Vakantieland Joegoslavië

[p. 102]

Het Sloweense alpengebied

Ljubljana - Jezersko - Bled - Bohinj - Jesenice - Mojstrana - Gozd Martuljek - Kranjska Gora - Planica-dal - Vršić-pas - Trenta-dal - Na Logu

Over Ljubljana slechts een enkel woord. Het is een heldere kleine stad. Boven de stad ligt een oud slot met een ‘lonend’ uitzicht. In de oude stad, aan de overkant van het riviertje de Ljubljanica, staat op een plein voor het stadhuis een draaglijk fraaie fontein van de Italiaanse beeldhouwer Francesca Robba. Een moderne weg voert in noordwestelijke richting naar de Oostenrijkse grens. Weldra loopt deze betonweg tussen bevallige groene heuvels door. In Kranj, na 25 kilometer, slaat rechts een grintweg af, die naar Jezersko en het Seeberg-Sattel loopt. Nog een 20 kilometer verder volgt links de weg naar de badplaats Bled, aan een rondom door bergen beschut meer, waarin bovendien warme bronnen opborrelen, zodat het water er de hele zomer door warm genoeg is om te zwemmen. Midden in het meer, dat twee kilometer lang en één kilometer breed is, staat op een eilandje een kleine katholieke kerk, op de plek waar de oude Slowenen eens hun godin Ziva vereerden. Boven op de rotsen verheft zich de middeleeuwse bergvesting Bjelski Grad. In de nabijheid is de Vintgar-kloof met een schuimende waterval. Dit alles tezamen maakt het meer van Bled tot een der liefelijkste meren der Alpen. Het corps diplomatique uit Belgrado brengt er traditioneel de augustusmaand door, wat de mondaine noot geeft, die door sommige toeristen op prijs wordt gesteld.

Bled heeft een autobusverbinding met Ljubljana en met het grootste bergmeer van Slowenië, Bohinjsko Jezero, dat 28 kilometer dieper berginwaarts ligt. Het meer van Bohinj is donkerder, grootser en ernstiger dan het liefelijke meer

[p. 103]

van Bled. Aan het oostelijk uiteinde staat een mooi kerkje uit de veertiende eeuw, met curieuze muurschilderingen uit later tijd. Aan het westelijk einde van het meer ligt het bekende hotel ‘Zlatorog’, aldus genoemd naar een legendarisch hert met gouden horens, dat hier eens door de wouden moet hebben gezworven. Voorbij het eind van de asfaltweg voert een romantisch pad in een kwartier naar de Savića-waterval, die van een hoge bergwand omlaagspringt. Boven het meer van Bohinj ligt het uitstekende skigebied Komna met een goed berghotel. Daar is men reeds diep in de Julische bergen, de laatste keten van het hele Alpengebied. Maar het is geen gebied, waar de Alpen zich bukken en sterven. Het is groots en liefelijk tegelijk; en ervaren alpinisten kunnen hier bestijgingen uitvoeren, in het bijzonder rotstoeren (klimschoenen met touwzolen meenemen!), die tot de moeilijkste der ganse Alpen behoren. Bohinj is een uitgangspunt om de hoogste top der Julische Alpen, de Triglav (2863 m), te bestijgen. Deze route is indrukwekkend schoon, maar zeer lang.

De bestijging vanuit het noorden, vanuit het dal der Boven-Sava, is korter. Men bereikt dit dal door vanuit Bled terug te keren naar de grote straatweg. Voorbij Jesenice (grensstation, spoorwegtunnel naar Oostenrijk) vormt het Sava-dal een der mooiste Alpenvalleien. Het dorp Mojstrana is het geschiktste uitgangspunt voor een bestijging van de Triglav. Vanuit Gozd Martuljek heeft men een uitzicht op de Špik-groep, dat nauwelijks onderdoet voor de blik vanuit Chamonix op de Aiguilles. Kranjska Gora, met zijn oude boerenhuizen, is een bloeiende en toch onbedorven wintersportplaats. Wanneer men het dal nog verder volgt, bereikt men Rateče, bij de ingang van het Planica-dal, waar de Joegoslaven de grootste springschans van Europa hebben gebouwd.

Vanuit Kranjska Gora klimt in zuidelijke richting een mooie maar smalle bergweg, waarop brede sleeën dus niet thuishoren, omhoog naar de Vršić-pas (1611 m, twee berghotelletjes). Vanaf de pashoogte kurketrekkert de weg omlaag naar het groene dal van de Soča (Isonzo), ook

[p. 104]

Trenta-dal genoemd. Twee km voorbij de pashoogte groots berguitzicht. Enkele kilometers verder omlaag, vlak naast een brug over de Soča, een botanische tuin, die alle planten van de Julische Alpen bevat. Via Soča bereikt men Bovec, waar de weg breder wordt en in asfalt overgaat. Vanuit het schilderachtige Tolmin kan men in oostelijke richting twee verschillende routes inslaan. De noordelijkste voert desgewenst terug naar Bled. De zuidelijke leidt via Škofja Loka terug naar Ljubljana. Na 30 km kan men ook zuidwaarts afslaan naar Idrija, vanwaar een andere weg naar Postojna voert, met zijn beroemde grotten.

Overal langs de beschreven routes vindt men simpele, maar zindelijke kleine hotels. Ook de grintwegen zijn uitstekend berijdbaar, hoewel zeer bochtig. Het Sloweense bergland heeft dezelfde charme als sommige delen van Oostenrijk. Maar het is veel minder platgelopen, terwijl het op een klein gebied toch alle grootsheid en liefelijkheid der Alpenwereld verenigt.