reekalf, n. Faon de chevreuil, chevrillard, m. Reeks, f. Suite, rangée, série, f. Reeling, f. (Mar.) Lisse, f. Reep, v. Repel. Reep, m. Bande, f. \|\| R- lood, brifier, m. \|\| Corde, f. \|\| (Mar.) Alogne, f. \|\| Trait, m. \|\| v. Hoepel. - Reepangel, m. Ligne armée de hameçons, f. Reepdanser, m. Danseur de corde, acrobate, m. Reepel, m. Bande étroite, f. Reephout, v. Hoenhout. - Reepmaker, m. Cordier, m. Reepnet, n. Seine, f. Reeprok, m. Crinoline, f. Reepslager, m. Cordier, m. Reeschaaf, f. Varlope, f. Reesem, m. v. Rist. Reet, f. Fente, crevasse, fêlure, f. \|\| Broie, macque, f. \|\| v. Rootput. Reeuw, n. Meubles, outils, m. pl. Reeuw, n. Écume qui sort de la bouche d'un mourant, f. Reeuwen, v.a. Faire la toilette d'un cadavre, ensevelir. Reeuwer, m., -ster, f. Ensevelisseur, m., euse, f. \|\| v. Aanspreker. - Reeuwplek, f. Tache cadavéreuse, f. Reeuwsch, adj. Cadavéreux. Reeuwzweet, n. Sueur de mort, f. Ree(ën) vleesch, n. Viande de chevreuil, f. Ref(e)rein, n. Refrain, m. Referendaris, m. Référendaire, chef de division, m. Reformatie, f. Réformation, réforme, f. ● Den regen schuwen en in de sloot vallen, tomber de Charybde en Scylla. Refter, m. Réfectoire, m. Refuus, n. Refus, m. Regaal, n. (Chim.) Rubine d'arsenic, f. Regaal, n. (Jur.) Régale, f. \|\| (Mus.) Régale, m. Regeerder, m. Régent, gouverneur, m. Regeeren, v.a. Gouverner, régir, conduire. Een schip r-, gouverner (ou) manoeuvrer un vaisseau. \|\| (Gramm.) Régir. \|\| -, v.n. Régner, gouverner. Regeering, f. Gouvernement, m. \|\| Conduite, f. v. Bestuur. - Regeeringloos, adj. Anarchique. Regeeringloosheid, f. Anarchie, f. Regeeringsbank, f. Banc du gôuvernement (ou) des magistrats, m. Regeeringspartij, f. Parti au pouvoir, m. Regeeringspersoon, m. Membre du gouvernement, m. Regeeringsraad, m. Conseiller de régence, m. \|\| Conseil de régence, m. Regeeringstijd, m. Règne, m. Regeeringsvorm, m. Forme du gouvernement, f., gouvernement, m. Regeeringswege (van), adv. De la part du gouvernement. Regeeringszaak, f. Affaire du gouvernement, f. Regeerkunde, f. Art de gouverner, m. Regel, m. Règle, f. \|\| (fig.) Precepte, m., règle, f. \|\| Exemple, modèle, m. \|\| Règlé, discipline, f., ordre, m. \|\| Ligne, f. Nieuwe r-, alinéa, m. Regeldraads, adv. De droit fil. \|\| (fig.) En droite ligne, directement. Regeleeren, v.a. Régler, ligner. Regelen, v.a. Régler, arranger, régulariser. Regeling, f. Règlement, m. (Mar.) Lisse, f. Regelloos, adj. Irrégulier, déréglé. \|\| -, adv. Irrégulièrement. Regelloosheid, f. Irrégularité, f., dérèglement, m. Regelmaat, f. Régularité, f. Regelmatig, adj. Régulier, réglé. \|\| -, adv. Régulièrement. Regelmatigheid, f. Régularité, f. Regelrecht, adv. Directement. \|\| (fig.) Sans détours. Regels, m. pl. Menstrues, f. pl. Regen, m. Pluie, f. \|\| (Prov.) Na r- komt zonneschijn, après la pluie le beau temps. Van den r- in den drop komen, tomber de mal en pis. Regenachtig, adj. Pluvieux. Regenachtigheid, f. État pluvieux, m. Regenbak, m. Citerne, f. Regenbeek, f. Ravine, f. Regenboog, m. Arc-en-ciel, m. Regenboogvlies, n. Iris, m. Regenbord, n. Jet. larmier, m. Regenbui, f. Ondée, averse, f. Regendicht, adj. Imperméable. Regendop, m. Chapiteau, couvre-vis, m. Regendroppel, m. Goutte de pluie, f. Regenen, v. impers. Pleuvoir. Het regent dat het giet, il pleut à verse. Regengat, n. Rumb de vent amenant la pluie, m. Regengeul, f. Ravine, f. Regenhoek, m. Endroit d'où vient la pluie, m. Regenkap, f. Caban, m. \|\| Tapabor, capuchon, m. Regenkleed, n. Manteau pour la pluie, imperméable, m. Regenmaand, f. Pluviôse, m. Regenmantel, m. Manteau pour la pluie, m. Regenmeter, m. Pluviomètre, udomètre, m. Regenplant, f. Plante pluvieuse, f. Regenput, m. Citerne, f. Regenscherm, n. Parapluie, m. Regent, m. Régent, m. \|\| Directeur, administrateur, m. Regentenkamer, f. Chambre des régents, f. Regentenstuk, n. Tableau représentant des régents, m. Regentes, f. Régente, f. Regentschap, n. Régence, f. Regenval, m. Quantité de pluie tombée en
[pagina 514]
une année, f. Regenvlaag, f. Ondée, f. Regenvloed, m. Pluie torrentielle, f. Regenvogel, m. Pluvier, m. Regenvorsch, m. Grenouille verte, f. Regenwater, n. Eau de pluie, eau pluviale, f. Regenwe(d)er, n. Temps pluvieux, m. Regenworm, m. Ver de terre, lombric, m. Reggen, v.a. (Mar.) Démâter. Register, n. Registre, m. Op het r- boeken, enregistrer. \|\| Table (des matières), f. \|\| (Mus.) Jeu d'orgues, m. \|\| Registre, m. Registeren, v.a. Enregistrer. \|\| (Impr.) Faire son registre. Registerton, f. (Mar.) Tonnage m. enregistré. Registratie, f. Enregistrement, m. Registratiekantoor, n. Bureau d'enregistrement, m. Registreeren, v.a. Enregistrer. Rei(e), f. Canal, m. Rei, m. Choeur, m. \|\| Danse, f., branle, m. Reien, v.n. Danser. \|\| Chanter en choeur. Reiger, m. Héron, m. Jonge r-, héronneau, m. Reigerbosch, n. Héronuière, f. Reigereend, f. Morillon, m. Reigerhut, v. Reigerbosch. - Reigersbek, m. (Bot.) Érodie, f. Reigervalk, m. Faucon héronnier, m. Reiken, v.a. Tendre, donner, présenter. \|\| (fig.) Iemand de hand r-, tendre une main secourable à q. \|\| -, v.n. Toucher à, aller jusqu'à, s'étendre. Tot aan de schouders r-, venir aux épaules. Reikhalzen, v.n. Tendre le cou pour voir. \|\| (fig.) R- naar, aspirer à, soupirer après, désirer ardemment. Reikhalzing, f. (fig.) Forte envie, f. Reiking, f. Action de présenter, f. Reilen, v.n. Zooals het reilt en zeilt. avec tout ce qui en fait partie, tel que c'est. Reiltop, m. Hampe, f. Rein, adj. Pur, net, propre. \|\| Sans tache, net, chaste. R- dier, bête nette. \|\| -, adv. Purement, proprement. Reinheid, f. Pureté, netteté, f. Reinigen, v.a. Purifier, nettoyer, purger, curer. Reinigend, adj. (Méd.) Dépuratif. \|\| (fig.) Épuratoire. Reiniger, m., -ster, f. Nettoyeur, m., décrotteuse, f. Reiniging, f. Purification, épuration, f., nettoyage, épurement. affinage, m. Rein(e)vaar, f. Tanaisie, f. Reinwilg, m. Troène, m. Reis, f. Voyage, m. Op r-, en voyage. \|\| Fois, f. Reisbaar, adj. Propre aux voyages. Reisbediende, m. Commis voyageur, m. Reisbeschrijver, m. Auteur d'une relation de voyage, m. Reisbeschrijving, f. Relation de voyage, f. Reisboek, n. Itinéraire, guide des voyageurs, m. Reisbrief, m. Obédience, f. Reisgeld, n. Argent pour le voyage, m. Reisgenoot, m. et f., reisgezel, m., -lin, f. Compagnon m., compagne f. de voyage. Reisgezelschap, n. Compagnie de voyage, f. Reisgids, m. Guide des voyageurs, m. Reisgoed, n. Bagages, m. pl. Reiskaart, f. Carte itinéraire (ou) routière, f. Reiskist, f. Valise, malle, f. Reiskleed, n. Habit de voyage, m. Reiskoets, f. Carrosse m. de voyage. Reiskoffer, m. Malle, f. Reiskoffermaker, m. Malletier, m. Reiskoorts, f. Soif de voyages, f. Reiskosten, m. pl. Frais de voyage, m. pl. Reiskousen, f. pl. Gros bas de laine, m. pl. Reislust, m. Envie de voyager, f. Reislustig, adj. Qui a envie de voyager. Reismaal, f. ● Hij heeft een verkeerde rekening gemaakt, il s'est fourré le doigt dans l'oeil. Malle, valise, f. Reismantel, m. Manteau de voyage, m. Reispas, m. Passe-port, m. Reispenning, m. Viatique, m. Reispet, f. Tapabor, m. Reisrok, m. Surtout, m. Reistuig, n. Bagages, m. pl. Reisvaardig, adj. Prêt à partir. Reiswijzer, v. Reisgids. \|\| Feuille de route, f. Reiszak, m. Sac de voyage, m., valise, f. Reiszucht, v. Reiskoorts. - Reizen, v.n. Voyager. \|\| (fig.) Hij gaat r-, il va mourir. Reizend, adj. Voyageur, ambulant. Reiziger, m., -ster, f. Voyageur, m., euse, f. Rek, n. Rame, f. \|\| (Hoender)rek, juchoir, m. Te rek gaan, se jucher. \|\| (Cuis.) Dressoir, portevaisselle, m. \|\| Bout de chemin, m. \|\| Séchoir, étendoir, m. \|\| Barre fixe, f. Rek, m. Action d'étendre, etc., f. \|\| -, f. Élasticité, f. Er is geen r- in dat leer, ce cuir ne prête pas. Rekbaar, adj. Élastique, ductile. Rekbaarheid, f. Élasticité, ductilité, f. Rekbank, f. Argue, f., banc à tirer, chevalet, m. Rekdraad, n. Fil d'archal, m. Rekeinden, n. pl. Entrebandes, f. pl. Rekel, m. Chien mâle, m. \|\| Gros chien, mâtin, dogue, m. \|\| (fig.) Coquin, m. Rekelachtig, adj. Brutal. \|\| -, adv. Grossièrement. Rekenaar, m., -ster, f. Calculateur, m., trice, f. Rekenbaas, m. Bon calculateur, m. Rekenboek, n. Livre d'arithmétique, m. Rekenbord, n. Planche à calculer, f. Rekenen, v.a. Compter, calculer, supputer, porter en compte. \|\| Compter, croire, estimer, regarder comme, imputer. Tot schande r-, regarder comme une honte. Ik reken het mij tot eer, je m'en fais honneur. \|\| Couvrir de cendres. \|\| -, v.n. Estimer, croire, penser. \|\| Chiffrer, calculer. Verkeerd r-, se mécompter, se tromper dans son calcul. Te r- van, à dater (ou) à partir de. \|\| Régler un compte. Met iemand r-, compter avec q., venir à compte avec q. \|\| R- op, compter sur. \|\| -, n. Calcul, m. Rekenfout, f. Erreur de calcul, f., mécompte, m. Rekening, f. Compte, m. R- doen, rendre compte. Op r- stellen, porter en compte. Geld op r- geven, donner un acompte. Op r- leven, vivre à crédit. Eene streep door de r-, un mécompte. \|\| Note, f., mémoire, m. Eene r- opmaken, faire (ou) dresser un compte. \|\| (Méd.) Terme (de grossesse), m. Rekenkamer, f. Cour des comptes, f. Rekenkunde, f. Arithmétique, f. Rekenkundig, adj. Arithmétique. \|\| -, adv. Arithmétiquement. Rekenkundige, m. et f. Arithméticien, m., -ne, f. Rekenkunst, f. Calcul, m. Rekenkunstig, adj. Arithmétique. Rekenles, f. Leçon d'arithmétique, f. Rekenmeester, m. Maître d'arithmétique, m. Rekenopgave, f. Problème d'arithmétique, m. Rekenpenning, m. Jeton, m. Rekenplichtig, adj. Comptable. \|\| - e, m. Comptable, m. Rekenplichtigheid, f. Comptabilité, f. Rekenraam, n. Boulier-compteur, m. Rekenschap, f. Compte, m. R- geven, rendre compte. \|\| Raison, f. Rekensom, f. Problème d'arithmétique, m. Rekentafel, f. Comptoir, m. \|\| Table à calculer, table de multiplication, f. Rekentuig, n. Ce qui sert à calculer. Rekenuur, n. Leçon d'arithmétique, f. Rekenwijze, f. Manière de chiffrer, f. Rekest, etc. v. Request, etc.
