d'Enchuyser Ybocken

[p. 279]

Herder-Liedekens.

Op de sangh: Wanneer ick sat by mijn Nymphjen, &c.

LEstmael als ick by mijn Nymphjen lagh,
En dat ick in een beeckjen my selver eens besagh,
Hoe bleek was mijn gesicht, hoe droevig mijn aenschijn,
Siet eens (seyd' ick) mijn Nymphjen, hoe seer dat ick verdwijn.
2. Als sy haer neyghden om my te besien,
De traentjens uyt mijn oogen ter aerde ginghen vlien,
My docht sy met haer hantjens oock haer oogjes wreef:
Maer keerden haer dat ik niet kond' sien wat sy bedreef.
3. Heb ick door liefde (seyd' ick) bediedt,
Dat ghy my, o mijn Nymphjen! u aenschijn noch verbiedt?

[p. 280]

 

U aenschijn daer ghy we'er mijn lijden me'e versoet,

 

En mijn vervlogen hertjen we'er in my komen doet.

 

4. Sy streckten haer ledetjens over 't gewas,

 

En bakerden haer hoofjen in't koele lange gras.

 

Ick seyden, o mijn Lief! komt rusten in mijn schoot:

 

Met een quam daer een regen die onse vreugt verdroot.

 

5. O reghen die onse vryagie aenhoort,

 

Zijt ghy op ons geneuchten soo dadelijck ghestoort?

 

Ick bidd' u, wilt een uyrtjen nemen u verdrach,

 

Op dat sy in mijn schootjen een weynigh rusten mach.

 

6. Niet verre daer stondt een Linde-boom groen,

 

Daer ging ik en mijn Nymphjen te samen henen spoen,

 

Ick spreydender mijn kleedtjen, wy saten daer op neer,

 

En met wel duysent kusjens verwachten 't moye weer.