Grenzen

[p. 33]

Kinderspel

Er schemert om dit denken zonder doel
Een stilte, waarin klokgetik verzandt.
Ik staar in het loodgrijze licht en voel
Mij door herinneringen overmand.

- Spelende in het warme, diepe bed
Heb ik de dekens over mij gespannen:
Een sultan is in de woestijn verbannen.
Een vos sluipt naar zijn hol met sluwen tred -

Is dit voorbij? Ben ik teruggekeerd?
Wat is aan mij geschied, sinds ik verdreven
Werd uit dat zorgeloos en zonnig land?

Tegen het leven is geen droom bestand.
En hiervan is alleen overgebleven
Een schuw herinn'ren bijna ongedeerd.