Haer voorsorge der Lichamen en Medeçijnen.
SY binden haer selven gantsch aen geen dierte, houden oock van geen Medeçineren en Purgeren, als haer yet schort dat moeten sy uyt vasten, en soo dat niet helpt, gaense (principael tegens den soeten tijdt) inde Stooven en sweeten alles uyt, gebruycken dan oock wel eenige drancken, maer seer weynigh: dese Stooven maecken sy van Kley inde Aerde ront-om dicht toe, met een kleyn deurtjen daer sy effen deur in konnen, dan maecken sy veel Keyssel-steenen heet, die sy daer in schuyven rondt-om langhs de kanten, soo gaet den patient selfs met heel naeckte leden heel vrolijck en al singende inde midden sitten, daer in soo langh volherdende, als het haer eenighsins mogelijck is, daer uyt komende gaense ghemeenlijck in heel kout Springh-water leggen, ende hier door seggense, vinden sy seer groote bate, ende ghenoeghsame ghenesinghe voor meest alderley qualen. Versche wonden en gevaerlijcke quetsuren, weten sy bykans met niet, wonderlijck te genesen, sy weten oock in 't gemeen raedt voor alle verouderde zeeren en heel verdorven toevallen: ghenesen oock dickwijls Clap-ooren en alle andere diergelijcke Venus-vruchten, somtijdts wel soo ghemackelijck, datse meenigh Italiaens Meester, daer in souden beschamen, en dit alles doense met Kruyden, Wortelen, Bladen en diergelijcke dat het Landt haer gheeft, en sy de krachten van kennen, sonder compositien te maecken, doch de nature komt haer in veele sonderlinge te bate, door dien sy gantsch geen exces in eten of drincken doen, anders souden sy vele dingen met soo kleyne middelen niet te wege konnen brengen. Als nu yemandt heel sieck onder haer werdt, en de doodt daer mede schijnt ghemenght te zijn, dan gaense of met alle Man of de naeste Vrienden alleen, daer over Duyvel-jagen, en maecken sulcken geraes, dat het genoegh is om ymant, ghelijck men seyt, die op het gijpen leyt, voort van kant te helpen, en immers, naer sy ons wijs maecken, soo moet den Duyvel haer bekent maecken, of den Patient leven of sterven sal: Oock in gevalle daer hoop tot het leven is, wat sy voorts ghebruycken moeten, om den Patient weder op de been te helpen, maer seer selden krijgen sy vast bescheyt, en evenwel moeten sy noch middel ghebruycken; als daer hoop is werdt den Patient datelijck spijse voor gestelt, daer men hem persuadeert, hertelijck van te eten, het lust hem wel ofte niet.
Auteursrechtvrij