7 december
Vandaag de kerstliederen uitgezocht. Thea, die anders alle versjes accepteert, toonde haar ernst door bezwaar te maken tegen: Jezus zegt, dat Hij hier van ons verwacht. Het was zo werkheilig, zei ze. Je had Willy op moeten horen stuiven. Dat heb je ook van je dominee, dat praat je ook maar na. Ik heb werkelijk olie op de golven moeten gooien, door dit versje voor mijn rekening te nemen met de piano en twee blokfluiten.
Er uit doe ik het niet. De kinderen begrijpen het te goed, wat het zeggen wil, en zo dik zijn de begrijpelijke kerstliederen voor een kleuterschool niet gezaaid. Ik heb het idee, dat dit drijven van Thea was. Ze is altijd in de contmarine, zou vrouw Marel zeggen.
Het bezoek aan Jettie is zo gewoon verlopen, dat ik geen behoefte had om er over te schrijven. Ze moeten daar in het ziekenhuis wel daverend sinterklaas gevierd hebben, want Jettie had zoveel zelf te vertellen, dat ze maar matige belangstelling had voor mijn poppenkastverhaal. Ik moet volgende week maar over de sanatorium beginnen. Even moest ik lachen, toen Jettie mij haar cadeautjes liet zien. Een prentenboek over Sjors van de rebellenclub en een pop, door iemand zeer smaakvol aangekleed, maar met een echte avondjurk. Zo'n Amerikaans geval. Hoe zou vader Korvers geweten er momenteel uitzien?