[pagina 515]
Rekhout, n. Paumelle, f. Rekijzer, n. Paisson, m. Rekke, f. Perche d'oiseleur, f. Rekkelijk, adj. Extensible, élastique, ductile. \|\| (fig.) Traitable, accommodant, souple. \|\| -, adv. (fig.) D'une manière souple, etc. Rekkelijkheid, f. Extensibilité, élasticité, ductilité, f. \|\| (fig.) Complaisance, souplesse, f. Rekkeling, f. Longue tranche f. de flétan. Rekken, v.a. Allonger, étendre, élargir, détirer, étirer. \|\| (fig.) Den tijd r-, gagner du temps. Eene zaak r-, traîner une affaire en longueur. \|\| -, v.n. S'étendre, s'élargir, s'allonger. Deze kous zal r-, ce bas prêtera. \|\| Courir ventre à terre. \|\| (fig.) Gaan r-, s'enfuir, se sauver. Rekken, v.n. Se jucher. Rekker, m. Celui qui étire, extenseur, m. Rekkerig, adj. Qui a envie de s'étendre. Rekking, f. Action d'étirer, extension, f., allongement, m. Reklaars, f. Botte molle, f. Rekleer, n. Cuir qui prête, m. Rekstok, m. Barre, f. Rektang, f. Morailles, f. pl. Rel, m. Babil, bruit, m. \|\| -, f. Bavarde, commère, coureuse, f. Relaas, n. v. Verhaal. Reliquie, f. Relique, f. Reliquieënkastje, n. Reliquaire, m. Rellen, v.n. Causer, jaser, caqueter. Relletje, n. Bruit, cancan, m. Het r- der stad, la fable (ou) risée de la ville. \|\| Querelle, f. Relling, f. Babil, caquet, m. Relmuis, f. Souris champêtre, f. Rem, f. Frein, m. Remblok, n. Sabot, m. Remedie, f. Remède, m. Remketting, m. Enrayure, f. Remmen, v.a. Enrayer, ensaboter (une roue), arrêter au moyen du frein. Remmer, m. Serre-frein, m. Remming, f. Enrayement, m. Remonstrant, m. Remontrant, arminien, m. Remonstrantendom, n. Remontrants, arminiens, m. pl. \|\| Arminianisme, m. Remonstrantsch, adj. Des remontrants. Remschoen, m. Sabot, m. Remtoestel, n. Frein, m. Ren, m. Galop, m., course, f. \|\| -, f. Promenoir, m., volière, f. Renbaan, f. Carrière, f., cirque, champ de courses, m. Renbode, m. Courrier, m. Rendier, n. Renne, m. Renegaat, m. Renégat, m. Renet, f. (Bot.) Reinette, rainette, f. Renkever, m. Carabe courant, m. Renloop, m. Galop, m. Rennen, v.n. Galoper, courir de toutes ses forces. Met de lans r-, joûter. Renpaard, n. Cheval de course, m. Renperk, n. Lice, carrière, f. In het r- treden, entrer en lice. Renprijs, m. Prix de la course, m. Renspeer, f. Lance, f. Renspel, n. Carrousel, tournoi, m., joûte, course, f. Renstrijd, m. Carrousel, m. Renstrijder, m. Champion, joûteur, m. Rentambt, n. Charge d'intendant, intendance, f. Rentbaar, v. Rentegevend. - Rente, f. Intérêt, m. \|\| Rente, f. Van zijne r- leven, vivre de ses rentes. Rentebewijs, n. Coupon d'intérêt, m. Rentebrief, m. Obligation, f., contrat de rente, m. Rentegevend, adj. Qui rapporte de l'intérêt. Renteloos, adj. Sans intérêt. R- geld, argent oisif. Ren- ● Hij rept geen woord, il ne souffle mot. ten, v.n. Rapporter. Rentenier, m., -ster, f. Rentier, m., rentière, f. Rentenieren, v.n. Vivre de ses rentes. Renteschuld, f. Arriérés, m. pl. Rentestandaard, -voet, m. Taux de la rente, m. Rentmeester, m. Receveur, intendant, administrateur de biens, m. Rentmeesterschap, n. Charge d'intendant, f. Rep, m. In r- en roer, en alarme, en émoi. Repel, m. Brisoir, m., broie, f. \|\| Drège, f. Repelaar, m. Celui qui drège, teilleur, m. Repelaar, m. (H.n.) Mâle, m. Repelbank, f. Machine à dréger, f. Repelen, v.a. Briser (ou) broyer le lin, teiller le chanvre. Repen, v.a. Dréger. Reppen, (Zich), v. réfl. Se dépêcher, se hâter. \|\| -, v.a. Toucher. R- van, faire mention, parler de. Republiek, f. République, f. Republikeinsch, adj. Républicain. Republieksgezinde, m. Républicain, m. Republieksgezindheid, f. Esprit républicain, m. Request, n. Requête, pétition, f. Requestrant, m., -e, f. Requérant, m., -e, f., pétitionnaire, m. et f. Requestreeren, v.n. Demander par requête, pétitionner. Reserve, f. Réserve, f., corps de réserve, m. Respijt, n. Répit, délai, m. Respijtdagen, m. pl. (Comm.) Jours de grâce, m. pl. Rest, f. Reste, restant, excédent, résidu, m. De r- geven, donner le coup de grâce. Hij heeft de r-, il est dans les vignes. Restant, m. Reliquat, reste, résidu, m. \|\| -, m. Reliquataire, m. \|\| -, m. et f. Enfant m. et f. refusé(e) faute de place. Resten, v.n. Rester. Resultaat, n. Résultat, m. Rete, f. Drège, f. \|\| Rouissoir, m. Reten, v.a. Rouir. Retig, adj. Plein de fentes, crevassé. Retort, f. Cornue, f., matras, m. Retour, f. Retour, m. \|\| -, n. Retour, m. Retourbiljet, -kaartje, n. Billet de retour, m. Retourschip, n. Bateau qui retourne, m. Reu, m. Chien mâle, m. Reuk, m. Odeur, f., fumet, vent, m. R- (van wijn), fumet. Dompige r-, remugle, R- van jachthonden, sentiment, nez, m. \|\| (fig.) Hij staat in een slechten r-, il a mauvaise réputation. Den r- van iets hebben, avoir vent de qc. Reukaltaar, n. Autel des parfums, m. Reukballetje, n. Pastille, f. Reukdoos, f. Cassolette, boîte de senteur, f. Reukeloos, adj. Inodore. \|\| Sans odorat. Reukeloosheid, f. Absence f. d'odeur (ou) d'odorat. Reukfleschje, n. Flacon desenteur, m. Reukgevend, adj. Odoriférant. Reukgras, n. Flouve odorante, f. Reukmaker, m. Parfumeur, m. Reukpeer, f. Poire de parfum, bergamote, f. Reukpoeder, n. Poudre de senteur, f. Reukstof, f. Encens, parfum, aromate, m. Reuktulp, f. Bossuel, m. Reukvat, n. Encensoir, m., cassolette, f. Reukwater, n. Eau de senteur, f. Reukwerk, n. Aromates, m. pl., parfumeries, f. pl. Reukwerker, m. Parfumeur, m. Reukzenuw, f. Nerf olfactif, m. Reukzin, m. Odorat, m. Reus, m. Géant, m. Reusachtig, adj. Gigantesque, colossal. Reusachtigheid, f. Taille gigantesque, énormité, f.
[pagina 516]
Reute, f. Rouissoir, routoir, m. Reutel, m. Râle, m. Reutel, m. et f., reutelaar, m., -ster, f. Grogneur, m., grondeuse, f. \|\| (pop.) Babillard, m., -e, f. Reutelen, v.n. Râler. \|\| Grogner, gronder. \|\| (pop.) Babiller. Reuteling, f. Râle, râlement, m. Reuter, m. Tamis, m. Reuzel, m. Panne, f. \|\| -, n. Graisse de porc, f., saindoux, m. \|\| (fig.) Graisse, f. Reuzelkoek, m. Gâteau de panne, m. Reuzelvet, n. Saindoux, m. Reuzelworst, f. Saucisse de panne, f. Reuzenaard, m. Race de géants, f. Reuzenbeeld, n. Colosse, m. \|\| Gigante, f. Reuzengestalte, f. Taille gigantesque, f. Reuzenhaai, m. Grand chien de mer, m. Reuzenhagedis, f. Mégalosaure, m. Reuzenkracht, f. Force prodigieuse, f. Reuzenschrede, f. Pas de géant, m. Reuzenslang, f. Boa, python, m. Reuzenstrijd, m. Gigantomachie, f., combat de géants, m. Reuzentemmer, m. Dompteur de géants, m. Reuzenwerk, n. Travail de géant, travail d'Hercule, m. \|\| Grands travaux, m. pl. Reuzin, f. Géante, f. Revelaar, m., -ster, f. Radoteur, rêveur, m., rêveuse, f. Revelen, v.n. Radoter, rêver. Reveling, f. Radotage, m., radoterie, rêverie, f. Reven, v.n. (Mar.) Prendre des ris. Rhetorisch, adj. De rhétorique. Rheumatiek, f. Rhumatisme, m. Rhinoceros, m. (H.n.) Rhinocéros, m. Rib(be), f. Côte, f. Lange ribben, côtes vraies. Korte ribben, côtes fausses. \|\| (fig. et pop.) Dat kleeft aan de ribben, cela engraisse. Dat zet wat aan de r-, cela remplit la bourse. \|\| (Cuis.) Morceau des côtes, m., entre-côte, m., longe, f. \|\| (Mar.) Côte, f. \|\| (Charp.) Chevron, soliveau, m., chanlatte, f. \|\| (Archit. et rel.) Nervure, f. \|\| (Bot.) Fibre, nervure, f. Ribbebreuk, f. Fracture des côtes, f. Ribbeling, m. Calville, f. Ribben, v.a. (Rel.) Nerver. Ribbenband, m. Reliure à côtes, f. Ribbenkast, f. Thorax, m. \|\| Dos, m. Wat op de r- geven, donner une raclée. Ribbenkruid, n. Mille-feuille, m. Ribbenlage, f. Plafond, m. Ribbenvlies, n. Plèvre, f. Ribbesmeer, n. (fam.) Raclée, f. Ribbestoot, m. Bourrade, f. Ribbestooter, m. Tapecul, m. Ribbestuk, n. Longe, f., entrecôte, m. Ribbetje, n. Côtelette, f. \|\| (Mar.) Barrotin, m. Ribbetjesgoed, n. Reps, m. Ribbezakken, v.a. (pop.) Talonner. Ribbezenuwen, f. pl. Nerfs costaux, m. pl. Ribbig, adj. À côtes. Ribbing, f. Nervure, f. Ribstempel, m. Nervoir, m. Richel, f. Dressoir, m., porte-vaisselle, m. \|\| Rebord, m. \|\| Grosse, latte, f. Richten, v.a. Diriger, tourner. Het geschut r-, braquer (ou) pointer le canon. Zich overeind r-, se mettre debout. Het schip naar den wind r-, rallier le navire au vent. De zeilen naar den wind r-, orienter les voiles. Het woord r-, adresser la parole. Zich r- naar, se régler sur. Zich naar de omstandigheden r-, se prêter aux circonstances. \|\| (Mil.) Aligner. Rechts, richt u! À droite, alignement! Richter, m. Pointeur, m. \|\| v. Rechter. - Richtig, adj. Juste, exact. \|\| (fig.) Het is daar niet r-, il ne fait pas ● Iemand met een kluitje in 't riet sturen, éconduire quelqu'un. sûr là. Het is in zijn hoofd niet r-, il a le timbre fêlé. \|\| -, adv. Juste, exactement. Richtigheid, f. Justesse, exactitude, f. Richting, f. Direction, f. \|\| Pointage, m. Richtingskracht, f. Verticité, f. Richtingslijn, f. Alignement, m. \|\| Ligne de direction, f. Richtlijn, f. Perpendiculaire, f. Richtlood, n. Fil à plomb, m. Richtschroef, f. Vis de pointage (ou) de calage, f. Richtsnoer, n. Cordeau, m. \|\| (fig.) Règle, f., modèle, exemple, m. Ridder, m. Chevalier, m. \|\| (fig.) R- te voet worden, déchoir, devenir pauvre. Ridderen, v.a. Nommer chevalier. \|\| Arranger. Riddereeuw, f. Siècle chevaleresque, m. Riddergeest, m. Esprit chevaleresque, m. Riddergoed, n. Terre noble, f. Ridderhof, n. Maison seigneuriale, f. Ridderkruis, n. Croix de chevalier, croix d'honneur, f. Ridderleen, n. Fief noble, m. Ridderlijk, adj. Chevaleresque, équestre. \|\| (fig.) Vaillant, franc. \|\| -, adv. (fig.) Vaillamment, franchement. Ridderlijkheid, f. Esprit