d'Enchuyser Ybocken
(1666)–Femme Gerbrantsz. Drieduym–
Auteursrechtvrij
[pagina 224]
| |
Stemme: Het Maentjen scheen soo helder: Ofte, Schoon lief wilt my troost geven.
AL die hier sijn verscheenen,
En oock genoot voor heenen
Van 't Nieu-getroude Paer,
Die sal ick niet vergeten
Om wellekoom te heten
In liefde met malkaer.
| |
[pagina 225]
| |
2. Ons Bruydegom verheven,
En oock sijn Bruydt daer neven,
Die bidden u te saem,
Om niet te leggen tesen,
Maer vrolijck hier te wesen,
Dat is haer aenenaem.
3. Kom wilje t'saem vergaren,
En aen de Tafel paren,
In 't midden moet de Bruyt,
De Bruydegom daer over,
Al valt sijn stem wat grover,
Hy mach het Glaesjen uyt.
4. Wel is nu elck geseten,
Soo wil dan niet vergeten
Te bidden onsen Godt,
Dat hy wil door sijn gaven
| |
[pagina 226]
| |
Ons dorst en honger laven,
Want dat is sijn Gebodt.
5. Nu Vrienden, treckt aen 't Kluyven,
Sie daer staen Hoenders, Duyven,
En daer een vette Bout:
Of hebje lieft Konijnen?
Daer staense, wiltse mijnen,
Al eer sy worden kout.
6. Is u de Harst noch weerder,
Oft Varckens-bil begeerder,
Tast toe, ey zit niet stil,
En brenght daer op een Glaesjen
Aen Trijntjen of aen Claesjen,
Het is haer beyder wil.
7. Nu Vryers eens gedroncken,
U keeltjen wilt ontfoncken
| |
[pagina 227]
| |
Ter eeren van dit Feest:
Hoe zit ghy dus de dralen?
De Wijn die sal verschalen,
Maeckt een verheughden geest.
8. Hebt ghy nu wel gegeten,
Wilt Godt dan niet vergeten,
De Gever van dit al,
Wil hem een Gracy singen,
En dan eens omme-springen,
Al eer men scheyden sal.
|
|