d'Enchuyser Ybocken

[p. 274]

Liedeken.

Op de sangh: De schoone die my dus martiliseert, &c.

GHy Windetjens kijckt van Zuyde-waerts uyt,
Ons Sloepjen is in Zee:
Voor 't hommelen stommelen keert mijn Schuyt
Tot aen een goede Ree:
Mijn sinnetjens door haer Minnetjens kranck,
Die sweven nu in haer kleyn Schuytjen ranck.

2. Ons Sloepjen isser van Hoop 't gebouw,

't Vreesjen de baertjens zijn:
Mijn Minnetjen isser mijn Cabel-touw,
Drie Kusjens 't Anckertje mijn.
Drie Kusjens van haer Lipjens teer,
Daer aen mijn Schuytjen swieret gins en weer.

[p. 275]

 

3. De vlammetjens van haer Ooghjens de Wint,

 

Haer Lipjens d'Ancker-grondt.

 

Mijn Zeyltjen sitter Cupido en spint,

 

Daer meed' ick dwael door 't rondt.

 

O! dwalende, malende, swevende Schuyt,

 

Wanneer doch suldy hier eens raecken uyt?

 

4. Neptune, Neptune weest my doch mee,

 

En hebt met mijn ontfarm,

 

Dat mijn ranck Sloepje raeckt van de Zee

 

Te rust in sijn Liefs arm.

 

In sijn Liefs arm te rust, met lust,

 

Op dat mijn brandtjen eens mach zijn geblust.

 

5. Dus hobbelt en dobbelt vast 't harteken mijn,

 

Van loef-boordt tot aen ly:

 

Wanneer, och! wanneer, Lief, zal het eens zijn

 

Dat ick legh aen dijn zy?

[p. 276]

 

Met u schoon mondelijn mondt aen mondt,

 

Tot dat ons wrecken sal den morgen-stondt.

 

6. Och! Hemel, och! hoogen Hemel groot,

 

Geef my mijn Lief te loon,

 

Soo langhe tot dat ghy door den Doot

 

My brenght in uwen Throon.

 

En alle die sweven noch in den Boot,

 

Geeft hun tot loon haer Alder-liefstens schoot.