chevaleresque, m., bravoure, f. Riddermatig, v. Ridderlijk. - Ridderorde, f. Ordre de chevalerie, m. Ridderroman, m. Roman de chevalerie, m. Ridderschap, f. et n. Chevalerie, f. Ridderslag, m. Accolade, f. Den r- geven, frapper chevalier. Ridderspel, n. Tournoi, m. Ridderspoor, f. (Bot.) Pied-d'alouette, delphinium, m. Ridderstand, m. Chevalerie, f. Ridderteeken, n. Insigne m. d'un ordre. Riek, f. Fourche, f. Rieken, etc. v. Ruiken, etc. Riem, m. Courroie, bande, f. \|\| Ceinture, f. \|\| (fig.) Een hart onder den r- steken, encourager. Riem, m. Rame, f., aviron, m. De r-en uitleggen, mettre les rames dans l'étrier. De r-en strijken, retirer les avirons. Met kracht van r- en roeien, faire force de rames. R-en snijden, nager plat. Met r-en en zeilen, à trait et à rames. \|\| (Prov.) Op zijne r-en laten drijven, abandonner (q.) à lui-même. Eerst in de boot, keur van r-en, les premiers venus sont les mieux servis. Riem, m. (Impr.) Rame, f. Riembank, v. Roeibank. - Riemblad, n. Pale, f. Riemen, v.n. Ramer. Riem(en)maker, m. Avironnier, m. Riem(en)maker, m. Ceinturier, m. Riemen, v.a. Ceindre. Riemer, v. Roeier. - Riemgat, n. Étrier, m. Riemgoed, n. Livres vendus à la rame, m. pl. Riemklamp, m. Porte-tolet, m. Riempin, f. Tolet, m. Riemslag, m. Palade, f. Riemvormig, adj. Ligulaire. Riemwerk, n. Courroies, f. pl., soupente, f. Riet, n. Roseau, m. Spaansch r-, canne, f. Indisch r-, bambou, rotin, m. R- om te dekken, chaume, m. \|\| (Prov.) Zijn scheepje in het r- sturen, négliger ses affaires. Hij zit in 't riet en maakt pijpjes, il saisit l'occasion par les cheveux. Rietachtig, adj. Comme du roseau. Rietakker, m. Jonchaie, roselière, cannaie, f. Rietband, m. Lien de roseaux, m. Rietbos, m. Gerbe de roseaux, f. Rietbosch, n. v. Rietakker. - Rietdak, n. Toit de chaume, m. Rietdekker, m. Couvreur en chaume, m. Rietdijk, m. Digue de roseaux,
[pagina 517]
risberme, f. Rieten, adj. De roseaux. Rietfluitje, n. Chalumeau, m. Rietgans, f. Oie vulgaire, f. Rietgras, n. Laiche, f. Riethoen, n. Râle, m. Rietlijster, f. Rousserole, f. Rietmat, f. Natte de roseaux, f. Rietmees, f. Nonnette, f. Rietmes, n. Coutel, m. Rietmoeras, n. Moyère, f. Rietmusch, f. Bruant des roseaux, m. Rietpark, n. Bordigue, f. Rietpeer, f. Poire d'anchois, f. Rietpijp, v. Rietfluit. - Rietpluim, f. Tête de roseau, f. Rietsnip, f. Bécassine, f. Rietstok, m. Roseau, rotin, m., canne, f. Rietsuiker, f. Sucre de canne, m. Rietvink, m. v. Rietmusch. - Rietvoren, v. Ruischvoren. - Rietvorsch, m. Grenouille des marais, f. Rietzanger, m. Riverain, m. Rif, n. v. Reef. Rif, n. Banc de sable, récif, m. Rif, n. Squelette, m. Rij, f. Rang, m., rangée, file, série, f. Twee rijen tanden, deux rangées de dents. In de rij staan, être en rang. Eene lange rij menschen, une longue file de gens. \|\| Règle, f. Rijbaan, f. Manège, m. \|\| Plaine de glace, f. Rijbed, n. (Mar.) Jumelle, f. Rijbeest, n. Monture, f. Rijbroek, f. Culotte de peau, f. Rijden, v.n. Monter (ou) aller à cheval. Dezen weg ben ik nog nooit gereden, je n'ai pas encore fait ce chemin á cheval. Op stok, ezel, enz. rijden, être à cheval sur un bâton, sur un âne, etc. \|\| In een wagen r-, aller en voiture. In een slede r-, aller en traîneau. Op schaatsen r-, patiner. \|\| Op de tong r-, être la fable de la ville. Elkander in de wielen rijden, se mettre des bâtons dans les roues. \|\| Op zijn anker r-, chasser sur son ancre. \|\| Bij een examen r-, rester à quia. \|\| -, v.a. Voiturer, mener en carrosse, conduire. Een paard moede r-, fatiguer un cheval. \|\| Couvrir, saillir. Rijder, m. Cavalier, m. \|\| (Monn.) Gouden r-, pièce d'or de quatorze florins, f. Zilveren r-, ducaton, m. Rijdier, n. Monture, f. Rijdster, f. Ecuyère, f. Rijf, f. Râteau, m. \|\| Râpe, f. Rijfelaar, m. Celui qui tient une banque aux dés, joueur, m. Rijfelbeker, m. Cornet, m. Rijfelbord, n. Table à jouer aux dés, f. Rijfelen, v.a. Jouer aux dés. \|\| Rafler. Rijfelspel, n. Jeu de dés, m. Rijfeltrechter, m. Cornet, m. Rijgdraad, m. Bâti, faux fil, m. Rijgen, v.a. Enfiler, faufiler. \|\| Lacer. Rijglaars, f. Botte à lacer, f. Rijglijf, n. Corset, m. Rijgmalie, f. Ferret, m. Rijgnaad, m. Point plat, m. Rijgnaald, -pen, f. Aiguille à lacer, f. Rijgnestel, -veter, m., -snoer, n. Lacet, m., aiguillette, f. Rijjool, f. Fête où l'on roule en voiture, f. Rijk, adj. Riche, opulent. \|\| (fig.) Hij is r- in verdiensten, c'est un homme de grand mérite. \|\| -, adv. Richement. \|\| -, n. Règne, m., domination, f. \|\| Empire, royaume, m. Het rijk der natuur, la nature, le règne de la nature. \|\| (fig.) Domaine, m. Rijkaard, m. Richard, crésus, m. Rijkdom, m. Richesses, f. pl., trésors, m. pl. Dat is mijn gansche r-, c'est tout ce que je possède. Rijke, m. Riche, m. Rijkelijk, adj. Libéral, prodigue. \|\| Abondant. \|\| -, adv. Prodigalement, abondamment, largement. Rijke- ● Hij rijdt ervoor, c'est lui qui paie les frais. lijkheid, f. Prodigalité, libéralité, profusion, f. Rijkheid, f. Richesse, f. Rijkleed, n. Amazone, f. Rijknecht, m. Piqueur, m. Rijkoets, f. Carrosse, m. Rijksadelaar, m. Aigle impériale, f. Rijksambt, n. Fonction de, l'État, f. Rijksarchief, n. Archives de l'État, f. pl. Rijksappel, m. Globe impérial, m. Rijksban, m. Ban de l'empire, m. Rijksbelasting, f. Impôt levé au profit de l'Etat, m. Rijksbestuur, -bewind, n. Gouvernement, m. Rijksdaalder, m. Risdale, f. Rijksdag, m. Diète nationale, f. Rijksgebied, n. Domination d'un empire (ou) d'un royaume, f., territoire de l'empire, m. Rijksgezag, n. Autorité souveraine, f. Rijksgezinde, m. Millénaire, m. Rijksgraaf, m. Comte de l'empire, m. Rijksgrens, f. Frontière de l'empire (ou) du royaume, f. Rijkshalve, adv. De la part du gouvernement. Rijksheerschappij, f. Autorité souveraine, f. Rijkshofraad, m. Conseil (ou) conseiller aulique de l'empire, m. Rijksinwoner, m. Régnicole, m. Rijkskanselier, m. Chancelier de l'empire, m. Rijkskroon, f. Couronne impériale (ou) royale, f. \|\| (Monn.) Éen de l'empire, m. Rijkskweekschool, f. École normale de l'État, f. Rijksleen, n. Fief de l'empire, m. Rijksopvolger, m. Héritier du trône, m. Rijksopvolging, f. Succession au trône, f. Rijksprins, m. Prince de l'empire, m. Rijksraad, m. Conseil (ou) conseiller de l'empire, sénateur, m. Rijksschatkist, f. Trésor national, m. Rijksstad, f. Ville impériale, ville libre, f. Rijksstaf, m. Sceptre, m. Rijksveearts, m. Vétérinaire de l'État, m. Rijksvergadering, f. Assemblée nationale, f. Rijksvlag, f. Drapeau national, m. Rijksvorst, m. Prince de l'empire, électeur, m. Rijksvorstendom, n. Principauté de l'empire, f. Rijksvrij, adj. Immédiat. Rijkswege (van), adv. De la part de l'État, officiellement. Rijkunst, f. Équitation, f. Rijkussen, n. Bardelle, f. Rijlaars, f. Botte à l'écuyère, f. Rijles, f. Leçon d'équitation, f. Rijm, m. Givre, frimas, m., gelée blanche, f. Rijm, n. Rime, f. Staand of slepend r-, rime masculine ou féminine. Rijmader, f. Veine poétique, f. Rijmantel, m. Manteau de cavalier, m. Rijmbijbel, m. Bible rimée, f. Rijmdicht, n. Poème, m., poésie, f. Rijmdichter, m. Poète, rimeur, m. Rijmeester, m. Écuyer, piqueur, m. Rijmelaar, m. Rimailleur, poétereau, m. Rijmelarij, f. Mauvaise poésie, f. Rijmelen, v.n. Rimailler. Rijmeloos, adj. Qui ne rime point, prosaïque. Rijmelooze verzen, vers blancs. Rijmen, v.n. Rimer. \|\| (fig.) S'accorder. \|\| -, v.a. Faire rimer. \|\| Rimailler. \|\| (fig.) Concilier, accorder. Rijmen, v. imp. Faire de la gelée blanche. Rijmer, m. Versificateur, rimailleur, m. Rijmerij, f. Poésie, rimaille, f. Rijmklank, m. Rime, f. Rijmkunst, f. Art de rimer, m., versification, f. Rijmlust, m. Verve poétique, ardeur de rimer, métromanie, f. Rijmpje, n. Petite rime, petite pièce de vers, f. Rijm-
[pagina 518]
regel, m. Vers qui rime, m. Rijmslag, m. Rime, f. Rijmwerk, n. Poésie, f. Rijmwoord, n. Rime, f. Rijmwoordenboek, n. Dictionnaire des rimes, m. Rijmzucht, f. Manie de rimer, f. Rijn, m. (Géogr.) Rhin, m. Rijnbezie, f. Mûre sauvage, f. Rijnbezieboom, m. Mûrier sauvage, nerprun, m. Rijnbloem, f. Immortelle jaune, f. Rijnforel, f. Truite saumonée, f. Rijngraaf, m. Rhingrave, m. Rijngraafschap, n. Rhingraviat, m. Rijnland, n. Pays du Rhin, m. Rijnlander, m. Habitant des pays rhénans, m. Rijnlandsch, adj. Du pays du Rhin. Rijnprovincie, f. Province rhénane, f. Rijnsch, adj. Du Rhin. R-e wijn, vin du Rhin. \|\| Aigrelet, piquant. Rijnsche-wijnflesch, f. Bouteille à vin du Rhin, f. Rijnschheid, f. Acidité, f. Rijnschip, n. Bateau du Rhin, m. Rijnschipper, m. Batelier du Rhin, m. Rijnstreek, f. Pays rhénan, m. Rijnstroom, m. Rhin, m. Rijnverbond, n. Confédération du Rhin, f. Rijnwijn, m. Vin du Rhin, m. Rijnwilg, m. Troène, m. Rijnzwaluw, f. Hirondelle de rivage, f. Rijp, m. (Phys.) v. Rijm, m. Rijp, f. (H.n.) v. Rups. Rijp, adj. Mûr. R- worden, mûrir. In r-ere jaren, dans un âge plus avancé. Rijpaard, n. Cheval de selle, m. Rijpartij, f. Promenade à cheval (ou) en voiture, f. Rijpelijk, adv. Mûrement. Rijpen, v.n. et v.a. Mûrir. \|\| (fig.) Se perfectionner. Rijpen, v.n. Faire de la gelée blanche. Rijpheid, f. Maturité, f. Vroege r-, précocité, f. \|\| (fig.) R- der jaren, âge mûr. Rijping, rijpwording, f. Maturation, f. \|\| (Chir.) Suppuration, f. Rijrok, m. Amazone, f. Rijs, n. Petites branches, f. pl. \|\| Rames, f. pl. (pour pois). \|\| Verge, f., osier, jet, m. Met r- beplanten, planter