Stichtelyke liedekens
(1684)–P.A. Dreyer–
Auteursrechtvrij
[pagina 42]
| |
Stemme: Heer ick wil u uyt ’s herten grondt.1.
VEel gelucks zy dit Jonge paer,
Geluck en zaligheyt wy haer
Met een toegeneyghd’ gemoed wenschen
Dees nieuw getroude jonge menschen.
2.
Wy meynen niet sulcken geluck,
Dat sy in dit leven geen druk,
Geen druck met allen souden proeven,
Sulk geluck mocht namaels bedroeven.
3.
’t Grootste geluck, dat men hier heeft,
Is dat men vroom, en vreedsaem leeft,
Vreedsaem en vroom, na Gods behagen,
Soo langh als dueren onse dagen.
4.
Geluck wenschen een yeder mach,
Nae geluck hopen nacht, op dagh,
Maer wenschen en hopen niet baten,
Hier op mach niemant hem verlaten.
| |
[pagina 43]
| |
5.
Maer begeert ghy geluck genoegh,
Die handt slaet neerstich aen de ploegh,
Neerstich en vroom uw’ gantsche leven,
Godt sal voorts sijne zegen geven.
6.
Geven sal Godt dat ghy behoeft,
Wens niet, hoop niet, wees niet bedroeft,
Maer neerstigh, wacker, doet u beste,
Zijt vroom, en beveel Godt de reste.
6.
Wel aen Jongman, schier ongebaerd,
En Vrouwe teer, noch jongh gejaerd,
Hebt ghy u in dees staet begeven,
Neem voor om daer wel in te leven.
8.
Wel leven sult ghy, als de man,
Wat hy met vroomheydt winnen kan,
Niet versuymt, en dat man, en vrouwen
’t Gewin spaersaem te rade houwen.
9.
’t Gewin spaersaem houden te raedt
Voeren een nederigen staet,
Ned’righ beneden u vermogen,
Op all’s toe sien met wacker’ oogen.
| |
[pagina 44]
| |
10.
Met wacker oogen, om en om,
Wacker toesien, en leven vroom,
Vroom leven, en na vrede trachten,
En voorts op Godts genade wachten.
11.
Den man gestelt is dat hy sou
Een Heere zijn over de Vrouw,
Om ’t huys-gesin wel te regeeren,
Met verstand, in de vrees des Heeren.
12.
Hier toe is boven al van noodt,
Dat hy den sijnen, kleyn en groot,
Geen quaet exempel immer geven,
Maer wel voor gae in oprecht leven.
13.
Maer soo de man hem selfs begeeft,
Tot dronckenschap, en qualijck leeft,
Sijn huys-gesin sal ’t sien en hooren,
Doorgaens is ’t welvaren verlooren.
14.
’t Wijf sal de man zijn onderdaen,
Sijn behulp zijn en hem by-staen,
Op ’t huys-gesin, en alle saken
Neerstigh toesien, en mede waken.
| |
[pagina 45]
| |
15.
Niet smerigh, vuyl, niet vol van praet,
Niet uyt den huys, en over straet,
Maer haemel, reyn, zedigh van wesen,
Betaemt best vrouwen, die Godt vresen.
16.
Als yeder dus sijn ampt volbrenght,
Godt nochtans toelaet, en gehenght
Dat ghy noch arm wordt boven desen,
Onschuldigh arm sult ghy dan wesen.
17.
Onschuldigh arm, en rijck in Godt,
Een rijckdom groot, een weerdigh lot,
Een lot weerdigh om groot te achten,
En boven schatten nae te trachten.
18.
Soo ghy rijck wordt van tijdtlijck goed,
Besit het met een mildt gemoet,
Mild’ geven, ende mede delen,
Hier me’e wil ick u Godt bevelen.
Weynich onderwind Maeckt groote rust. |
|