Onder de groene linde. Verhalende liederen uit de mondelinge overlevering. Deel 1. Liederen met magische, religieuze en stichtelijke thematiek

[p. 285]

33
Een kleine blonde koreknaap

Samenvatting

Een misdienaartje meent tijdens het misoffer met eigen ogen te zien dat de heilige communie een vorm van kannibalisme is. Huilend vertelt hij het zijn moeder, maar zij weet hem gerust te stellen.

Toelichting

Het gegeven in dit lied is gebaseerd op twee wezenlijke onderdelen van de rooms-katholieke liturgie: de consecratie, waarin brood en wijn worden veranderd in het lichaam en het bloed van Christus, en de communie, waarbij het gewijde brood en de wijn eerst door de priester en vervolgens door de gelovigen worden genuttigd.

Lied
Een kleine blonde koreknaap

De melodie bestaat voornamelijk uit drieklanksprongen. De octaafsprong tussen de eerste en de tweede regel is evenals de modulatie naar de toonsoort van de dominant (eind tweede regel) nogal ongebruikelijk, om niet te zeggen gekunsteld. Het metrum is regelmatig. Het lied heeft een eenvoudige structuur met symmetrische regels.

Vorm: A [a-b-c].

[p. 286]

Opname 3 oktober 1975

(de derde en vierde regel van elke strofe worden herhaald)

Een kleine blonde koreknaap,
Ontsteld en aangedaan,
Kwam uit de mis des morgens
Te huis bij moeder aan.

Ach moeder, sprak hij wenend
Met sidderend gebaar,
Nooit dien ik pater Petrus
De mis nog aan 't altaar.

Maar kindlief, sprak de moeder,
Zeg mij, wat vreest gij dan?
Die goede pater Petrus
Is zulk een heilige man.

Men zegt dat somstijds eng'len
In blinkend wit gewaad
Rondom de pater zweven
Als hij aan 't altaar staat.

Ach hoor, wat ik vanmorgen
Met eigen ogen zag.
Ik zag een lief klein kindje,
Dat op het altaar lag.

[p. 287]

6

 

En pater Petrus lachte

 

Het lieve kindje toe,

 

En ook het kindje lachte

 

Zo lief, zo blij te moe.

Toen nam hij 't in zijn handen
En boog zich langzaam neer.
Hij bracht het aan zijn lippen
En ik zag het kind niet meer.

Ik ben zo bang geworden,
Ach moeder, nu ik weet
Hoe dat die pater Petrus
De kleine kind'ren eet.

De moeder stond bewogen,
Ze drukte haar kind aan het hart.
Gij hoeft niets meer te vrezen;
Verban uw bange smart.

Dat kind was 't kindje Jezus.
Wanneer gij hem bemint,
Dan komt ook in uw harte
Datzelfde Jezuskind.

De zangeres van dit lied, Anna Julia Methorst-Hesseling, geboren in 1898 te Zuidhorn, leerde het in het R.K. Weeshuis in Zwolle toen ze dertien jaar oud was (zie verder bij lied 30, Van enen vromen kluizenaar).

Data en plaatsen van opname

03 10 1975

Heel

Kaart

Zie de volgende pagina.

Vermeldingen/Literatuur

Geen

[p. 288]