d'osier. Rijsbank, f., -berm, m. (Mil.) Risban, m., risberme, f. \|\| Batardeau fait de fagots, m. Rijsbezem, m. Balai de bouleau, m. Rijsboompje, n. Arbrisseau, m. Rijsbos, m. Botte d'osiers, f., fagot, m., fascine, f. Rijsbosch, n. Oseraie, f. Rijsbundel, m. Faisceau de verges, m. Rijschaaf, f. (Charp.) Riflard, m., varlope, f. Rijschaal, f. (Mar.) Matagot, m. Rijschoenen, m. pl. Souliers pour aller à cheval (ou) pour patiner, m. pl. Rijschool, f. Manège, m., école d'équitation, f. Rijsdam, m. Levée de fascines, f. v. Rijsbank. Rijsel, n. (Géogr.) Lille, f. Rijselen, v.n. Laisser tomber les graines. Rijshout, n. Branches de saule (ou) de bouleau, f. pl., bois de fascinage, m. Rijsje, n. Houssine, verge, baguette, f. Rijspel, n. Carrousel, m. Rijspoor, n. Ornière, f. \|\| -, f. Éperon, m. Rijst, f. Riz, m. Rijstachtig, adj. Oryzé. \|\| Qui aime le riz. Rijstakker, m. Rizière, f. Rijstbrandewijn, m. Arac, m. Rijstebrij, m. Bouillie au riz, f., riz au lait, m. Rijstebrood, n. Pain de riz, m. Rijstegort, f. ● Eigen rijtuig hebben, avoir cheval et voiture. Gruau de riz, m. Rijstemeel, n. Farine de riz, f. Rijstemelk, f. Lait au riz, m. Rijstepap, f. Bouillie au riz, f. Rijstesoep, f. Soupe au riz, f. Rijstetaart, f. Tarte au riz, f. Rijstland, n. Rizière, f. Rijstnat, n. Eau de riz, f. Rijstoogst, m. Récolte du riz, f. Rijstpelmolen, m. Rizerie, f. Rijstveld, n. Rizière, f. Rijstvink, m., -vogel, m. Bruantin, m. Rijstwater, v. Rijstnat. Rijswaard, m. Espace planté de saules entre une digue et la rivière, m. Rijswerk, n. Ouvrage en fascinage, m. \|\| Risban, m. Rijten, v.a. Déchirer, fendre, lacérer. \|\| -, v.n. Se déchirer, se fendre. Rijtijd, m. (H.n.) Frai, temps du frai, m. Rijting, f. Action de déchirer, déchirure, f. Rijtoer, v. Rijpartij. - Rijtuig, n. Voiture, f. Rijtuigmaker, m. Carrossier, m. Rijtuigverhuurder, m. Loueur de voitures, m. Rijven, v.a. Râteler. \|\| Râper. Rijvoering, f. Tablier (d'un pont), m. Rijwagen, m. Chariot, m. Rijweg, m. Chemin carrossable, m., grande route, f. Rijwiel, n. Bicyclette, f. Rijwielen, v.n. Aller à bicyclette. Rijwieler, m. Cycliste, m. Rijzadel, m. Selle, f. Rijzen, v.n. Monter, s'élever, croître. Het water rijst, l'eau monte. Het deeg rijst, la pâte lève. \|\| Se lever. De haren r- mij te berge, mes cheveux se dressent sur la tête. \|\| (fig.) Résulter, naître, provenir. Moeilijkheden r-, des difficultés surviennent. \|\| (Comm.) Monter, hausser, enchérir. Rijzend, adj. Montant. R-e wijn, du vin pétillant. R-e zon, soleil levant. Rijzendheid, f. Sève, vigueur, f. Rijzig, adj. De haute taille, élancé. Rijzigheid, f. Haute taille, f. Rijzing, f. Montée, f. De r- van het water, la crue des eaux. De r- en daling der stem, l'élévation et l'abaissement de la voix. \|\| Enchérissement, m. De r- en daling der effecten, la hausse et la baisse des fonds. Rijzweep, f. Cravache, f. Rik(ke)kikken, v.n. Coasser. Riks, m. (fam.) v. Rijksdaalder. Ril, f. Sillon, m. Ril, m. Tremblement, frisson, m. \|\| -, adj. Craintif. Rillen, v.n. Frissonner, grelotter. Rilling, f. Frisson, tressaillement, m. Rimpel, m. Ride, f., faux pli, froncis, m. Rimpelachtig, v. Rimpelig. - Rimpelen, v.n. Se rider, se ratatiner. \|\| (fig.) Se glacer. \|\| Se rider. \|\| -, v.a. Rider, froncer. Het voorhoofd r-, froncer le sourcil. Rimpelig, adj. Ridé, ratatiné. Rimpeling, f. Action de rider, f. R- des voorhoofds, froncement des sourcils, m. Rimram, m. Vaines paroles, f. pl. Rinde, f. Écorce de chéne, f. Ring, m. Cercle, m. R- om de zon (of) om de maan, un halo solaire (ou) lunaire. \|\| Anneau, m. R- (voor kabels), organeau, m. R- (eens koffers), portant, m., anse, f. R- (eener lade), main, m. \|\| (Archit.) Armilles, f. pl. \|\| Porte-baguette, m. (d'un fusil). \|\| Bague, f. Naar den r- steken, courir la bague. \|\| (Blas.) Annelet, m. \|\| (Méd.) Pessaire, m. \|\| Virole, f. \|\| Anneau, m., bague, f. Ringbaard, m. Barbe en collier, f. Ring-
[pagina 519]
band, m. Collier, m. \|\| Ligament annulaire, m. Ringbord, n. (Mus.) Cymbale, f. \|\| (Mar.) Lisse de vibord, f. Ringbout, m. (Mar.) Cheville à boucle, f. Ringdieren, n. pl. Animaux articulés, m. pl. Ringdoosje, n. Baguier, m. Ringduif, f. Ramier, m. Ringelen, v.a. Boucler. \|\| (fig.) Dompter. Ringelgans, f. Morillon, m. Ringelmusch, f. Moineau des bois, friquet, m. Ringelooren, v.a. (fig.) Tourmenter, faire enrager, vexer. \|\| Dominer. Ringelslang, f. Amphisbène, m. Ringen, v.a. Boucler. \|\| -, v.n. (fig.) Porter des bagues. Ringkas, f. Chaton de bague, m. Ringkoffertje, n. Baguier, écrin, m. Ringkraag, f. Hausse-col, m. Ringloop, m. Course de bagues, f. Ringmerel, f. Merle à collier, m. Ringmuur, m. Mur de clôture, m., enceinte, f. Ringnagel, m. Piton, m. Ringrijden, v. Ringsteken. - Ringrups, f. Chenille annulaire, f. Ringschroef, f. Piton à vis, m. Ringslang, f. Natrix, m. Ringsloot, f. Fossé de ceinture, m. Ringspieren, f. pl. Muscles annulaires, m. pl. Ringsteken, n. Course de bagues, f., carrousel, m. Ringswijze, adv. En forme d'anneau, en cercle. Ringtang, f. Tiretoire, f. Ringvalk, m. Lanier cendré, m. Ringvergadering, f. Assemblée des pasteurs d'un même cercle, f. Ringvinger, m. Annulaire, m. Ringvormig, adj. Annulaire. Ringworm, m. Dartre, f. \|\| Annélide, m. Rinkel, m. (Jeu) Lame sonore, f., morceau de fer-blanc troué, m. Rinkelbel, f. Hochet, m. Rinkelbom, f. Tambour de basque, m. Rinkelen, v.n. Jouer avec des rondelles trouées. \|\| Sonner, faire du bruit. Rinkeling, f. Tintement, bruit, m. Rinkelrooien, v.n. Courir les rues, bambocher. Rinkelrooier, m. Débauché, libertin, m. Rinket, n. Guichet dans une porte d'écluse, m. Rinkinken, v.n. Faire du tintamarre. Rinsch, adj. Aigrelet, vert, piquant. Rinschheid, f. Verdeur, acidité, f. Rioleeren, v.a. Munir d'égouts. Rioleering, f. Égouts, m. pl. Riool, n. Cloaque, égout, m., rigole, f. Rips, n. Reps, m. Rispen, v.n. Roter, v. Oprispen. Rist, f. Touffe, blanche, f. \|\| Grappe, f. R- uien, une glane d'oignons, R- vlas, une touffe (ou) botte de lin. R- leien, huit pieds d'ardoises. Risten, v.a. Uien r-, mettre des oignons par glanes. Ristui, f. Oignon d'une glane, m. Ristvormig, adj. Paniculé. Rit, m. Course à cheval, f. Ritmeester, m. Capitaine de cavalerie, m. Ritmeesterschap, n. Grade de capitaine de cavalerie, m. Ritnaald, f. Larve du taupin, f. Rits, interj. Cric! Crac! \|\| -, m. Déchirure, f. \|\| Rache, f. \|\| -, f. Traceret, m. Ritsbord, n. Tablette d'équerrage, f. Ritselen, v.n. Murmurer, frémir. Ritseling, f. Frémissement, murmure, m. Ritsen, v.a. Exciter. \|\| (Tonnen) r-, rouanner. Ritshout, n. Trusquin, m. Ritsig, adj. Lascif, en rut. Ritsigheid, f. Lascivité, chaleur, f. Ritsijzer, n. Rouanne, f., traceret, m. ● Die de roede spaart, haat zijn kind, qui aime bien, châtie bien. Ritten, v.n. Courir ça et là. Ritten, v.a. Déchirer en courant. Rivier, f. Rivière, f. Rivieraal, m. Anguille de rivière, f. Rivierarm, m. Bras d'une rivière, m. Rivierbaars, m. Perche de rivière, f. Rivierdijk, m. Digue de rivière, f. Riviergodin, f. Naïade, f. Riviermos, n. Fontinale, f. Riviermossel, f. Mullette, f. Rivierpaard, n. Hippopotame, m. Rivierstand, m. Niveau de la rivière, m. Riviervaart, f. Batellerie, f. Riviervaartuig, n. Chaland, m. Riviervisch, m. Poisson de rivière (ou) d'eau douce, m. Riviervisscherij, f. Pêche fluviale, f. Rivierwater, n. Eau de rivière, f. Rob, f. (Anat.) Estomac, m. Rob, f. Sirop, m., gelée de fruits, f. Rob, m. Phoque, chien marin, m. Robbedoes, m. et f. Garçon turbulent, m., fille turbulente, f. Robbedoezen, v.n. Faire du tapage. Robbeknol, m. Gros garçon, m. Robbelig, etc. v. Hobbelig, etc. Robbenjacht, -vangst, f. Chasse aux chiens de mer, f. Robber, m. (Impr.) Balle, f. \|\| (Jeu) Robber, m. Robbe(n)spek, n. Graisse de chien marin, f. Robbe(n)traan, f. Huile de chien marin, f. Robbevel, n. Peau de chien marin, f. Robbevellen, adj. En peau de chien marin. Robertskruid, n. Geraine robertine, f. Robijn, m. Rubis, m. Robijnen, adj. De rubis. Robijnkleurig, adj. (fam.) Rubicond. Rochel, f. Crachat, flegme, m. Rochelachtig, adj. Pituiteux, qui crache souvent. Rochelaar, m., -ster, f. Cracheur, m., tousseuse, f. Rochelbakje, n. Crachoir, m. Rochelen, v.n. Cracher. Rocheling, f. Crachement, m. Rochelpot, m. Crachoir, m. \|\| (pop.) Cracheur, m. Roede, f. Verge, baguette, houssine, f. \|\| Perche, toise, f., décamètre, m. Vierkante r-, are, m. \|\| De roode r-, la verge rouge; (fig.) prévôt, lieutenant criminel, m. \|\| Met de r- straffen, donner le fouet (à). De r- kussen, se soumettre au châtiment. \|\| IJzeren r-, tringle, f. \|\| (Mar.) Vergue, antenne, f. Roededrager, roedrig, m. Porte-verge, m. Roef, interj. Vlan, en un tour de main. Roef, f. (Mar.) Cabane, f. \|\| Couvercle de cercueil, m. Roefbank, f. Banc dans la cabane, m. Roefgeld, n. Droit qu'on paie pour une place dans la cabane, m. Roeibank, f. Banc de rameur, m. Roeibark, f. Barque à rames, f. Roeidol, m. Tolet, toulet, m. Roeien, v.n. Ramer, nager. Gelijk aanr-, accorder. Hard r-, faire force de rames. \|\| -, v.a. Transporter en ramant. Roeien, v. Rooien. Roeier, m. Rameur, m. De r-s op eene galei, la chiourme. Roeier, m. v. Wijnroeier. Roeiklamp, m. Porte-tolet, m. Roeimik, -pen, -pin, f. v. Roeidol. - Roeriem, v. Riem. - Roeischip, n., -schuit, f. Bateau à rames, m. Roeislaaf, m. Galérien, m. Roeispaan, m. Rame, f. Roeistok, m. Jauge, f. Roeistrop, m. (Mar.) Herse d'aviron, f.
