d'Enchuyser Ybocken
(1666)–Femme Gerbrantsz. Drieduym–
Auteursrechtvrij
[pagina 57]
| |
Stemme: Hoe wispelturigh is het Radt.
DRaeght rouw, Ghy die door Batoos klingh
Hier van sijn zaet zijt uyt gesprooten,
Draegt rou, al die in d'ommering
van Rhijn, en Wael, En Zee besloten,
U woon plaets
| |
[pagina 58]
| |
 hout, romp goet en stout,
Haelt Godt van u by sijn genooten.
2. De doodt van den Manhaften Tromp
Hoort elck van groot en kleyn beklagen,
By oud' en jongh, hoe wijs, hoe plomp,
Sy alle 't pack van droefheyt dragen,
Want tot sijn doodt
Socht hy ons' noot
En droeve stant te onder-schragen.
3. Doch Vrienden, niet te seer bedroeft.
Sijn Ziel, schoon 't vleesch hier leyt begraven,
Geniet vol op wat sy behoeft,
| |
[pagina 59]
| |
Daer alle vroomen steers nae draven;
Want op de Zee
Gingh hy te Ree
By Godt in een gewenschte haven.
4. O groot en wijt-beroemde Tromp,
Hoe zit ghy nu in't al te brallen?
Al trof u hier een Looden klomp, Noch is het saligh uyt-gevallen:
Want tot u loon
Hebt ghy de kroon,
Daer wy noch strijden voor de Wallen.
5. En ghy mijn lieve Burgery,
Keert u tot Godt, hy sal 't wel maken,
Al leydt het Scheepjen onder ly,
Hy zit aen 't roer voor ons te waken;
Al komt de Vloet
| |
[pagina 60]
| |
Ons te gemoet,
Noch sullen wy aen 't landt wel raken.
6. Kond' nu op 't Graf van desen helt
Met groote Letters sijn geschreven,
Hoe in hem was sijn ziel gestelt,
Wanneer hy die aen Godt soud' geven,
Dan sachmen klaer,
Wie dat hy waer,
Die stijdend' is voor ons gebleven.
|
|