d'Enchuyser Ybocken
(1666)–Femme Gerbrantsz. Drieduym–
Auteursrechtvrij
[pagina 23]
| |
Stemme: Hoort toe Matroosen al-te-saem.1. KOmt Vrienden, houdt een wynigh stal,
En singht dit Liedt met mijn,
Tot lof van de Noordt-eynders al,
Die tot Enchuysen zijn:
Haer daden in 't gemeen
Zijn waerdigh te verhalen;
Kond' ickse groot en kleen
Nae 't leven recht af malen.
2. Sy vreesen koud' noch ongemack,
Of buysen van de Zee;
| |
[pagina 24]
| |
Sy kluyven lustigh aen de back,
Als is een ander wee:
Sy vreesen damp noch mist,
En zeylen sonder sorgen,
Al of voor haer de kist
Een Lichaem had verborgen.
3. Sy hebben om in Zee te gaen
Kasjotters ofte Schuyt;
Als niemandt derft de reys bestaen,
Sy steecken daer op uyt.
Is maer een Schip in ly,
Of gaet de Kiel te gronde,
Sy worden stracks daer by
Tot hare hulp bevonden.
4. Sit yemandt aen een harde Plaet
Of met het Schip op Strandt,
| |
[pagina 25]
| |
Sy brengen dat met raet en daet
In 't korte weer van 't Zandt.
Geen dingh dunckt haer te swaer
Al moeten sy wat wroeten,
Om dat haer loon hier naer
Het bitter sal versoeten.
5. Leyt daer een Schip in 't Ys benout,
Bevrooren vast en sterck,
Al is het uyter maten kout,
Sy trecken stracks te werck;
Elck een hem kattigh stelt
Met hacken, trecken, draven,
En brenghen 't met gewelt
In een gewenschte Haven.
6. Is daer een Schip door storm en leck
Gesoncken tot de grond,
| |
[pagina 26]
| |
Sy heelen stracks dat groot gebreck,
Met Zeylen onder 't rond,
Met pompen sonder rust,
Met putten sonder kijven,
Tot dat het Schip met lust
Heel droogh begint te drijven.
7. En worter van een wrack geseyt,
't Is stracks t'sa Mannen kom,
Schoon of het onder 't Water leyt,
Daer geven sy niet om,
Sy weten Koompans waer
Perfect daer uyt te Vissen,
Al is het noch soo swaer,
Het sal haer selden missen.
8. Vraegh Vlissingen, die weet het klaer,
Maer Zeeu spreeck uyt goet rond,
| |
[pagina 27]
| |
Hoe dat de Water-drincker daer
Met Silver sonck te grond,
Dat meenigh sloegh ter neer,
Hoe kloeck dees Helden waren,
Om dat te visschen weer,
Daer veel noch wel af varen.
9. Het Vlie en Texel konnen mee
Getuygen klaer en wis,
Hoe meenigh Ancker op de Ree
Van haer gevonden is;
Geschut, Loot, Yser, Stael,
En hondert and're dingen,
Die sy dan al-te-mael
Hier tot Enchuysen bringen.
10. De barre koude Winter seyt
Met Stav'ren over-luyt,
| |
[pagina 28]
| |
Als 't Ys in Zee bevrooren leyt,
Hoe dat met meenigh Schuyt
Dees' kloecke helden trouw
Met Vriesen overloopen,
Die nae haer Vrient en Vrouw
Verlangen ende hoopen.
11. Vaert wel Noord-enders allegaer,
Gaet soo gedurigh voort,
Leeft vroom en vreedig met malkaer,
Gelijck als dat behoort.
Maer als ghy hier soo wroet,
Dan dienje eerst te draven
Nae 't alder-hooghste goet,
En die volmaeckte Haven.
|
|