[pagina 520]
Roeivaartuig, n. Galère, f., hateau à rames, m. Roeivereeniging, f. Societé nautique, f. Roeiwedstrijd, m. Regate, f. Roek, m. Corneille moissonnense, f. Roekeloos, adj. Teméraire, inconsidéré. \|\| -, adv. Témérairement, inconsidérément. Roekeloosheid, f. Témerité, audace, f. Roekoeken, v.n. Roucouler. Roem, m. Gloire, f., honneur, m. R- op iets dragen, se glorifier de qc. IJdele r-, gloriole, f. \|\| (Jeu) Séquence, f., flux, m. Roemachtig, adj. Ambitieux. Roemen, v.a. Louer, vanter. \|\| -, v.n. Op iets r-, se vanter, se faire gloire de qc. Roemenswaardig, adj. Louable. \|\| -, adv. Louablement. Roemer, m. Vantard, m. Roemer, v. Romer. Roemgierig, adj. Ambitieux. Roemgierigheid, f. Ambition, avidité de gloire, f. Roemrijk, -ruchtig, adj. Glorieux. \|\| -, adv. Glorieusement. Roemruchtigheid, f. Gloire, célébrité, f. Roemwaardig, adj. Louable. \|\| -, adv. Louablement. Roemwaardigheid, f. Mérite, m., gloire, f. Roemzucht, -ig, v. Roemgierig, -heid. Roep, m. Cri, m. \|\| Bruit, m., rumeur, réputation, f. De r- gaat, le bruit court. In kwaden r- brengen, diffamer. \|\| Vente f. à la criée. \|\| Bans, m. pl. (de mariage). Roepen, v.n. Crier, jeter un cri. Om wraak r-, crier vengeance. \|\| -, v.a. Moord en brand r-, crier au feu et au meurtre. Ter hulp r-, appeler au secours. In 't geweer r-, crier aux armes. \|\| Citer. Voor den rechter r-, appeler en justice. Roeper, m. Crieur, criard, m. \|\| Crieur public, m. \|\| Porte-voix, m. \|\| Gosier, m. \|\| (Gramm.) Vocatif, m. Roeping, f. Vocation, inclination, f. Roepstem, f. Voix qui appelle, f. Roepvogel, m. Oiseau appelant, m. Roer, n. (Mar.) Gouvernail, m. R- van lij! au lof! R- loefwaarts! la barre à arriver! Zijne poos aan 't roer staan, faire son quart. Aan het r- staan, gouverner. Het r- in het water houden, faire droite route. \|\| (fig.) Hij is het r- van het schip, c'est lui qui dirige tout. Het r- houden, diriger les affaires. Zijn r- recht houden, bien diriger sa barque. Aan het r-, au pouvoir. Roer, n. Tuyau, canon, m. \|\| Carabine, f. Roer, m. (fig.) In rep en r-, v. Rep. - Roerbaar, adj. Meuble. Roerbak, m. Moussoir, m. \|\| Baquet à brouiller les couleurs, m. Roerdomp, m. (H.n.) Butor, m. Roeren, v.n. et a. Toucher. \|\| Remuer, v. Omroeren. \|\| Toucher, émouvoir, affecter, attendrir. \|\| De trommel r-, battre la caisse. Roerend, adj. (fig.) Attendrissant, touchant. \|\| R-e goederen, des biens meubles. Roerganger, m. Timonier, m. Roerhaak, m. Gond, m. Roerhaken en vingerlingen, vitonières, f. pl. Roerhard, adj. Qui n'obéit pas au gouvernail. Roerig, adj. Remuant, affairé. Roerigheid, f. Activité, vivacité, f. Roering, f. Remuement, mouvement, m., agitation, f. \|\| Diarrhée, f. \|\| (fig.) Trouble, m., émotion, f. Roerketting, m. Chaîne de sauvegarde, f. Roerkruid, n. (Bot.) Gnaphale, f. Roerkuip, f. Batterie, f. \|\| Cuve-matière, f. Roerlings, v. Rakelings. ● In slechten roep staan, être mal famé (ou) noté. Roerloop, m. Canon de fusil, m. Roerloos, adj. Sans mouvement, immobile. Roerloos, adj. (Mar.) Sans gouvernail. Roerloosheid, f. Immobilité, f. Roermaker, m. Armurier, m. Roermaker, m. Fabricant m. de gouvernails. Roerom, f. Galette (ou) omelette mal tournee, macédoine, f. \|\| (fig.) Mélange, m. Roerpen, -pin, f. Barre du gouvernail, f. Roersel, n. Ce qu'on remue. \|\| (fig.) Impulsion, f. Roerspaan, f. Spatule, f. Roerstof, f. Affleurie, f. Roerstok, m. Bouloir, rabot, mouveron, palon, m. \|\| Spatule, f. Roerstok, m. Manivelle, f. Roertalie, f. Sauve-garde du gouvernail, f. Roertouw, n. Corde à attacher le gouvernail, f. Roertrog, m. Moussoir, m. Roervink, m. Pinson appelant, m. \|\| (fig.) Boute-feu, chef, m. Roes, m. Ivresse légère, f. Een r- hebben, être entre deux vins. Zijn r- uitslapen, cuver son vin. \|\| Bij den r-, en bloc, à la boule-vue. Roest, f. Perchoir, m. Te r- gaan, se jucher. Roest, m. Action de se rouiller. \|\| -, n. Rouille, rouillure, f. \|\| -, f. (Bot.) Rouille, f. Roestachtig, adj. Rouillé. Roesten, v.n. (Se) rouiller. \|\| (Prov.) Oude liefde roest niet, on revient toujours à ses premières amours. Roesten, v.n. Se jucher. Roestig, adj. Rouillé. \|\| (fig.) Enroué, rauque. Roestigheid, f. Rouille, f. \|\| Enrouement, m. Roesting, f. Action de se rouiller, rouillure, f. Roestpapier, n. Papier à l'éméri, m. Roeststok, m. Perchoir, m. Roestweerder, m. Antirouille, f. Roeswerk, n. Entreprise, f. Roet, n. Suie, f. \|\| Suif, m., graisse, f. Roetachtig, adj. Fuligineux, de la nature de la suie. Roet(er)ig, adj. Couvert (ou) plein de suie, fuligineux. Roetigheid, f. Fuliginosité, f. Roetkleurig, adj. Couleur de suie. Roetzwart, adj. Noir comme de la suie. \|\| -, n. Bistre, noir de fumée, m. Roezemoes, m. Confusion, f. \|\| Tapageur, m. Roezemoezen, v.n. Faire du tapage, jeter tout sens dessus dessous. Roezemoezer, m. Tapageur, m. Roezemoezig, adj. Tapageur, impétueux. \|\| Orageux. \|\| En désordre. Roezen, v.n. Acheter (ou) vendre en bloc. Roezig, adj. Entre deux vins, à moitié gris. Een r- weer, un gros temps. Roezigheid, f. Ivresse légère, f. Roffel, m. (Charp.) Riflard, m. \|\| (fig.) Hij loopt er met den r- over heen, il passe légèrement dessus. \|\| (Mil.) Roulement de tambour, m. \|\| Eenen r- krijgen, passer par les baguettes; (fig.) essuyer des reproches. \|\| -, m. et f. Bavard, m., -e, f. Roffelaar, m. Bousilleur, m. \|\| Babillard, m. Roffelen, v.a. Dégrossir, raboter avec le riflard. \|\| (fig.) Travailler à la hâte. \|\| -, v.n. Bousiller. \|\| (Mil.) Battre un roulement. \|\| (fig.) Babiller. Roffelen, v.a. (Mil.) Faire passer par les baguettes. Roffelig, adj. Grossier, mal dégrossi. \|\| -, adv. Grossièrement. Roffeling, f. Action de dégrossir, f. \|\| Rossade, f. \|\| Roulement de tambour, m. Roffeltuit, f. Femme négligente, f.
[pagina 521]
Roffelschaaf, f. Riflard, m. Roffelwerk, n. Bousillage, m. Roffioel, f. Tartelette, f. Rog, m. Raie, f. Rogbord, n. Plat-bord, m. Rogge, f. Seigle, m. Roggeaar, f. Épi de seigle, m. Roggeakker, m. Champ de seigle, m. Roggebloem, f. (Bot.) Bluet, m. \|\| Fleur de farine de seigle, f. Roggebrood, n. Pain de seigle, m. Roggegras, n. Orge des prés, f. Roggeland, n. Champ de seigle, m. Röggen, adj. De seigle. Roggenvangst, f. Pêche des raies, f. Roggestaart, m. Queue de raie, f. \|\| Hij heeft een r- in de keel, il a un chat dans la gorge. Roggestoet, f. Pain de seigle fin, m. Roggestroo, n. Paille de seigle, f. Roggevel, n. Peau de raie, f. Rok, n. Quenouille, f. Rok, m. Habit, m., redingote, casaque, f. \|\| (fig.) Zijnen r- omkeeren, tourner casaque. \|\| (Prov.) De r- maakt den man, la belle plume fait le bel oiseau. \|\| Jupe, f. (Onder)r-, jupon, m. \|\| (Mar.) Braie, f., prelart, m. Rokken, n. Quenouille, f. \|\| -, v.a. v. Rokkenen. - Rokkenaar, m. Instigateur, m. Rokkenarij, f. Instigation, f. Rokkenband, n. Ruban de jupe, m. \|\| -, m. Chambriere, f. Rokkenen, v.a. Charger la quenouille. \|\| (fig.) Tramer. \|\| -, v.n. Brouiller les cartes, semer la division. Rokkennaaister, f. Jupeuse, f. Roksband, m. Lien d'une jupe, m. Roksknoop, m. Bouton d'habit, m. Rokskraag, m. Collet d'habit, m. Rokslijf, n. Corps de jupe, corset, m. Roksmouw, f. Manche d'habit, f. Rokspand, n. Pan d'habit, m. Rokzak, m. Poche d'habit, f. Rol, f. Rouleau, cylindre, m. \|\| Roulette, f. R- dukaten, rouleau de ducats. R- ijzerdraad, une torche de fil de fer. \|\| Liste, f., rôle, m. Over de r- halen, mentionner. Op de r- plaatsen, mertre sur la liste. \|\| (Théât.) Rôle, m. \|\| -, m. (fam.) Aan den r-, en ribote. Rolbaan, f. Jeu de boules, m. Rolband, m. Ruban de laine, m. Rolbank, f. Chevalet, m. Rolbed, n. Lit à roulettes, m. Rolbeurt, f. Tour de rôle, m. Rolblinde, f. Persienne, f. Rolblok, n. Brise-mottes, rouleau, m. Roldeeg, m. Abaisse, f. Roldoek, m. Touaille, f. Rolf, f. Assise f. de seuil. Rolgordijn, f. et n. Store, m. Rolkoets, f. Chaise roulante, f. Rolkorf, m. Gabion farci, m. Rollaag, f. Assise, f. Rollebollen, v.n. Dégringoler. Rolleeren, v.a. Distribuer les rôles. Rolleering, f. Distribution des rôles, f. Rollen, v.n. Rouler. \|\| (fig.) De donder rolt, le tonnerre gronde. \|\| Tomber, culbuter. Een stuivertje kan vreemd r-, on ne sait jamais ce qui peut arriver. \|\| (fam.) Être en ribote. Door het leven r-, vivre sans soucis. \|\| -, v.a. Rouler, enrouler. \|\| Rouler, passer un rouleau sur. \|\| Filouter, escamoter. Rollende, f. Morceau de boeuf roulé, m. Roller, m. Grosse lame, f. Rolling, f. Roulement, m., action de rouler, f. \|\| (Mar.) Roulis, m. \|\| Roulade, f. Rolneut, f. Volute, f. Rolpaal, m. (Mar.) Tournant, m. \|\| Pieu de tirance, m. Rolpaard, n. Affût, m. \|\| Cheval à roulettes, m. Rolpens, f. Morceau de la panse d'un boeuf rempli de chair et mariné, m. Rolplank, f. Planche à rouler, ● Ik zal hem den rok uitvegen, je lui laverai la tête. f. Rolrond, adj. En rouleau, cylindrique. Rolschaar, f. Tondeuse, f. Rolschaats, f. Patin a roulettes, m. Rotschot, n. Tir roulant, m. Rolslak, f. Volutier, m. Rolslang, f. Tortrix, m. Rolsteen, m. Rouleau de pierre, brise-mottes, m. Rolstoel, m. Fauteuil à roulettes, m. Rolstok, m. Rouleau, rouloir, roulet, bistortier, m. Rolvast, adj. Qui sait bien son rôle. Rolvormig, adj. Cylindrique. Rolwagen, m. Chaise roulante, roulette, f. Romaansch, adj. Roman. Roman, m. Roman, m. Romandichter, -schrijver, m. Romancier, m. Romanzucht, f. Passion des romans, f. Rome, n. (Géogr.) Rome, f. \|\| (Prov.) Met vragen komt men te R-, qui langue a, à Rome va. Romein, m. Romain, m. Romeinsch, adj. Romain, des Romains. Romer, m. Verre à pied, m. Rommel, m. Fatras, bazar, m. Rommelarij, f. Fatras, m., vieux meubles, m. pl. Rommelen, v.n. Gronder, murmurer, bourdonner. \|\| Fouiller. \|\| -, v.a. Jeter sens dessus dessous. Rommeling, f. Bruit sourd, murmure, bourdonnement, m. \|\| Gargouillement, m. Rommelkamer, f. Décharge, f. Rommelkast, f. Armoire de débarras, decharge, f. Rommelkruid, n. Mélange d'épiceries, m. Rommelpot, m. Pot couvert d'une vessie dans laquelle on fait passer un roseau pour rendre un bruit sourd, m. Rommelschuit, f. Barque chargée de vieux meubles, f. Rommelzoo(i), f. Fatras, mélange, bazar, m. Rommelzolder, m. Décharge, f. Rommentom, adv. De tous cotés. Romp, m. Tronc, m. Het hoofd van den r- slaan, couper la tête (à). \|\| (Peint.) Torse, m. \|\| Carcasse, f. \|\| (Mar.) Coque, f. \|\| Débris, m. pl. Rompel, v. Rimpel. - Rompelig, adj. Raboteux, inégal. Rompslomp, adv. Négligemment, pêlemêle. \|\| -, m. Desordre, m., ennuis, m. pl. Rond, adj. Rond, circulaire, sphérique. R-e dans, branle, m., danse en rond, f. R- maken, arrondir. R- worden, s'arrondir. \|\| (fig.) Franc, sincère, rond. De r-e waarheid, la vérité pure. Een r- jaar, une année entière. In een r-e som, en chiffres ronds. \|\| -, adv. Rondement, franchement. \|\| À la ronde. \|\| -, prép. v. Rondom. - Rond, n. Rond, cercle, m. In het r-, à la ronde. Rondachtig, adj. Rondelet, sphérique. Rondachtigheid, f. Rotondité, f. Rondas, f. Rondache, f. Rondbabbelen, v.a. Raconter partout. Rondbazuinen, v.a. Proclamer à son de trompe. Rondblikken, v.n. Promener ses regards autour. Rondborstig, adj. Franc, sincère. \|\| -, adv. Franchement, sincèrement, rondement. Rondborstigheid, f. Franchise, sincérité, f. Rondbrengen, v.a. Apporter à la ronde, porter à domicile. \|\| Rapporter. Rondbrenger, m. Porteur à domicile, m. Rondbrieven, v.a. Publier par lettre. \|\| Raconter partout. Ronddoelen, v.a. Distribuer à la ronde. Ronddolen, v.n. Errer çà et là. Ronddraaien, v.a. et v.n. Tourner. Ronddraven, v.a. Galoper autour de. Ronddrentelen, v.n. Flaner partout. Ronddrijven, v.a. Faire tourner. \|\| -, v.n. Flotter à la dérive. Ronddwalen, v.n.
