Logo DBNL
Refreinenbundel (1940)

Refreinenbundel

(1940)–Jan van Doesborch–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende

[CLIII]

En smorgens vondic dat al ghelogen was

Refreyn

 
ONlancx droomden mi so sotste dromen
 
Ia men hadder padden met mogen stoffieren. vs. 2
 
Mi docht dat ic paus gemaect was van romen
 
En mijn wijf cardinael om duechts vercieren,
5
Mijn kinderen eertsbisscopen door mijn bestieren
 
Dus en mocht niemant tegen ons voortstel clappen.
 
Doe gingen wi raet houwen onder ons vieren
 
+ Hoe dat wi veel tonnen gouts mochten snappen.
 
Ic weet raet sprac dwijf doe, gaet, laet brieuen lappen
10
An alle kercdoren ende sterck doen gebien
 
So wie dat gebonden is, al dragen si cappen,
 
Nonnen, baghijnen oft mishoude lien, vs. 12
 
Dat si bi ons comen; wi sullense mits dien
 
Elcken ontbinden, twelck noyt geplogen was.
15
En smorgens vondic dat al ghelogen was.
 
 
 
Ic consenteerdet als paus ende ooc mijn kindren
 
Dat eertsbisscopen waren dies mi therte loech.
 
De cardinael mijn wijf en wouts niet verminderen
 
Want si screef de bullen diemen al omme droech.
20
Tvolc dat wetende bracht mi gelt genoech,
 
Twas al ontbint mi desen bant verwaten; vs. 21
 
Deen vercocht sijn soch dander peert en ploech
 
En brachten mi tgelt thuys met grote vaten.
 
Tvolck liep te Romen achter straten
25
So dick als mieren doen met groten hopen,
 
Triep al tsa, tsa, neemt veertich ducaten
 
Ende wilt mi desen bandt ontknopen
 
Op dat ick weder mach ongebonden lopen.
 
+ Mi docht dat ic sprac die daer wtgetogen was,
30
Ende smorgens vondic dat al ghelogen was.
 
 
 
Dair quam so veel volcx docht mi tontbindene
 
Dat geen van ons allen mocht hebben gemack.
 
Om datmens noit meer en plach te vindene
 
So wout al ontbonden sijn wie yet gebrack;
35
Deen wijf riep: ontbint mi van desen droncken sac,
 
Dander: och mi van desen tuysschere verlost; vs. 36
 
Ende die een wijf ha die qualick sprack
 
Riep: here ontbint mi, eer tgelt vermost.
 
Mer aerdige vroukens vol weelden gedost vs. 39
40
Die met ouden rochleers waren bedwongen,
 
Spraken: al ist dattet hondert cronen cost
 
Ontbint ons ende geeft elcken eenen iongen.
 
Wast cruepel of blint, tquam al bi gesprongen
 
Om tontbinden tsijne wat oyt bedrogen was.
45
Ende smorgens vondic dat al ghelogen was.
 
 
 
Prince
 
Ick ontbrandt al dat ghelt gaf,
 
Dies sinte Peeter gestoort wten hemel clam
 
Want hi een ander paus met hem brochte
 
Die mi doen alle mijnen protel nam. vs. 49
50
Dit siende was ick op hem so gram
 
+ Dat icken metten vuysten op sijn snotgat liep,
 
En met dien dat mijn vuyst ghewrongen quam
 
Sloech ick mijn wijf so die bi mi sliep
 
Dat si bi na al haer ghebueren riep
55
Van groter veruaertheit, dat icker af ontspranc.
 
Dwijf creet en maecte so groten gepijp vs. 56
 
Ia dat icker bey mijn handen om wranck,
 
Vloeckende den droom van fortunen cranck,
 
Want hoe ic met wanen snachs doorulogen was
60
Ende smorgens vondic dat al ghelogen was.

Vorige Volgende