d'Enchuyser Ybocken
(1666)–Femme Gerbrantsz. Drieduym–
AuteursrechtvrijStemme: Komt wilt u spoeyen nae Bethlehem.
IN mijn leden // Hoe fris en sterck,
Komt noch op heden // Geen treck tot werck,
Om wat te winnen // heb ick geen lust,
En in 't beginnen // Soeck ick de rust:
| |
[pagina 127]
| |
 Daer valt te slaven // Blijf ik van daen,
Als and're draven // Houd ick van staen,
En soeck het gemack // Doch niet aen de back,
Daer kan ick laven, Mijn mage-sack.
2. Ick weet van Sayen // Of Ploegens tijt,
Noch oock van Mayen // Als seer verblijt,
Mijn Buren voeren // Den Oogst van 't Veldt,
Dan moet ick loeren // De slaep my quelt.
Voor my te woelen // Des Somers heet,
Dan moest ick voelen // mijn eygen sweet,
| |
[pagina 128]
| |
Dat my niet en past // Want dit is een last,
Best mis te doelen // Die harde quast.
3. Om swaer te dragen // En dient my niet,
En veel te sagen // Is oock verdriet;
Die my komt spreecken // Om wat te doen,
Vindt my besweecken // En dapper groen:
Want al mijn vreughde // Wordt dan verdriet,
Die my verheughde // En sprack soo niet;
Sie ick een kloeck man // Die d'handen slaet an,
Van sulcke deughden // Sie ick dwars van.
4. Ick houd van pralen // Het gantsche Iaer,
En veel t' onthalen // Dan hier dan daer,
Een lecker leven // Dat is mijn sin,
Niet veel te geven // Om kleyn gewin,
Net in de Kleeren // Vroegh in 't gelach
By groote Heeren // Den gantschen dagh;
| |
[pagina 129]
| |
Soo langh dit wil staen // Sal 't alles wel gaen,
Maer licht kan 't keeren // Dan is't gedaen.
5. Die staet wil houwen // Met luttel gelt,
En hoogh wil bouwen // Op 't bolle Velt,
Vint hem bedroogen // Al eer hy 't gist,
't Is wegh gevloogen // Dat hy nood mist;
Dies moet ick sorgen // Dat mijn geluck
Van daegh of morgen // Verkeer in druck:
Daer van dat alree // Mijn hertje doet wee,
Die plach te borgen // Roept gelt geree.
6. Mijn goede Vrienden // sien van my af,
En mijn Beminde // Wort droef en straf;
Mijn lecker kluyven // Is gans verkeert,
Men backt geen struyven // Meer aen mijn Heert,
Geen Suycker-wijntjes // Geen rare Vis,
Geen Haes of Knijntjen // Komt op mijn Dis;
| |
[pagina 130]
| |
Mijn Kleedingh wort vael // mijn Beursjen is kael
En in mijn Spijntjen // Klinckt geen Reael.
7. Mijn Huys versleeten // Kan qualick staen,
Het Dack gespleeten // En heel vergaen:
De Kat en Muysen // Loopen van hier,
Daer ick moet kluysen // Met kleyn playsier,
Ick segh u heden // En klaegh oock dit,
Dat Franck mijn leden // Doorgaens besit,
En maeckt dagh aen dagh // Dat ick niet een slach
Van and're mede // Aenschouwen mach.
8. Nu moet ick suygen // Aen duym en poot,
Om te betuygen // Mijn hongers noot;
Nu moet ick sparen // Met groot verdriet,
Om te vergaren // En woud' ick niet:
Daer baet geen klagen // Die 't willens mist,
Mijn schoone dagen // Heb ick verquist,
| |
[pagina 131]
| |
Al voel ick verdriet // 't En schaet my doch niet,
't Is met behagen // Van my geschiet.
9. Maer ick sal moeten // Door groote noodt
Met and're wroeten // Om 't daeghlijcks broodt;
Dat sal oock wesen // De rechte daet,
Hy wordt gepresen // Die hier soo gaet:
Godt geeft zijn zegen // Hem die soo doet,
Loopt hem wat tegen // Het keert tot goet;
Hy stuurt door sijn handt // De Lucht, Zee, en Landt,
Sijn milde Regen // Verheught de plant.
|
|