[pagina 522]
Errer partout. Ronde, f. Ronde, f. Rondeel, n. (Mil.) Demi-tour, f. \|\| (Poés.) Rondeau, m. Ronden, v.a. Arrondir. \|\| -, v.n. Faire la ronde. Rondfladderen, v.n. Voleter tout autour. Rondfleeren, v.n. Courir les rues. Rondgaan, v.a. Faire le tour de. \|\| -, v.n. Circuler. Rondgaand, adj. Circulaire. Rondgeven, v.a. Passer à la ronde, distribuer. Rondgezang, n. Ronde, f. Rondhakken, v.a. Palmer. Rondheid, f. Rondeur, rotondité, sphéricité, f. \|\| (fig.) Franchise, f. Rondhoepelen, v.n. (fig.) Ge kunt r-, va te faire pendre. Rondhout, n. Bois rond, m., mâture, f. \|\| Rondin, m. Rondigheid, f. v. Rondheid. - Ronding, f. Arrondissement, m. Rondisten, v.a. Arrondir pour la seconde fois. Rondjagen, v.a. et n. Chasser partout. Rondje, n. Petit rond, m. \|\| (Jeu) Reprise, f. \|\| (pop.) Tournée, f. Rondkijken, v.n. Regarder à l'entour. Rondkomen, v.n. Faire le tour. \|\| Avoir assez, nouer les deux bouts. Rondkraaien, v.a. (fig.) Crier sur les toits. Rondloopen, v.n. Circuler, faire le tour. Rondloopend, adj. Circulaire. Rondlooper, m. Flâneur, m. \|\| Bourseau, m. Rondom, adv. et prép. Tout autour, à l'entour, de tous côtés. Rondreis, f. Tournée, f. Rondreisbiljet, n. Billet circulaire, m. Rondreizen, v.a. Voyager autour de, faire un voyage circulaire. Rondrijden, v.n. Faire le tour à cheval ou en voiture. \|\| -, v.a. Promener en voiture. Ronds, f. Roue, broche, f. Rondscharrelen, v.n. S'occuper çà et là. \|\| Avoir de la peine à vivre. Rondschenken, v.a. Verser à la ronde. Rondschieten, v.n. Avoir assez. Rondschrift, n. Ronde, f. Rondsel, n. Pignon, m. Rondslenteren, v.n. Battre le pavé, flâner. Rondsnuffelen, v.n. Flairer (ou) fureter partout. Rondspringen, v.n. Sauter tout autour. \|\| (fig.) R- met, manier, traiter. Rondsturen, v.a. Envoyer partout. Rondte, f. Rotondité, sphéricité, f., relèvement, m. Rondtrekken, v. Rondreizen. - Ronduit, adv. Nettement, carrément. Rondventen, v.a. Colporter. Rondventer, m. Colporteur, m. Rondvertellen, v.a. Raconter partout. Rondvisch, m. Poisson rond, m. Rondvliegen, v.n. Voler à l'entour. Rondvoeren, v.a. Conduire autour de. Rondvraag, f. In r- brengen, mettre aux voix. Rondwandelen, v.a. Se promener autour de. Rondzeggen, v.a. Annoncer partout. Rondzien, v. Rondkijken. - Rondzwerven, v. Ronddwalen. - Rondzwieren, v.n. Parcourir les rues en goguette. Rong, f. Épart, m. Rongstok, m. Enrayoir, m. Ronken, v.n. Ronfler. Ronker, m. Ronfleur, m. Ronking, f. Ronflement, m. Ronselaar, m. Troqueur, m. \|\| Racoleur, m. Ronselen, v.a. Embaucher, recruter, enrôler. \|\| -, v.n. Troquer. Ronseling, f. Embauchage, m. Ronzebons, f. Marionnettes, f. pl. Rood, adj. Rouge, vermeil. R- worden, rougir. R- haar, poil roux, cheveux roux. \|\| (fig.) De r-e haan, le feu. \|\| (Blas.) De gueules. \|\| -, n. Rouge, m., couleur rouge, f. Het r- der schaamte, ● Hij heeft er geen rooi van, il ne s'y connaît pas. la rougeur de la honte. Roodaarde, f. Craie rouge, arcanée, f., crayon rouge, m. Roodaarden, v.a. Frotter avec de la craie rouge. Roodachtig, adj. Rougeâtre, roussâtre. Roodachtigheid, f. Rousseur, f. Roodbaard, m. Homme à barbe rousse, rousseau, m. Roodbloedig, adj. À sang rouge. Roodbol, m. Rousseau, m. Roodbont, adj. Entremêle de rouge. Roodborstje, n. (H.n.) Rougegorge, m. Roodbreukig, adj. R- ijzer, fer rouverin. Roodbruin, adj. Rouge-brun, mordoré. Roodekool, f. Chou rouge, m. Roodekoorts, f. Fièvre scarlatine, f. Roodeloop, m. Dysenterie, f. Roodgeel, adj. Roussâtre, fauve. Roodgieter, m. Fondeur en cuivre rouge, m. Roodgieterij, f. Fonderie de cuivre rouge, f. Roodgrond, n. Scarlatine, f., feu volage, m. Roodharig, adj. Qui a les cheveux (ou) le poil roux. Roodheid, f. Rougeur, rousseur, f. Roodhout, n. Bois de Brésil, m. Roodhuid, m. Peau rouge, m. Roodkapje, n. Petit Chaperon rouge, m. Roodkleurig, adj. Rouge. Roodkop, m. Rousseau, m. Roodkrijt, n. Craie rouge, f. Roodschaar, f. (H.n.) Merluche, f. Roodschimmel, m. Rouan vineux, m. Roodsel, n. Rouge, fard, m. Roodsnavelig, adj. Rubrirostre. Roodstaartje, n. (H.n.) Rougequeue, m. Roodsteen, m. Hématite, m. Roodverver, m. Teinturier en rouge, m. Roodvervig, adj. Rouge. Roodvin, f. (H.n.) Rosette, f. Roodvonk, n. Fièvre scarlatine, f. Roodvos, m. Rousseau, m. Roodwangig, adj. Rougeaud, aux joues rouges. Roodzijden, adj. De soie rouge. Roof, f. (Chir.) Croûte, f. Roof, f. Couvercle d'un cercueil, m. \|\| Partie supérieure (d'un sabot), f. Roof, m. Rapine, f., rapt, brigandage, pillage, enlèvement, m. \|\| v. Buit. - Roofachtig, adj., etc. v. Roofgierig, etc. - Roofdier, n. Carnivore, m. Roofgeld, n. Argent volé, m. Roofgierig, adj. Rapace. \|\| -, adv. Avec rapacité. Roofgierigheid, f. Rapacité, f. Roofgoed, n. Butin, m. Roofhol, -nest, n. Repaire de voleurs, m. Roofschip, n. Corsaire, pirate, m. Roofspelonk, f. Caverne de brigands, f. Roofvogel, m. Oiseau de proie, m. Roofziek, adj. Rapace, avide de butin. Roofzucht, f. Rapacité, f. Roofzuchtig, adj. Rapace. \|\| -, adv. Avec rapacité. Rooi, f. Visée, f. Daar is geen r- mee te schieten, il n'y a rien à en faire. \|\| Alignement, mesurage, m. Op de r- zetten, aligner. Rooien, v.a. Viser. \|\| Régler, aligner, arranger. \|\| Hij kan het nogal r-, il a de quoi vivre. Ik kan het met hem niet r-, je ne m'entends pas avec lui. Rooien, v.a. Wijn r-, jauger du vin. Rooien, v.a. Déraciner, extirper, défricher. Aardappelen r-, arracher des pommes de terre. Rooier, m. v. Rooimeester. Rooier, m. Jaugeur, m. Rooiing, f. Action de viser, d'aligner, f. Rooiing, f. Jaugeage, m. Rooiing, f. Défrichement, m. Rooilijn, f. Alignement, m. Rooimeester, m. Inspecteur des bâtiments, voyer, m. Rooipaal, m. Poteau indicateur, m.
