Grenzen

[p. 58]

Morgenwandeling

De zon gaat over de bergen op.
De kleine stem van een slede
is ver weg helder te hooren.
Dit leven - ik geef het nog niet op,
(soms denk ik: verloren, verloren).
Doch al het hopeloos verleden,
ziekte en hunkering,
van liefde en drift de wisseling,
het was enkel tot dit weten:
er is geluk in ieder ding.
Mijn oogen gingen open.
Ik zie mijn voeten in de sneeuw
weer snel en lenig loopen.
Ik hoor mijn eigen stem, ik zing.
Dit leven, is het herinnering
of een nog bruisend hopen?