XLVII.
Edel Moghende Heeren.
Myn heeren, hare Majts van Vranckryck hebben haer door groote ende menichfuldige instantie, laten bewegen tot het fourneren van hondert duysent cronen, tot betalinghe van ses maenden, voor de Francoyse trouppes, wesende in tslands dienst, daer aff vier maenden verschenen syn ende by avance hetgheene aen die twee maenden resteert; met vaste betrouwen, dat haer Ho. Mo. middeler tyt, tot contentement van hare Majts, resolutie nemen sullen nopende die tiers, by hare Majts van Vranckryck dese landen verstreckt, tot betalinghe van hetgheen hare Majts aen syn Majts van Grootbrittannien schuldich syn, ende by faute van retardement van een goede resolutie, dat daer nae geen betalinghe voor die voorgeschreven troupes meer verwachtende sal wesen. Tot denselven fyne heeft den here ambassadeur Refuge, op gisteren in haer Ho. Mo. vergaderinghe een propositie gedaen, mits alvorens oock overleverende een missive van hare Majts, aen hare Ho. Mo. addresserende, daeraf ic UEd. Mo. copien van overseynde, niet tegenstaende deselve van haer Ho. Mo., aen die provintien gesonden sullen woorden, met vermaninge van een prompte, vruchtbare resolutie daerop te willen nemen. Ic meyne, dat op dese sake een legatie naer Engelant gesonden sal worden, om met syn Majs van Grootbrittannien te handelen, tot vercleyninge ende lange termynen van dese schult, ende dat men daer toe behoorlycke ende bequame middelen gebruycken sal, dan ten gaet niet seker, den tyt sal ons wyser maken.
Wt de copien vande missive vanden ambassadeur Aerssen, oock hier by gaende, sullen uwe Ed. Mo. connen affmeten den tegenwoordigen staet van het ryck van Vranckryck, ende besonder met wat middelen men aldaer, als oock hier, door den heer ambassadeur Refuge arbeyt, omme die Ho. Mo. heeren staten generael te doen geloven, dat die gehandelde alliantie met Spangien, onsen staet niet nadelich, maer voordeelich wesen sal, 't welck men hier niet en can geloven; alsoe men alrede de vruchten verneemt, van 't ghene die gesandten vande possiderende vorsten van Gulick, Cleve, etc., die in Vranckryck geweest syn omme de saken van Aken, voor afscheyt becomen hebben, die maer simpele intercessie aen die ertshertoch van Brabant toegheseyt is, 't welck uwe E. Mo. vuyt die lecture vande missive vanden ambassadeur Aerssen breder sullen verstaen. Nae de particuliere advisen, die den here Oldenbarnevelt becomen heeft, soe uyt Paris als Brussel, prepareert den ertshertoch van Brabant hun tot belegeringe der voorschreven stadt Aken, doet nieuwe lichtinghe in Artois ende Henegouwe, versterckt syn regimenten, verwacht vier duysent nyewe Spanjaerden, daervan al eenighen in Flandern aengecommen syn, soe verre hare Majt. van Vranckryck oft Grootbrittannien dese saken haer niet en bemoeyen, en sal van wegen hare Ho. Mo., soe ic meyne, ooc niet gedaen worden, 't welck oock den tyt ons leeren sal. Die deductie ofte declaratie vanden here ambassadeur Wynwoodt, deur last ende opten naem van synen coninck, in haer Ho. Mo. vergaderinghe overgelevert teghens D. Vorstium, daer aff ick in een van myn vorighe geschreven hebbe, is all tot Londen in Engelant gedruckt, daer aff den here ambassadeur Wynwoodt inde vergaderinge van haer Ho. Mo. voor yder provintie een exemplaer gesonden heeft, als oock een voor yder lidtmaet, inde vergaderinge vande heren staten van Hollant. Ic soude den mynen uwer E. Mo. met desen wel overgesonden hebben, dan ic en twyfele niet, off
tot Utrecht al exemplaren syn ofte haest comen sullen.
Die heren staten van Hollant syn samentlyck aengecomen ende besoigneren continuelyck. Men heeft hier goede hope, dat by haer E. Mo. die opgeresen disputen ende twyst inde
Auteursrechtvrij