[pagina 523]
Rook, f. Meule de foin, f. Rook, m. Fumée, f. \|\| (fig.) Als r- verdwijnen, se dissiper en fumée. Rookachtig, adj. Qui sent la fumée, enfumé. Rookachtigheid, f. Odeur f., goût de fumée, m. Rookafdruk, m. Fumé, m. Rookartikel, n. Article pour fumeurs, m. Rookcoupé, m. Compartiment pour fumeurs, m. Rookdicht, adj. Imperméable à la fumée. Rookeloos, adj. Sans fumée. Rooken, v.n. Fumer. \|\| (fig.) Het rookt er geweldig, on s'y chante pouille. \|\| -, v.a. Fumer. Gerookte tong, langue fumée. Eene pijp bruin r-, culotter une pipe. Rooker, m. Fumeur, m. Rookerig, adj. Enfumé, qui sent la fumée. Rookerigheid, f. Qualité f. enfumée. Rookerij, f. Roussable, fumoir, m. Rookgat, n. Ouverture par où sort la fumée, f. \|\| (fig.) Trou à fumée, m. Rookgerei, n. Nécessaire de fumeur, m. Rookgras, n. Vulpin des prés, m. Rookhok, n. Tabagie, f. \|\| Trou à fumée, m. \|\| Fumoir, m. Rookjager, m. Chasse-fumée, fumiste, m. \|\| Ventouse, f. Rooking, f. Fumage, m., fumigation, f. Rookkamer, f. Fumoir, m. Rookleider, m. Tuyau de cheminée, m. Rooknest, n. Endroit où il fume, m. Rookpoeder, n. Poudre fumigatoire, f. Rookscherm, n. Écran pour empêcher de fumer, m. Rookspek, n. Lard fumé, m. Rookstel, v. Rookgerei. - Rooktabak, m. Tabac à fumer, m. Rookvang, m. Hotte de cheminée, f. \|\| Fumivore, m. Rookvenster, n. Soupirail, m., ventouse, f. Rookvleesch, n. Viande fumée, f. Rookworst, f. Saucisse fumée, f. Rookzolder, m. Grenier à fumer, m. Rookzwak, adj. Qui donne peu de fumée. Room, m. Crème, f. R- afscheppen, écrémer. Roomachtig, adj. Qui tient de la crème. Roomafscheider, m. Écrémeuse, f. Roomafscheiding, f. Écrémage, m. Roomappel, m. Corossol, m. Roomboter, f. Beurre crème, m. Roomen, v.a. Écrémer. \|\| -, v.n. Crémer. Roomhuis, n. Crémerie, f. Roomijs, n. Crème glacée, glace, f. Roomkaas, f. Fromage crème, m. Roomsch(gezind), adj. Catholique romain. \|\| - e, m. et f. Catholique, m. et f. Roomtaart, f. Tarte à la crème, f. Kleine r-, dariole, f. Roomverkooper, m. Crémier, m. Roomvrouw, f. Crémière, f. Roomwinkel, v. Roomhuis. Roopaard, n. Affût (marin), m. Roos, f. Rose, f. \|\| (fig.) Op rozen wandelen, nager dans les plaisirs. De tijd baart rozen, tout vient à point à qui sait attendre. Onder de r- vertellen, raconter en secret. \|\| R- van linten, rosette, f. \|\| (Méd.) Erysipèle, m. Roosachtig, adj. Érysipélateux. Roosachtig, adj. Rosacé, rosiforme. Rooskleur, f. Rose, m. Rooskleurig, adj. Rose. Roosten, v.n. Rôtir, torréfier. Rooster, m. Gril, m. \|\| (fig.) Het ging er heet van den r-, on s'y battit rudement. Het geld wordt daar op den r- geteld, on ne saurait tirer de l'argent de ce côté-là. \|\| R- (van sluizen), radier, m. \|\| Grille, f. \|\| Liste, f. Volgens r-, à tour de rôle. Roosterblik, n. Pommelle, f. Roosteren, v.a. Griller. Roosterlat, f. Barotin, m. Rooster- ● Daar kan de schoorsteen niet van rooken, cela ne fait pas bouillir la marmite. mand, f. Panier à claire-voie, m. Roosterwerk, n. (Mar.) Treillis, m., grille, f. Roosterwijze, adj. et adv. En forme de gril, à claire-voie. Roosting, f. Action de griller, f. Roostpan, f. Lèche-frite, f. Roosvervig, adj. Rose, vermeil. Roosvormig, adj. Rosacé. Root(put), m. Routoir, rouissoir, m. Rooven, v.a. Ravir, voler, enlever. Roover, m. Voleur, ravisseur, brigand, m. Rooverij, f. Brigandage, m., rapine, f. Roovershol, n. Caverne de brigands, f., coupe-gorge, m. Ros, adj. Roux. R- paard, alezan, m. Ros, m. Raclée, f. Ros, n. Cheval, coursier, m. \|\| Haridelle, f. Rosachtig, adj. Roussâtre. Rosachtigheid, f. Couleur roussâtre, f. Rosbaar, f. Litière, f., brancard, m. Rosbaard, m. Barbe rousse, rousseau, m. Rosbeier, m. Cheval bayard, m. \|\| Palefroi, m. \|\| (fig.) Diable incarné, dragon, m. Rosgeel, adj. Blond ardent. Rosharig, adj. Roux. Rosheid, f. Rousseur, f. Roskam, m. Étrille, f. Roskammen, v.a. Étriller. \|\| (fig.) Chapitrer, laver la tête à. Roskammer, m. Maquignon, m. Roskammerij, f. Maquignonnage, m. Roskleurig, adj. Roussâtre. Rosmarijn, m. Romarin, m. Rosmarijnboom, m. Romarin, m. Rosmolen, m. Moulin à chevaux, m. \|\| (fig.) Hij loopt in den r-, il a le timbre fêlé. Rossen, v.a. v. Roskammen. \|\| Bien nettoyer. Rossen, v.n. v. Rotsen. Rossen, v.a. Rosser, battre. Rossig, adj. Roussâtre. Rot, n. Bande, faction, clique, f., parti, m. \|\| Escouade, file, f. Met rotten rechts! Par files a droite! Blinde r-, file creuse. \|\| Geweren aan rotten zetten, former les faisceaux. Rot, f. v. Rat. Rot, adj. Pourri, corrompu. Rotachtig, adj. Qui sent le pourri. Rotachtigheid, f. Pourriture, f. Rotbak, m. Pourrissoir, m. Roten, v.a. et v.n. Rouir. Roterij, f. Rouissoir, m. Roting, f. Rouissage, m. Rotgans, f. (H.n.) Barnache, barnacle, f. Rotgezel, m. Compagnon d'escouade, m. Rotheid, f. Pourriture, corruption, f. Rotkoorts, f. Fièvre putride, f. Rotkuil, m. Routoir, m. Rotlucht, f. Odeur putride, f. Rotneus, m. Nez pourri, m. v. Snotneus. Rots, f. Rocher, roc, écueil, m., roche, f. \|\| (fig.) Rocher, m. Rotsachtig, adj. Rocheux, rocailleux. Rotsachtigheid, f. Qualité rocailleuse, f. Rotsbeen, n. Rocher, m. Rotsen, v.n. Courir à cheval, en voiture. Rotsgevaarte, n. Rochers, m. pl. Rotsgewijze, adj. Par files (ou) troupes. Rotshol, n. Caverne rocheuse, f. Rotsig, etc. v. Rotsachtig, etc. - Rotskristal, n. Cristal de roche, m. Rotsluiter, m. (Mil.) Serre-file, m. Rotsspelonk, f. v. Rotshol. - Rotssteen, m. Rocher, roc, m. Rotstraal, m. Teigne, f. Rotsvalk, m. Rochier, m. Rotszout, n. Sel gemme, m.
[pagina 524]
Rotten, v.n. S'attrouper, se liguer. Rotten, v.n. Pourrir, v. Roten. Rottenkruit, etc. v. Rattenkruit, etc. Rottenvuur, n. Feu de file, m. Rotterij, f. Attroupement, m. Rottig, adj. Pourri, corrompu. Rottigheid, f. Pourriture, corruption, f. Rotting, f. Action de pourrir, f. \|\| Rouissage, m. Rotting, m. Canne, f., rotin, m. Rottingolie, f., (fig.) Huile de cotret, f. Rotzak, m. et f. Personne très malpropre, f. Rouw, m. Deuil, m., affliction, f. \|\| Habit de deuil, m. Den r- afleggen, quitter le deuil. \|\| Repentir, regret, m. \|\| Convoi funèbre. Rouwbaai, f. Revêche noire, f. Rouwband, m. Crêpe, m. Rouwbedrijf, n. Deuil, m., lamentations, f. pl. Rouwbeklag, n. Compliments de condoléance, m. pl. Rouwbloem, f. Fleur des veuves, f. Rouwbrief, m. Lettre mortuaire, f. Rouwdicht, n. Élégie, f. Rouwen, v.n. Être en deuil. Over iemand r-, porter le deuil de q. \|\| -, v. impers. Het rouwt mij, je me repens, je regrette. Rouwen, v.a. Carder. Rouwer, m. Cardeur, m. Rouwfloers, n. Crêpe, m. Rouwgedicht, n. Élégie, f. Rouwgewaad, n. Habits de deuil, m. pl. Rouwgoed, n. Etoffe pour deuil, f. Rouwhartig, adj. Repentant. Rouwig, adj. (pop.) Affligé, fâche. Rouwkamer, f. Chambre mortuaire, f. Rouwkapel, f. Chapelle ardente, f. Rouwklacht, f. Lamentation, élégie, f. Rouwklagen, v.n. Pleurer la mort de q. Rouwklager, m. Pleureur, m. Rouwkleed, n. Habit m. (ou) robe de deuil, f. Rouwkoets, f. Carrosse de deuil, corbillard, m. Rouwkoop, m. Dédit, m., folle enchère, f. Tien gulden r- geven, payer un dédit de dix florins. Rouwlied, n. Chant funèbre, m. Rouwlint, n. Ruban de crêpe, m. Rouwmaal, n. Repas de funérailles, m. Rouwsleep, m. Convoi funèbre, m. Rouwsluier, m. Voile de deuil, m. Rouwstaatsie, f. Pompe funèbre, f. Rouwzang, m. Élégie, f. Roven, v.a. Oter la croûte d'une plaie. Rozeblad, n. Feuille de rose, f. Rozeboom, m. Rosier, m. Rozebottel, v. Bottel. - Rozeknop, m. Bouton de rose, m. Rozelaar, m. Rosier, m. Rozelaurier, m. Oléandre, laurier-rose, m. Rozemarijn, etc. v. Rosmarijn. Rozenazijn, m. Vinaigre rosat, m. Rozenbalsem, m. Baume rosat, m. Rozenbed, n. Roseraie, f. Rozenbout, m. Clou à fiche, boulon à crochet, m. Rozengaard, m. Roseraie, f. Rozengeur, m. Odeur de roses, f. Rozenhoed, m. Couronne de roses, f. Rozenhonig, m. Miel rosat, m. Rozenhout, n. Bois de rosier, m. Rozenhouten, adj. En bois de rosier. Rozenkrans, m. Guirlande de roses, f. \|\| Chapelet, rosaire, m. Rozenmaagd, f. Rosière, f. Rozenmaand, f. Juin, m. Rozenmetaal, n. Rhodium, m. Rozenmond, m. Bouche de rose, f. Rozenolie, f. Essence de roses, f. Rozentint, f. Teint rosat, m. Rozenvlieg, f. Volucelle, f. Rozenwater, n. Eau de roses, f. Rozenwortel, m. Orpin rose, m. Rozenzalf, f. Onguent ● Een breeden rug hebben, avoir bon dos. Met den rug Ieunen, être adossé. rosat, m. Rozerood, adj. Rosé, couleur de rose, vermeil. \|\| -, n. Rose, incarnat, m. Rozespons, f. Éponge d'églantier, f. Rozestruik, m. Rosier, m. Rozewijn, m. Vin rosat, vin rosé, m. Rozig, adj. Rosé, frais comme une rose. \|\| (Mèd.) Érysipélateux. Rozijn, f. Raisin sec, m. Rozijnenazijn, m. Vinaigre de raisins secs, m. Rozijnenbaard, m. (Mèd.) Feu volage, m. \|\| -, m. et f. Personne qui a le feu volage, f. Rozijnenbrood, n. Pain aux raisins, m. Ruchelen, v.n. Braire. Rucheling, f. Action de braire, f., braîment, cri d'un âne, m. Ruchtbaar, adj. Public, connu. R- maken, publier, R- worden, s'ébruiter. Ruchtbaarheid, f. Publicité, notoriété publique, f. Rug, m. Dos, m. R- aan r-, dos à dos. \|\| Dossier, m. \|\| Revers (de la main), m. \|\| (fig.) In den r-, par derrière. Ruggebeen, n., ruggegraat, f. Épine dorsale, échine, f. Ruggelen, v.n. Hésiter. Ruggelings, adv. Sur le dos, en arrière, à la renverse. Ruggelingsch, adj. Rétrograde. Ruggemerg, n. Moelle épinière, f. Ruggen, v.a. Soutenir. \|\| Faire le dos (d'un livre). Ruggepijn, f. Mal de dos, m. Ruggepijp, f. Épine dorsale, f. Ruggespraak, f. Pourparler, m., conférence, f. R- met iemand houden, conférer avec q. Ruggestreng, v. Ruggegraat. - Ruggeton, f. Dossier, m. Rugkleed, n. Caparaçon, m. Rugkorf, m. Hotte, f. Rugleuning, f. Dossier, m. Rugriem, m. Surdos, m. Rugspier, f. Muscle dorsal, m. Rugsteun, m. Appui, soutien, m. Rugsteunen, v.a. Appuyer, soutenir. Rugstuk, n. Morceau du dos. m., échinée, f., aloyau, râble, m. \|\| (Taill.) Dos, m. \|\| (Monn.) Revers, m. Rugteekenaar, m. Endosseur, m. Rugtering, f. Phtisie dorsale, f. Rugvin, f. Nageoire dorsale, f. Rugwaarts, adv. En arrière. Rugwaartsch, adj. Rétrograde. Rugwervel, m. Vertèbre dorsale, f. Rugwol, f. Mère-laine, f., Rugzijde, f. Dos, revers, m. Rugzuil, f. Épine dorsale, f. Rui, f. Canal, m. \|\| Rangée, f. Rui, m. Mue, f. Ruidig, adj. Galeux, rogneux. Ruidigheid, f. Gale, rogne, f. Ruien, v.n. Muer, être en mue. Ruif(el), f. Râtelier, m. Ruifelen, v.n. Jouer aux dés. Ruifelen, v.a. Rider. \|\| Se gratter. Ruig, adj. et adv. Velu, poilu. \|\| Couvert de plumes. \|\| (pop.) Rude. \|\| R- hout, bois brut. R-e baard, barbe hirsute. \|\| -, adv. Rudement. Ruigharig, adj. Velu, hirsute. Ruigheid, f. Pilosité, rugosité, f. \|\| (fig.) Rudesse, f. Ruigpootig, adj. Pattu. Ruigschaaf, f. Riflard, m. Ruigte, f. Côté du poil, m. \|\| Herbes sauvages, f. pl. \|\| Canaille, f. Ruiing, f. Mue, f. Ruikbaar, adj. Odorable. Ruiken, v.n. Sentir, exhaler (ou) répandre une certaine odeur, fleurer. Aangenaam r-, sentir bon, avoir bonne odeur. \|\| -, v.a. Flairer, sentir. Het wild r-, flairer le gibier. \|\| (pop.) Hij zal er niet aan r-, il n'en tâtera point. Kon ik dat r-? Pouvais-je deviner cela? Ruikend, adj. Odoriférant. Ruiker, m. Bouquet, m. Ruikooi, f. Mue, f. Ruil, m. Troc, échange, m. Ruilbaar, adj.
