9 april
Vandaag hebben we de hoorcommissie voor Willy gehad. Ze was uiterst nerveus, totdat ze voor de klas stond en toen ging alles, zoals altijd prima. Ik gaf dan ook een goed getuigenis tegenover de afgevaardigden van het bestuur.
En nu wachten we af.
Willy is er wezen kijken. Ik hoop niet dat ze benoemd wordt, want ik ben bijna zeker dat ze bedankt. Ze hadden nl. ook al een kosthuis voor haar opgescharreld, bij een weduwe, en met huiselijk verkeer, dan hadden ze wat aanspraak aan elkaar, vond de voorzitter. Net of Willy als ze om aanspraak verlegen was, gesolliciteerd zou hebben. Nee ze heeft juist haar eigen sfeer en haar eigen leven brood en brood nodig, daar moet niemand in komen, die ze er zelf niet in nodigt. Een onderwijzer zouden ze zo'n kosthuis niet durven aanbieden, want een jongen moest studeren, om vooruit