Sinte Godelieve, Vlaemsche legende uit de XIde eeuw

[p. 1]

Sinte Godelieve.
1070.

I.
Graef Hemfroot.

Het was op Vlaendrens grond dat zich

Een oud kasteel verhief;

Zyn torenspits was reeds van verr'

Den matten Pelgrim lief.⁽¹⁾

't Was met rivier en bosch omzet,

Door brug en sterkte omschanst,

Als 't beeld van 't middeleeuwsch gezag,

En door den roem omglansd.

(1) Deze standplaets, gevoegd by de vermaerdheid van den magtigen heer, maekte van het kasteel Londefort een groot paleis, waer kleinen en grooten herbergzaemheid genoten. Leven der H. Godelieve, door B., priester, blz. 21.

[p. 2]

 

Daer woonde Londforts magtig heer,

 

Den lande door vermaerd;

 

De vreemde legers bukten neêr

 

Voor zyn verwinnend zwaerd.

 

 

 

Hy was de vader van het volk,

 

De steun van land en staet;

 

Hy droeg de godsvrucht in de ziel,

 

't Meèdoogen op 't gelaet.

 

 

 

't Milddadig hart, dat onder 't kleed

 

Diens ridders liefdryk sloeg,

 

Was 't erfdeel van zyn vromen stam,

 

Die drietal spruitjes droeg.

 

 

 

Nog harde zeden, ruw en wreed,

 

Beheerschten 't vaderland,

 

En bygeloof en slaverny

 

Versmachtten 't vry verstand.

 

 

 

De leenheer⁽²⁾ hief zyn regten hoog;

 

Hy heerschte wreed en stout,

 

En braste zich aen weelde zat,

 

En baedde in pracht en goud.

 

 

(2) De Leenheeren waren in dien tyd hetgeen wy hedendaegs de ryken noemen, met dit onderscheid dat zy de oppermagt bezaten en het volk barbaersch behandelden.

[p. 3]

 

En burgery, en boer, en laet⁽³⁾,

 

't Boog alles voor zyn wil,

 

En marteltuigen, galg en rad,

 

Gebood zyn wraek of gril.

 

 

 

Graef Hemfroot vloog den tyd vooruit,

 

En naest de priesterhand

 

Beschermde hy d'ellendeling,

 

En brak zyn slavenband.

 

 

 

Hy teugelde barbaersche straf,

 

Schonk troost by raed en daed,

 

En droeg in menig kerkerhol

 

De hoop, met bly gelaet.

(3) De Laten waren de arme werklieden, als slaven gebruikt door de Leenheeren om dezer velden te bewerken.