Grenzen

[p. 20]

De Stervende:

‘Terugkeerend uit een heilloos strijdgebied
Volg ik een pad dat diep verloren zwenkt
Van allen die ik weenend achterliet
En ga een droom in die mij doodlijk wenkt.
Daar werd een licht door duisternis gekloofd -
Al wat dit hart laatdunkend had bestaan,
Wordt spoorloos, met mijn lichaam en mijn naam
In een onwereldsch ruischen uitgedoofd,
Alsof er niets verloren was gegaan’.