[pagina 525]
Échangeable. Ruilebuiten, v.n. Troquer, etc., v. Ruilen. - Ruilebuiter, m. Troqueur, m. Ruilen, v.a. Troquer, échanger. Ruiler, m. Troqueur, m. Ruilhandel, m. Échange, troc, m. Ruiling, f. Troc, échange, m. Ruim, adj. Large, spacieux, étendu, vaste, ample, libre. In de r-e lucht, en plein air. De handen r- hebben, avoir les mains libres. \|\| (fig.) Uit een r- gemoed verklaren, déclarer franchement. R-e beurs, bourse bien garnie. R-e keus, choix ample. \|\| Libéral, large. \|\| -, adv. Spacieusement. \|\| Largement, amplement. R- ademhalen, respirer librement. R- voldoende, plus que suffisant, R- zes weken, plus de six semaines. \|\| -, n. (Mar.) Fond de cale, m. \|\| Espace, m. Ruimbaan, f. R- maken, faire place, écarter la presse. Ruimen, v.a. v. Ledigen. \|\| Quitter, abandonner. Eene stad r-, évacuer une place. \|\| (fig.) Een hinderpaal uit den weg r-, lever un obstacle. Iemand uit den weg r-, se débarrasser de q. \|\| Ranger, mettre en ordre. \|\| -, v.n. (Mar.) Adonner, devenir favorable. Ruimer, m. Vidangeur, cureur, m. Ruimijzer, n. Dégorgeoir, m. Ruiming, f. Curage, m., vidange, f. Ruimnaald, -pen, f. Épinglette, f. Ruimschoots, adv. Amplement, largement. \|\| (Mar.) R- zeilen, aller vent large. Ruimschootsch, -schotig, adj. Large, prodigue. \|\| -, adv. Largement. Ruimschotigheid, f. Largesse, prodigalité, f. Ruimte, f. Espace, m., étendue, f. \|\| R- van een vat, la capacité d'un vase. \|\| R- tusschen twee balken, travée, f., claire-voie, f. R- tusschen zuilen, espacement des colonnes, entre-colonnement, m. R- tusschen twee palen, entre-deux, m. R- tusschen twee regels, interligne, m. R- maken, faire de la place. \|\| (Mar.) De r- kiezen, prendre le large. \|\| (fig.) Abondance, aisance, f. Ruimtemaat, f. Mesure de capacité, f. Ruin, m. Hongre, m. Ruinen, v.a. Hongrer. Ruïne, f. Ruine, f. Ruis, m. (H.n.) Gardon, m. Ruischen, v.n. Murmurer, bruire, siffler, tinter, bourdonner, mugir. Ruisching, f. Murmure, bruissement, bourdonnement, m. Ruischpijp, f. Cornemuse, musette, f. Ruismuizen, v. Roezemoezen. Ruisvoren, m. Gardon, m. Ruit, f. (Bot.) Rue, f. Ruit, f. v. Schurft. Ruit, f. Carreau, m. \|\| Losange, rhombe, m. \|\| Carreau de vitre, m. \|\| (Jeu) Case, f. Ruiteblad, n. Feuille de rue, f. Ruiten, v.a. Carrer. Ruiten, f. pl. (Jeu) Carreau, m. \|\| -, adj. De carreau. Ruitenboer, m. Valet de carreau, m. Ruitenheer, m. Roi de carreau, m. Ruitenlood, n. Plombs à vitre, m. pl. Ruitenvrouw, f. Dame de carreau, f. Ruiter, m. Cavalier, m. R- te voet worden, être désarçonné; (fig.) être démis de son emploi. Friesche r-, cheval de frise. \|\| (H.n.) Chevalier, m. Ruiterbende, f. Troupe de cavaliers, f., escadron (ou) corps de cavalerie, m. Ruiterij, f. Cavalerie, f. Zware r-, grosse cavalerie. Honderd man r-, cent chevaux, m. pl. Ruiterlijk, adj. (fig.) Sincère, franc. \|\| -, adv. Franchement. Ruitersch, adj. Cavalier. \|\| Op zijn ● De plaats ruimen, déguerpir. Hij heeft het ruim, il est à son aise. r-, cavalièrement. Ruitersjongen, m. Goujat, m. Ruiterspistool, f. et n. Pistolet d'arçon, m. Ruiterssabel, m. Sabre de cavalerie, m., latte, f. Ruitersstandbeeld, n. Statue équestre, f. Ruiterszalf, v. Ruitezalf. Ruitertrom, f. Timbale, f. Ruitervaan, f. Enseigne de cavalerie, f. Ruiterwacht, f. Vedette, f. Ruitezalf, f. Onguent gris, m. Ruitijd, m. Mue, f. Ruiting, f. Lame d'épée, f. Ruiting, f. Lait caillé, m. Ruitjesgoed, n. Étoffe à carreaux, f. Ruitswijze, adj. et adv. En losange, rhomboïde, losangé. Ruitvormig, adj. Rhomboïde, en losange. Ruk, m. Effort subit, m., secousse, f. \|\| (fig.) In eenen r-, dans un instant. Bij rukken, par boutades. Aan een ruk doorwerken, travailler d'une traite. \|\| Saccade, f. Rukken, v.a. Arracher, tirer, éloigner. \|\| Saccader (un cheval). \|\| -, v.n. Se mouvoir, se détacher, avancer, marcher. In het veld r-, entrer en campagne. Het schip rukte van het anker, le vaisseau dérada. Rukking, f. v. Ruk. \|\| Convulsion, f. Rukwind, m. Coup de vent, m. Rul, adj. Inégal, rude, raboteux. \|\| v. Mul. Rul, f. Débit extraordinaire, m. Rulheid, f. Inégalité, rudesse, f. Rum, f. Rhum, m. Rumoer, n. Tapage, émoi, m. Rumoeren, v.n. Faire du tapage. Rumoerig, adj. Bruyant. Rumoermaker, m. Tapageur, m. Run, f. Tan, m. Runbak, m. Caisse à tan, f. Rund, n. Bête à cornes, f. Runderbout, m. Quartier de boeuf, m. Rundergebraad, n. Boeuf rôti, m. Runderharst, m. Aloyau de boeuf, m. Runderpest, f. Peste bovine, f. Runderziekte, f. Maladie bovine, épizootie, f. Rundvee, n. Gros bétail, m. Rundvet, n. Graisse de boeuf, f. Rundvleesch, n. Boeuf, m. Rune, f. Rune, f., caractère runique, m. Runenschrift, n. Écriture runique, f. Runisch, adj. Runique. Runkleurig, adj. Tanné. Runkoek, m. Motte de tan, f. Runmolen, m. Moulin à tan, m. Runnen, v.n. Cailler, se coaguler. Runsel, n. Présure, f. Runturf, v. Runkoek. Rups, f. Chenille, f. Rupsendooder, m. Ichneumon, m. Rupsenhaak, m. Échenilloir, m. Rupsenjacht, f. Échenillage, m. Rupsennest, n. Nid (ou) paquet de chenilles, m. Rupsenschaar, f. Échenilloir, m. Rupsenvanger, m. Échenilleur, m. Rupsenvangst, f. Échenillage, m. Rupsklaver, f. Luzerne, f. Rus, m. Russe, m. Rusch, m. Jonc, roseau, m. Ruschdijk, m. Digue couverte de joncs, f. Rusgeel, n. Arsenic rouge, m. Rusland, n. (Géogr.) Russie, f. Rusleer, n. Cuir de roussi (ou) de Russie, roussi, m. Rusleeren, adj. En cuir de roussi. Russchen, adj. De jonc, de roseaux. Russisch, adj. Russe, Russien. \|\| -, n. Russe, m., langue russe, f.
[pagina 526]
Rust, f. (Mar.) Porte-haubans, écotard, m. Rust, f. Repos, m. \|\| (fig.) Repos, m., tranquillité, f. R- noch duur, ni repos ni cesse. In r- leven, vivre en paix. Eeuwige rust, béatitude, f., repos éternel, m. \|\| Relâche, m. \|\| (Poés.) Césure, f. \|\| Arrêt, m. (d'un fusil). \|\| (Mus.) Pause, f. \|\| Sommeil, m. Zich ter r- begeven, se mettre au lit, se coucher. Rustaltaar, n. Reposoir, m. Rustbank, f. Banc de repos, m. Rustbed, n. Lit de repos, m. Rustdag, m. Jour de repos, m. Rusteloos, adj. Infatigable, affairé, remuant, turbulent. \|\| -, adv. Sans se reposer. Rusteloosheid, f. Absence de repos, f. \|\| Agitation, f. Rusten, v.n. Être en repos, être tranquille. \|\| Se reposer, reposer. Op zijne lauweren r-, dormir sur ses lauriers. Wel te rusten! Bonne nuit! \|\| Reposer dans le tombeau. \|\| Être posé, porter sur. Zijn blik rustte op mij, son regard était fixé sur moi. Die plicht rust op u, ce devoir vous incombe. Rusten (zich), v. réfl. Se préparer, s'armer. Rustend, adj. R- leeraar, professeur émérite. Rustig, adj. Vigoureux, alerte, actif. \|\| -, adv. Vigoureusement. R- aanstappen, marcher d'un pas ferme. Rustig, adj., -heid, f. v. Gerust, etc. Rustigheid, f. Vigueur, f. Rusting, v. Wapenrusting. Rustjaar, n. Année de jachère, f. Rustkamer, f. Arsenal, m. Rustlievend, adj. Pacifique, paisible. Rustlijn, f. (Mar.) Bosse de câble, f. Rustmeester, m. Garde d'artillerie, m. Rustoord, n., -plaats, f. Lieu de repos, m. \|\| (fig.) Tombeau, m. Rustpunt, n. Point d'appui, appui, m. Ruststand, m. (Mil.) Repos, m. R- rechts! en place, repos! Ruststoel, m. Fauteuil, m. Ruststoorder, m. Trouble-fête, m. \|\| Fauteur de troubles, m. Rustteeken, n. (Mus.) Repos, m. Rusttijd, m. Temps de repos, m. Rustveer, f. Arrêt, m. Rustverstoorder, v. Ruststoorder. Rut, adj. (Jeu) Décavé. Rutschen, v.n. Glisser. Ruw, adj. Raboteux, rugueux, grossier. \|\| Cru, écru. R- lijnwaad, toile écrue. \|\| Brut. R- gewicht, poids brut. \|\| (fig.) Rude, grossier, brutal. \|\| -, adv. Rudement, grossièrement. Ruwaard, m. Ruward, gouverneur, m. Ruwaardschap, n. Fonctions de ruward, f. pl. Ruwen, v. Rouwen. - Ruwharig, adj. Velu. Ruwheid, f. Rudesse, rugosité, f. \|\| (fig.) Dureté, rudesse, grossièreté, f. Ruwijzer, n. Fonte, f. Ruwkruid, n. Aspérule, f. Ruwsmid, v. Grofsmid. - Ruwwerker, m. Celui qui dégrossit. Ruzie, f. Noise, querelle, f. R- hebben, se quereller. \|\| Grand mouvement, tumulte, m. Ruzieachtig, adj. Querelleur. Ruziemaker, -zoeker, m. Querelleur, m. ● Laat mij met rust! laissez-moi tranquille!

R