Nederduitsche tael- en letterkundige lessen voor school- en zelfonderricht

Mev. Courtmans, geboren Berchmans.
Leeft in Maldeghem.
3. - Marnix van S^te.-Aldegonde.
(Fragment).

Ontwaekt, o fiere vlaemsche telgen,

By 't ruischen van 't Wilhelmus lied,

't Is Marnix stem, de stem der Belgen,

Die dreunt op Neêrlands grondgebied.

Het is de zang der bannelingen,

Dien Noord en Zuid te zaêm moet zingen,

De zang die moed in 't harte giet;

Het is de hoop der Geuzebende,

De laefnis in de volksellende,

Die Aldegonde's ziel ontschiet.

O Marnix, groote ziel, die wy te laet erkennen,
Een traen rolt op uw naem, die uit myn veder vloeit;
Gy, die de vryheidsdrom zoo stout vooruit durft rennen,
Te lang bleef voor uw lof der Belgen geest geboeid;
Uw volksgezang alleen scheen u nog te overleven,
Die zang die Nederland doet mymren en verblydt,

[p. 465]

 

Die 't waterloosche veld doorruischte by den stryd,

 

En 't fransche keizerryk zag by zyn toonen sneven.

 

God dank! de poëzy, uit uwe ziel geteeld,

 

Heeft op het slagveld ook in Neêrlands roem gedeeld.

 

 

 

Thans ryst de Diplomaet, de Kryger en de Dichter,

 

De schrandre Redenaer en vrye Volksverlichter,

 

Voor 't lang ontkluisterd volk, ja, 't wonder van zyne eeuw,

 

Held Marnix beeld ryst op ter schouw van Vlaendrens leeuw.

 

O Marnix, is 't uw glans die om myn schedel flikkert?

 

Myn blik verduistert en myn geest is mat geblikkerd,

 

'k Zie schemerblind den glans van zoo veel grootheid door!

 

Ja, Marnix, 't is uw schim, en België buigt er voor!

 

‘Vlaemsche Poëzy.’