Refreinenbundel
(1940)–Jan van Doesborch– Auteursrecht onbekend
[pagina 9]
| |
[I] Refreyn Ga naar eind[I]
[A]
HOe meer gefantaseert, hoe meer beswaert,
aert van castumen doet vast ancleuen. Ga naar eindvs. 1-2
Ga naar margenoot+ gescreuen staet in mijn herte een bloeme vermaert.
waert datse met mi wilde zijn gepaert,
5[regelnummer]
vergaert bleuen wij eewelic sonder sneuen. Ga naar eindvs. 5
dleuen is dat ic achte, hoe soudicse begeuen? Ga naar eindvs. 6
verdreuen houtse mijn ghepeysen al stille. Ga naar eindvs. 7
dus seggic ter eeren van haer verheuen:
gheen meerder vruecht ter werelt beseuen Ga naar eindvs. 9
10[regelnummer]
dan twee ghelieuen versaemt in eenen wille.
Ist niet oorboorlic groot te sijn gheboren? Ga naar eindvs. 11
verstoren moghen si alle quade gheruchten. Ga naar eindvs. 12
suchten, claghen, en steenen iagic verloren, Ga naar eindvs. 13
oorboren moet ict dleuen, ic hebt vercoren; Ga naar eindvs. 14
15[regelnummer]
tversmoren des doots salse wt mi doen vluchten. Ga naar eindvs. 15
verluchten ga ic mi in een prieel vol vruchten, Ga naar eindvs. 16
duchten so en heb ic van gheenen gheschille.
dus seggic als voren, ten sijn gheen cluchten: Ga naar eindvs. 18
gheen meerder vruecht in swerelts gehuchten Ga naar eindvs. 19
20[regelnummer]
dan twe ghelieuen versaemt in eenen wille.
Siet mi nv in deertsche weelde gheseten,
beten van confoort waren der herten goet;
doet se mi trouwe, ic derf mi vermeten
vergheten en sal icse, ic laet haer weten
25[regelnummer]
Ga naar margenoot+ versleten houtse puer mijn teghenspoet. Ga naar eindvs. 25
soet is dat leuen ic bens wel vroet,
| |
[pagina 10]
| |
moet ic dan niet drayen der vruechden spille? Ga naar eindvs. 27
nemmermeer scheydic van haer een voet
want geen meerder vruecht onder shemels behoet
30[regelnummer]
dan .ij. gelieuen versaemt in eenen wille.
[B]
Al waeric bouen moyses in gesonden baerblikere, Ga naar eindvs. 1
al waer ic bouen Alexanders mogende machten,
al waer ic bouen Cresus van schatte rijckere,
al waer ic Dauids victorie een na strikere, Ga naar eindvs. 4
5[regelnummer]
al mochtic bouen Absolom schoonheyt verpachten, Ga naar eindvs. 5
al had ic alleen alle menschelike crachten
oft yngelic gedachten, so en soudic mi gewachten Ga naar eindvs. 7
bi dage bi nachten te minnen die ic moet achten.
lieuer soudict al versmachten, dan haer deruen Ga naar eindvs. 9
10[regelnummer]
want tis so oorboorlick liefs liefde verweruen.
Al warre die heel werelt mijne,
al waer elc gras met gulden platen,
al waer elck loofken van Rosmarijne,
al waer al eertrijck puer cristallijne,
15[regelnummer]
al waer al dwater wijn van garnaten, Ga naar eindvs. 15
al warent al Dyamanten die steenen vander straten,
Ga naar margenoot+ soe soudic eer haten, en al verwaten, Ga naar eindvs. 17
dan ic sou laten die bloeme van staten
die tot mijnder baten mijn vruecht sal eruen
20[regelnummer]
want tis so orboerlijc liefs liefde verweruen.
Als lief bi lief lieflijc begeert te sijne,
als lief liefs liefde in liefden volmaect,
als lieuer dan lief liefs liefden hout in verdwijne,
als dlieflic lief duer liefde en vreest geen pine,
25[regelnummer]
dan is lief bi lief lieflijc geraect.
als twe gelieuen versamen in een liefde naect,
| |
[pagina 11]
| |
int vier dat blaect, hoemen daer waect
weet hijt diet smaect, ic bliue ghestaect Ga naar eindvs. 28
daer therte na haect, vrij sonder steruen
30[regelnummer]
want tis so oorboorlic liefs liefde verweruen.
|
|