25 oktober
Ben even bij Luiten geweest. De toestand van zijn vrouw is kritiek. Hij zat midden in de kamer met de jongste op zijn schoot. Het kind had zo om moeder gehuild. En Jettie heeft nog niet naar haar ouders gevraagd, wel naar school. Voor de rest ligt ze apathisch in haar bedje, maar ze leeft, en nu ik dit schrijf weet ik niet meer, of mevrouw Luiten er nog wel is. Morgen zal ik de kinders bij me op school halen, voor zover ze thuis gemist kunnen worden, dat geeft ze afleiding. Morgen is het zaterdag en dan heeft Marjan Luiten ook geen les.
Auteursrechtelijk beschermd